WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ
(pierwsza izba)

z dnia 21 kwietnia 2015 r.

Sprawa F‑87/12 RENV

Geoffroy Alsteens

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania po uchyleniu rozstrzygnięcia – Członek personelu tymczasowego – Przedłużenie umowy – Zasada sześciu lat

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której G. Alsteens żądał stwierdzenia nieważności „decyzji Komisji [Europejskiej] z dnia 18 listopada 2011 r. w zakresie, w jakim ogranicza okres przedłużenia [z nim] umowy o pracę w charakterze członka personelu tymczasowego […] do dnia 31 marca 2012 r.”.

Orzeczenie:      Skarga zostaje oddalona. G. Alsteens pokrywa własne koszty poniesione w sprawach F‑87/12, T‑373/13 P i F‑87/12 RENV i zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską w sprawie F‑87/12. Komisja Europejska pokrywa własne koszty poniesione w sprawach T‑373/13 P i F‑87/12 RENV.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Personel tymczasowy – Czas trwania zatrudnienia – Zasada sześciu lat – Możliwość odstępstwa ze względu na interes służby – Obowiązek zbadania możliwości zastosowania wyjątku – Zakres

[regulamin pracowniczy, art. 90; warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 2 lit. a), art. 8]

2.      Urzędnicy – Personel tymczasowy – Zatrudnienie – Nieprzedłużenie umowy zawartej na czas określony – Obowiązek zbadania możliwości przeniesienia danego pracownika – Brak

[warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 2 lit. a), art. 47 lit. c) ppkt (i)]

1.      W odniesieniu do przedłużenia zawartej na czas określony umowy o pracę w charakterze członka personelu tymczasowego organ upoważniony do zawierania umów powinien zbadać, gdy otrzyma wyraźny wniosek o przedłużenie przekraczające w sumie okres sześciu lat, określonym w decyzji wewnętrznej o charakterze generalnym, istnienie interesu służby uzasadniającego odstępstwo od zasady sześciu lat.

Gdy jednak jest to wniosek o przedłużenie na czas określony, mieszczące się w okresie sześciu lat, organ upoważniony do zawierania umów nie jest zobowiązany do wypowiadania się w kwestii takiego odstępstwa.

Nic jednak nie stoi na przeszkodzie wystąpieniu przez zainteresowanego pracownika na podstawie art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego z wnioskiem o zbadanie możliwości przedłużenia mu w interesie służby umowy z przekroczeniem okresu sześciu lat.

(zob. pkt 54, 57, 62)

Odesłanie

Sąd Pierwszej Instancji, postanowienie Vakalopoulou/Komisja, T‑97/00, EU:T:2001:38, pkt 14

Sąd Unii Europejskiej, wyrok Komisja/Petrilli, T‑143/09 P, EU:T:2010:531

Sąd do spraw Służby Publicznej, wyrok BR/Komisja, F‑13/12, EU:F:2013:39

2.      Poszanowanie obowiązku staranności oraz pojęcie interesu służby nie zobowiązują organu upoważnionego do zawierania umów do zbadania możliwości obsadzenia danego pracownika na innym stanowisku zanim zdecyduje o nieprzedłużeniu umowy o prace w charakterze członka personelu tymczasowego.

(zob. pkt 66)

Odesłanie

Sąd Unii Europejskiej, wyrok Komisja/Macchia, T‑368/12 P, EU:T:2014:266, pkt 57

Sąd do spraw Służby Publicznej, wyrok Macchia/Komisja, F‑63/11, EU:F:2012:83, pkt 60