Language of document : ECLI:EU:T:2011:4

Zaak T‑411/09

Ioannis Terezakis

tegen

Europese Commissie

„Toegang tot documenten – Verordening (EG) nr. 1049/2001 – Gedeeltelijke weigering om toegang te verlenen – Vervanging van bestreden handeling in loop van procedure – Weigering om conclusies aan te passen – Afdoening zonder beslissing”

Samenvatting van de beschikking

Beroep tot nietigverklaring – Procesbelang – Besluit dat in loop van geding in plaats komt van bestreden besluit – Weigering van verzoeker om zijn conclusies dienovereenkomstig aan te passen – Beroep dat zonder voorwerp is geraakt – Afdoening zonder beslissing

(Art. 230 EG)

Indien bij een beroep tot nietigverklaring het voorwerp van het beroep in de loop van de procedure verdwijnt, kan het Gerecht zich niet ten gronde uitspreken, aangezien een dergelijke beslissing van het Gerecht de verzoeker geen voordeel kan verschaffen. Het verdwijnen van het voorwerp van het geding kan met name voortvloeien uit de intrekking of de vervanging van de bestreden handeling in de loop van het geding.

Waar het rechtsgevolg van een afgeschafte handeling, behoudens andersluidende bepaling, verstrijkt op de datum van intrekking ervan, verdwijnt een ingetrokken en vervangen handeling volledig uit de rechtsorde van de Unie. Intrekking van een handeling heeft dus in de regel uitwerking ex tunc.

Een beroep tot nietigverklaring behoudt uitzonderlijk zijn voorwerp, ondanks de intrekking van de handeling waarvan nietigverklaring wordt gevorderd, wanneer de verzoeker niettemin een voldoende belang behoudt om een arrest te verkrijgen dat deze handeling formeel nietig verklaart. Dit is niet het geval wanneer, ondanks de vaststelling door de Commissie van een nieuw besluit dat het bestreden besluit in de loop van het geding heeft vervangen, verzoeker uitdrukkelijk verklaart dat hij zijn conclusies niet wil aanpassen hoewel hem dat vrijstaat, en geen enkel element aanvoert waaruit blijkt dat hij belang heeft bij een arrest waarbij de formele onrechtmatigheid van dat besluit wordt vastgesteld.

(cf. punten 14‑18, 20)