Προσφυγή-αγωγή της 12ης Ιουλίου 2017 – Dehousse κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση T-433/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων-ενάγων: Franklin Dehousse (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: L. Levi και S. Rodrigues, δικηγόροι)
Καθού-εναγόμενο: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να κρίνει την παρούσα προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·
ως εκ τούτου,
να ακυρώσει την απόφαση της 18ης Μαΐου 2017 με την οποία το καθού-εναγόμενο απέρριψε την υποβληθείσα από τον προσφεύγοντα-ενάγοντα στις 12 Απριλίου 2017 επιβεβαιωτική αίτηση προσβάσεως σε έγγραφα, καθώς και την απόφαση της 22ας Μαΐου 2017 με την οποία το καθού-εναγόμενο απέρριψε εν μέρει την αίτηση προσβάσεως σε έγγραφα την οποία υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων στις 16 Μαρτίου 2017·
να διαπιστώσει την ευθύνη του καθού-εναγόμενου κατά την έννοια του άρθρου 340 της ΣΛΕΕ·
να διατάξει τη χρηματική ικανοποίηση του προσφεύγοντος-ενάγοντος λόγω ηθικής βλάβης η οποία εκτιμάται κατά δίκαιη κρίση σε δέκα χιλιάδες (10 000) ευρώ, και, επικουρικώς, στο συμβολικό ποσό ενός ευρώ·
να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει τρεις λόγους σχετικά με το αίτημα ακυρώσεως και έναν λόγο σχετικά με το αίτημα χρηματικής ικανοποιήσεως.
1. Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση της αποφάσεως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 11ης Οκτωβρίου 2016 σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα που κατέχει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της ασκήσεως των διοικητικών λειτουργιών του (2016/C 445/03), του άρθρου 15, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ και του άρθρου 42 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα των θεσμικών οργάνων και το καθήκον διαφάνειας. Ειδικότερα, ο προσφεύγων-ενάγων υποστηρίζει ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις πρέπει να ακυρωθούν καθόσον δεν παρέχουν ορισμένα έγγραφα, παρέχουν ορισμένα άλλα κατά τρόπο ελλιπή, ή ακόμη τα παρέχουν με πολλές αποκρύψεις αποσπασμάτων.
2. Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 296 ΣΛΕΕ και 41 του Χάρτη, καθόσον οι προσβαλλόμενες αποφάσεις είναι πλημμελείς λόγω ελλιπούς ή ανεπαρκούς αιτιολογίας.
3. Ο τρίτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.
Όσον αφορά την επίκληση της εξωσυμβατικής ευθύνης της Ένωσης, ο προσφεύγων-ενάγων υποστηρίζει ότι το καθού-εναγόμενο θεσμικό όργανο υιοθέτησε πλημμελή συμπεριφορά από την οποία γεννάται ευθύνη. Η εν λόγω συμπεριφορά προκάλεσε σοβαρή ηθική βλάβη στον προσφεύγοντα-ενάγοντα, για την οποία ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί χρηματική ικανοποίηση.
____________