Sprawa T‑117/08

Republika Włoska

przeciwko

Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu (EKES)

System językowy – Ogłoszenie o naborze na stanowisko sekretarza generalnego EKES – Publikacja w trzech językach urzędowych – Informacja dotycząca ogłoszenia o naborze – Publikacja we wszystkich językach urzędowych – Skarga o stwierdzenie nieważności – Dopuszczalność – Artykuły 12 WE i 290 WE – Artykuł 12 WZIP – Rozporządzenie nr 1

Streszczenie wyroku

1.      Prawo Unii – Zasady – Prawo do skutecznej ochrony sądowej

(art. 230 akapit pierwszy WE)

2.      Wspólnoty Europejskie – System językowy – Rozporządzenie nr 1

(art. 290 WE; rozporządzenie Rady nr 1, art. 6)

3.      Wspólnoty Europejskie – System językowy – Rozporządzenie nr 1

(rozporządzenie Rady nr 1, art. 1, 4, 5)

4.      Wspólnoty Europejskie – System językowy

5.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Ogłoszenie o naborze na stanowisko – Publikacja w Dzienniku Urzędowym wyłącznie w niektórych językach urzędowych

(art. 12 WE)

1.      Wspólnota Europejska stanowi wspólnotę prawa, a traktat ustanowił zupełny system środków prawnych i procedur w celu powierzenia Trybunałowi kontroli zgodności z prawem aktów instytucji. System ustanowiony w traktacie polega na tym, by poddać skardze bezpośredniej wszelkie akty wydawane przez instytucje i mające na celu wywołanie skutków prawnych. Wynika z tego ogólna zasada, zgodnie z którą każdy akt pochodzący od organu Unii, takiego jak Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny, mający na celu wywołanie skutków prawnych wobec osób trzecich, powinien móc podlegać kontroli sądowej.

Niewątpliwie Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny nie należy do instytucji wymienionych w art. 230 WE. Jednakże organ taki jak Komitet posiada kompetencje w zakresie ustalania aktów wywołujących skutki prawne wobec osób trzecich, takich jak ogłoszenie o naborze na stanowisko. Tymczasem takie akty określają, poprzez ustalenie warunków dostępu do stanowiska, kandydatury jakich osób mogą zostać wybrane, i w związku z tym stanowią akty niekorzystne dla potencjalnych kandydatów, których kandydatury są wykluczone przez te warunki. Nie można tym samym przyjąć, aby we wspólnocie prawa tego rodzaju akty były pozbawione kontroli sądowej.

Z tego wynika, że akty przyjęte przez Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny, takie jak ogłoszenie o naborze, mające na celu wywołanie skutków prawnych wobec kandydatów, których kandydatura nie została wybrana w oparciu o ustalone wymogi, stanowią akty podlegające zaskarżeniu.

(por. pkt 30-33)

2.      Rozporządzenie nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej zostało przyjęte na podstawie art. 290 WE. Artykuł 6 tego rozporządzenia wyraźnie zezwala instytucjom na określenie sposobów wykonania systemu językowego w ich wewnętrznych regulaminach, a w zakresie korzystania z tej kompetencji należy uznać ich pewną autonomię funkcjonalną w celu zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania. W tych okolicznościach w zakresie kompetencji instytucji mieści się wybór języka komunikacji wewnętrznej, a każda instytucja może go narzucić swoim pracownikom oraz osobom, które dochodzą tego przymiotu.

(por. pkt 41, 55)

3.      Artykuły 1, 4 i 5 rozporządzenia nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej nie mają zastosowania do stosunków między instytucjami a ich urzędnikami i pracownikami, jak również kandydatami na takie stanowiska, ponieważ określają one jedynie system językowy stosowany między instytucjami a państwem członkowskim lub osobami podlegającymi jurysdykcji jednego z tych państw członkowskich. Podobnie dotyczy to stosunków pomiędzy organami, takimi jak Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny, a urzędnikami oraz innymi pracownikami Wspólnot.

(por. pkt 51)

4.      Wielorakie odniesienia w traktacie do użycia języków w Unii Europejskiej nie mogą być uznane za wyraz ogólnej zasady prawa wspólnotowego zapewniającej każdemu obywatelowi prawo do tego, by każdy dokument, który może wpływać na jego interesy, był sporządzony w każdym przypadku w jego języku ojczystym. Żaden przepis ani żadna zasada prawa wspólnotowego nie zobowiązuje do tego, by ogłoszenie o naborze na stanowisko było zawsze publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej we wszystkich językach urzędowych.

(por. pkt 70, 71)

5.      Jeśli Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny decyduje się opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pełny tekst ogłoszenia o naborze na stanowisko wyższego szczebla wyłącznie w niektórych językach, to powinien, w celu uniknięcia dyskryminacji ze względu na język kandydatów potencjalnie zainteresowanych tym ogłoszeniem, przyjąć odpowiednie środki służące poinformowaniu wszystkich tych kandydatów o istnieniu danego ogłoszenia o naborze w wersjach językowych, w których zostało ono opublikowane w całości. Jeżeli warunek ten jest spełniony, publikacja w Dzienniku Urzędowym ogłoszenia o naborze w ograniczonej liczbie języków nie może prowadzić do dyskryminacji poszczególnych kandydatów, jeżeli pewne jest, że posiadają oni dostatecznie dobrą znajomość co najmniej jednego z tych języków, umożliwiającą skuteczne zapoznanie się z treścią tego ogłoszenia. Tymczasem publikacja tekstu ogłoszenia o naborze w Dzienniku Urzędowym wyłącznie w określonych językach urzędowych, nawet jeżeli osoby znające wyłącznie inne języki urzędowe mogłyby przedstawić swoje kandydatury, może prowadzić, w braku innych środków umożliwiających tej ostatniej kategorii potencjalnych kandydatów powzięcie skutecznie wiedzy o treści tego ogłoszenia, do ich dyskryminacji. Przy takim bowiem założeniu rozpatrywani kandydaci znajdują się w sytuacji mniej korzystnej w porównaniu z innymi kandydatami, ponieważ nie są oni w stanie powziąć skutecznie wiedzy o kwalifikacjach wymaganych w ogłoszeniu o naborze na stanowisko ani o warunkach oraz zasadach procedury naboru, tymczasem taka wiedza stanowi konieczny warunek wstępny dla optymalnego przedstawienia kandydatury celem maksymalizowania szans na wybór na przedmiotowe stanowisko.

(por. pkt 74, 75, 78, 79)