Προσφυγή της 13ης Οκτωβρίου 2009 - Τερεζάκης κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-411/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ιωάννης Τερεζάκης (εκπρόσωπος: B. Lombart, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής υπό μορφή επιστολής της 3ης Αυγούστου 2009, η οποία κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα στις 10 Αυγούστου 2009, περί αρνήσεως κοινολογήσεως στον τελευταίο ορισμένων αποσπασμάτων και παραρτημάτων εγγράφων που αντηλλάγησαν μεταξύ της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολεμήσεως της Απάτης και του ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών αναφορικά με ενδεχόμενες φορολογικές παρατυπίες σε σχέση με την κατασκευή του αεροδρομίου Σπάτων στην Αθήνα, Ελλάδα,

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων επιδιώκει την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 3ης Αυγούστου 2009, η οποία του κοινοποιήθηκε στις 10 Αυγούστου 2009, με την οποία αρνήθηκε να του κοινολογήσει ορισμένα αποσπάσματα και παραρτήματα εγγράφων που αντηλλάγησαν μεταξύ της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολεμήσεως της Απάτης και του ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών αναφορικά με ενδεχόμενες φορολογικές παρατυπίες σε σχέση με την κατασκευή του διεθνούς αεροδρομίου των Αθηνών στα Σπάτα, για τους λόγους που ακολουθούν.

Πρώτον, ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει προδήλου πλάνης περί το δίκαιο και περί της εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών κατά το μέτρο που η Επιτροπή πεπλανημένως ερμήνευσε και εφήρμοσε το άρθρο 42, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001¹ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής. Ο προσφεύγων προβάλλει ότι η Επιτροπή απλώς επικαλέσθηκε αορίστως την ύπαρξη εξαιρέσεως ως προς την πρόσβαση σε έγγραφα με σκοπό την προστασία εμπορικών απορρήτων, προκειμένου να αρνηθεί να κοινολογήσει ορισμένα αποσπάσματα των επίμαχων εγγράφων, χωρίς να επικαλεσθεί συγκεκριμένους λόγους αφορώντες τον κίνδυνο πραγματικής υπονομεύσεως της προστασίας των εμπορικών απορρήτων των εμπλεκόμενων επιχειρήσεων.

Περαιτέρω, ο προσφεύγων προβάλλει ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 1 του προαναφερθέντος κανονισμού και παραβίασε την αρχή της ευρύτερης δυνατής προσβάσεως στα έγγραφα της Επιτροπής, η οποία καθιερώνεται με την παράγραφο α΄ του άρθρου αυτού καθώς και με τη νομολογία των κοινοτικών δικαστηρίων.

Επιπρόσθετα, ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο παραλείποντας να τον ενημερώσει σχετικά με τους λόγους επί των οποίων στήριξε την απόφασή της. Υποστηρίζει ότι, παραπέμποντας απλώς στις εξαιρέσεις του άρθρου 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001, προκειμένου να αρνηθεί την αιτηθείσα πρόσβαση, η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που καθιερώνει το άρθρο 253 ΕΚ.

Τέλος, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η Επιτροπή πεπλανημένως συμπέρανε ότι τα παραρτήματα των εγγράφων στα οποία ζήτησε πρόσβαση ο προσφεύγων βρίσκονταν στην κατοχή του προσφεύγοντα, εκκινώντας από την πεπλανημένη εκτίμηση ότι τα αιτηθέντα έγγραφα ήταν πανομοιότυπα με εκείνα τα οποία είχε στη διάθεσή του ο προσφεύγων. Συνεπώς, ο προσφεύγων προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει προδήλου πλάνης περί το δίκαιο κατά το μέτρο που η Επιτροπή δεν εφήρμοσε τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 και συγκεκριμένα το άρθρο 4 αυτού.

____________

¹ - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ.43)