Sprawa T‑528/09
Hubei Xinyegang Steel Co. Ltd
przeciwko
Radzie Unii Europejskiej
Dumping – Przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, pochodzących z Chin – Ustalenie zagrożenia wystąpienia szkody – Artykuł 3 ust. 9 i art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 384/96 [obecnie art. 3 ust. 9 i art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009]
Streszczenie – wyrok Sądu (druga izba) z dnia 29 stycznia 2014 r.
1. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Nałożenie ceł antydumpingowych – Przesłanki – Szkoda – Uprawnienia dyskrecjonalne instytucji – Trudna sytuacja przemysłu wspólnotowego – Sytuacja stojąca w sprzeczności z istotnymi danymi ekonomicznymi – Oczywisty błąd w ocenie
(rozporządzenia Rady: nr 384/96, art. 3 ust. 9; nr 1225/2009, art. 3 ust. 9)
2. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Nałożenie ceł antydumpingowych – Przesłanki – Szkoda – Zagrożenie wystąpienia poważnej szkody – Analiza czynników, jakie należy wziąć pod uwagę
(rozporządzenia Rady: nr 384/96, art. 3 ust. 9, art. 9 ust. 4; nr 1225/2009, art. 3 ust. 9, art. 9 ust. 4)
1. Sądowa kontrola oceny dotyczącej istnienia zagrożenia wystąpienia szkody, jaka jest dokonywana przez instytucje Unii w ramach postępowania antydumpingowego, powinna ograniczyć się do weryfikacji przestrzegania zasad proceduralnych, prawidłowości ustalenia okoliczności faktycznych będących podstawą zaskarżonych decyzji, braku oczywistych błędów w ocenie tych okoliczności faktycznych oraz braku nadużycia władzy, ze względu na to, że ocena ta związana jest z analizą złożonych kwestii ekonomicznych. Ta ograniczona kontrola sądowa nie oznacza, iż sąd Unii powinien powstrzymać się od kontroli dokonanej przez instytucje interpretacji danych o charakterze ekonomicznym. Sąd powinien mianowicie w szczególności nie tylko zbadać materialną dokładność przytoczonych dowodów, ich wiarygodność i spójność, ale także zbadać, czy dowody te stanowią zbiór istotnych danych, które należy wziąć pod uwagę w celu oceny złożonej sytuacji, i czy mogą one stanowić poparcie dla wniosków wyciągniętych na ich podstawie.
Zatem Rada dopuszcza się oczywistego błędu w ocenie, potwierdzając, że przemysł wspólnotowy znajduje się w trudnej sytuacji, wówczas gdy wszystkie istotne w sprawie dane ekonomiczne, oprócz rozwoju udziału w rynku przemysłu wspólnotowego, są dodatnie i w całości tworzą profil przemysłu w sytuacji siły, a nie słabości czy trudności.
(por. pkt 53, 61, 66)
2. Na podstawie art. 3 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 384/96 (obecnie art. 3 ust. 9 rozporządzenia nr 1225/2009) zagrożenie znaczną szkodą powinno ustalać się na podstawie faktów, a nie tylko zarzutów, przypuszczeń bądź ewentualnych możliwości. Ponadto zmiany okoliczności mogących spowodować sytuację, w której dumping doprowadziłby do powstania szkód, powinny być jednoznacznie przewidziane i nieuchronne. Wynika z tego, że ustalenie zagrożenia znaczną szkodą powinno wyraźnie wynikać z okoliczności faktycznych sprawy. Wynika z tego również, że przewidywana szkoda powinna wystąpić wkrótce.
Zatem Rada narusza art. 3 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 384/96, uznając, że istnieje zagrożenie wystąpienia szkody, podczas gdy jej stwierdzenie, iż przemysł wspólnotowy znajdował się w trudnej sytuacji pod koniec okresu dochodzenia, jest dotknięte oczywistym błędem w ocenie oraz gdy przewidziane przez omawiany art. 3 ust. 9 cztery czynniki dotyczące analizy zagrożenia wystąpienia szkody są przedmiotem zawierającej luki i niespójnej analizy.
Rada narusza także art. 9 ust. 4 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 384/96 (obecnie art. 9 ust. 4 rozporządzenia nr 1225/2009), nakładając ostateczne cło antydumpingowe na wywóz przedmiotowych produktów i stanowiąc o poborze tymczasowego cła nałożonego na taki wywóz.
(por. pkt 54, 91, 92)