Sprawa C‑21/16

Euro Tyre BV – Sucursal em Portugal

przeciwko

Autoridade Tributária e Aduaneira

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa)]

Odesłanie prejudycjalne – VAT – Dyrektywa 2006/112/WE – Artykuły 131 i 138 – Przesłanki zwolnienia dostawy wewnątrzwspólnotowej – System wymiany informacji o VAT (VIES) – Brak rejestracji nabywcy – Odmowa przyznania prawa do odliczenia – Dopuszczalność

Streszczenie – wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 9 lutego 2017 r.

Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Zwolnienie dostawy wewnątrzwspólnotowej – Odmowa przyznania nabywcy zwolnienia jedynie z samego tylko powodu niezarejestrowania nabywcy w systemie VIES i nieobjęcia systemem opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – Brak poważnych poszlak wskazujących na popełnienie oszustwa podatkowego, przy spełnieniu przesłanek materialnoprawnych – Niedopuszczalność

(dyrektywa Rady 2006/112, art. 131, art. 138 ust. 1)

Artykuł 131 i art. 138 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, iż stoją one na przeszkodzie temu, aby organ podatkowy danego państwa członkowskiego odmawiał zwolnienia wewnątrzwspólnotowej dostawy z podatku od wartości dodanej z tego tylko względu, że w momencie tej dostawy nabywca, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim przeznaczenia i posiadający numer identyfikacyjny do celów podatku od wartości dodanej ważny do dokonywania transakcji w tym państwie, nie jest ani zarejestrowany w systemie VIES, ani objęty systemem opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia, chociaż nie istnieje żadna konkretna przesłanka wskazująca na popełnienie oszustwa podatkowego oraz ustalono, że przesłanki materialnoprawne zwolnienia z podatku od wartości dodanej zostały spełnione. W tym wypadku art. 138 ust. 1 owej dyrektywy, interpretowany w świetle zasady proporcjonalności, stoi również na przeszkodzie takiej odmowie, jeżeli sprzedawca wiedział o sytuacji nabywcy w zakresie podatku od wartości dodanej i był przekonany, że nabywca zostanie w późniejszym czasie zarejestrowany ze skutkiem wstecznym jako wewnątrzwspólnotowy podmiot gospodarczy.

W związku z tym ani uzyskanie przez nabywcę ważnego numeru identyfikacyjnego VAT w celu dokonania transakcji wewnątrzwspólnotowych, ani rejestracja nabywcy w systemie VIES nie stanowią materialnych przesłanek zwolnienia dostawy wewnątrzwspólnotowej z VAT. Są to wyłącznie wymogi formalne, które nie mogą podważać prawa sprzedawcy do zwolnienia z VAT, ponieważ materialne przesłanki w zakresie dostawy wewnątrzwspólnotowej zostały spełnione (zob. analogicznie wyroki: z dnia 6 września 2012 r., Mecsek-Gabona, C‑273/11, EU:C:2012:547, pkt 60; z dnia 27 września 2012 r., VSTR, C‑587/10, EU:C:2012:592, pkt 51; z dnia 20 października 2016 r., Plöckl, C‑24/15, EU:C:2016:791, pkt 40).

(zob. pkt 32, 44; sentencja)