WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(trzecia izba)

z dnia 14 maja 2008 r.

Sprawa F-95/06

Adrien Taruffi

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Postępowania w sprawie awansu za lata 2004 i 2005 – Przedstawiciele personelu – Punkty pierwszeństwa

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której A. Taruffi żąda zasadniczo, po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji Komisji w sprawie ustalenia całkowitej liczby jego punktów i w sprawie odmowy wpisania go na listę urzędników awansowanych do grupy zaszeregowania B*10 w postępowaniu w sprawie awansu za 2004 r., a po drugie, stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia całkowitej liczby jego punktów w postępowaniu w sprawie awansu za 2005 r.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – System awansowania wprowadzony przez Komisję – Zakończenie postępowania w sprawie awansu w drodze aktu zawierającego decyzję ustanawiająca listę awansowanych urzędników i decyzję ustalającą liczbę przyznanych urzędnikom punktów – Odrębne decyzje podlegające zaskarżeniu w drodze odrębnych skarg lub w drodze jednej skargi

(regulamin pracowniczy, art. 45, 90, 91)

2.      Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć

(regulamin pracowniczy, art. 25 akapit drugi, art. 45, art. 90 ust. 2)

3.      Urzędnicy – Awans – Uznanie przysługujące organowi powołującemu

(regulamin pracowniczy, art. 45)

1.      W ramach systemu awansowania wprowadzonego wewnętrznym uregulowaniem Komisji, który opiera się na łącznym uwzględnieniu osiągnięć, wyrażonych za pomocą punktów gromadzonych z roku na rok, w którym postępowanie w sprawie awansu kończy się wydaniem aktu posiadającego złożony charakter, ponieważ zawiera on dwie odrębne decyzje: decyzję organu powołującego ustanawiającą listę urzędników awansowanych oraz decyzję tego organu określającą całkowitą liczbę punktów urzędników, na której opiera się pierwsza z wymienionych decyzji – decyzja określająca całkowitą liczbę punktów stanowi odrębny akt, który jako taki może stanowić przedmiot zażalenia, a w razie potrzeby, skargi w ramach środków prawnych przewidzianych w regulaminie pracowniczym.

W rezultacie urzędnik wpisany na listę awansowanych będzie miał możliwość, jeśli podważa całkowitą liczbę punktów, która została mu przyznana przez organ powołujący, a w związku z tym resztę przeniesioną na następne lata, złożyć zażalenie oraz, w stosownym przypadku, skargę do sądu jedynie na akt przyznający mu punkty, który wywiera wobec niego wiążące i ostateczne skutki prawne.

Podobnie można sobie wyobrazić sytuację, gdy urzędnik, który nie został awansowany i który nie chce podważyć braku awansu w danym postępowaniu, ale jedynie odmowę przyznania mu pewnej liczby punktów, dzięki którym nie mógłby on osiągnąć progu awansowania, może wszcząć identyczne postępowanie.

Skądinąd urzędnik, który nie został awansowany z uwagi na jego zdaniem nieuzasadnione przyznanie liczby punktów niewystarczającej do osiągnięcia progu awansowania, będzie miał możliwość złożenia skargi jednocześnie na decyzję organu powołującego określającą całkowitą liczbę punktów oraz na decyzję ustanawiającą listę awansowanych urzędników.

Indywidualne decyzje w sprawie przyznania lub odmowy przyznania punktów pierwszeństwa stanowią czynność przygotowawczą, poprzedzającą ostateczną decyzję w sprawie przyznania awansu i niezbędną do wydania tej decyzji oraz zawartego w niej niezależnego aktu, który można wyodrębnić, czyli aktu określającego całkowitą liczbę punktów. Akty te nie mogą być przedmiotem odrębnej skargi o stwierdzenie nieważności, ale ich zgodność z prawem może zawsze zostać podważona w ramach skargi skierowanej przeciwko decyzji końcowej.

Nie jest natomiast dopuszczalne kwestionowanie przez urzędnika zgodności z prawem decyzji ustalającej punkty za osiągnięcia w ramach skargi na końcową decyzję ustalającą całkowitą liczbę jego punktów awansu, jeżeli nie zaskarżył on sprawozdania z przebiegu swojej kariery zawodowej, ponieważ punkty za osiągnięcia obliczane są na podstawie oceny przyznanej we wspomnianym sprawozdaniu.

(zob. pkt 59–64)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑311/04 Buendía Sierra przeciwko Komisji, 19 października 2006 r., Zb.Orz. s. II‑4137, pkt 90–93, 96–98, 106

2.      W systemie awansowania wprowadzonym w Komisji, zgodnie z którym komitet ds. awansu wydaje opinię z uzasadnieniem, gdy przedstawia organowi powołującemu propozycje dotyczące przyznania punktów pierwszeństwa w postępowaniu odwoławczym, brak uzasadnienia przez niego propozycji odmowy przyznania wspomnianych punktów nie stanowi naruszenia art. 25 akapit drugi regulaminu pracowniczego, ponieważ propozycja taka nie stanowi aktu niekorzystnego.

(zob. pkt 91–93)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: ww. sprawa Buendía Sierra przeciwko Komisji, pkt 143, 144

3.      Organ powołujący, któremu w kwestii awansów przysługuje szeroki zakres uznania, w przypadku postępowania w sprawie awansu za 2004 r. nie miał żadnego obowiązku przyznania urzędnikom, których dzieliło niewiele do progu awansowania, brakujących punktów, aby mogli oni otrzymać awans przed wejściem w życie nowej struktury kariery zawodowej, wprowadzonej rozporządzaniem nr 723/2004 zmieniającym regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników.

(zob. pkt 114)