POSTANOWIENIE SĄDU (izba ds. odwołań)
z dnia 4 września 2012 r.
Sprawa T‑642/11 P
Harald Mische
przeciwko
Parlamentowi Europejskiemu
i Radzie Unii Europejskiej
Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Powołanie – Grupa zaszeregowania – Konkurs opublikowany przed wejściem w życie nowego regulaminu pracowniczego – Przeinaczenie okoliczności faktycznych – Odwołanie oczywiście bezzasadne
Przedmiot: Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 29 września 2011 r. w sprawie F‑93/05 Mische przeciwko Parlamentowi.
Orzeczenie: Odwołanie zostaje oddalone. Harald Mische pokrywa własne koszty, jak również koszty poniesione przez Parlament Europejski w ramach postępowania w niniejszej instancji. Rada Unii Europejskiej pokrywa własne koszty.
Streszczenie
1. Odwołanie – Zarzuty – Błąd w ustaleniach faktycznych – Niedopuszczalność –Dokonywana przez Sąd kontrola oceny okoliczności faktycznych i dowodów – Wykluczenie, z wyjątkiem przypadku ich przeinaczenia
(art. 257 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 11 ust. 1)
2. Odwołanie – Zarzuty – Zarzut podniesiony po raz pierwszy w odwołaniu – Niedopuszczalność
(regulamin postępowania przed Sądem, art. 48 § 2, art. 144)
3. Odwołanie – Zarzuty – Zarzut skierowany przeciwko podstawie uzupełniającej – Zarzut nieistotny dla sprawy – Oddalenie
4. Odwołanie – Zarzuty – Niewystarczające uzasadnienie – Podanie przez Sąd do spraw Służby Publicznej uzasadnienia dorozumianego – Dopuszczalność – Warunki
(art. 257 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 36, art. 53 akapit pierwszy)
5. Urzędnicy – Skarga – Wniosek o odszkodowanie związany z wnioskiem o stwierdzenie nieważności – Oddalenie wniosku o stwierdzenie nieważności powodujące oddalenie wniosku o odszkodowanie
(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)
6. Urzędnicy – Skarga – Skarga o odszkodowanie – Autonomia w stosunku do skargi o stwierdzenie nieważności – Dopuszczalność bez względu na brak postępowania poprzedzającego wniesienie skargi zgodnie z regulaminem pracowniczym – Przesłanka – Żądanie odszkodowania związane ze skargą o stwierdzenie nieważności
(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)
1. Z art. 257 TFUE oraz z art. 11 ust. 1 załącznika I do statutu Trybunału Sprawiedliwości wynika, że wnoszone do Sądu odwołania ograniczone są do kwestii prawnych. Tym samym jedynie sąd rozpoznający sprawę w pierwszej instancji jest właściwy do ustalenia okoliczności faktycznych, o ile merytoryczne błędy w ustaleniach nie wynikają ze znajdujących się w aktach dokumentów, które mu przedstawiono, oraz do oceny tego stanu faktycznego, z wyłączeniem przypadków przeinaczenia przedstawionych temu sądowi dowodów, przy czym takie przeinaczenie musi w oczywisty sposób wynikać z akt sprawy, bez konieczności dokonywania nowej oceny faktów i dowodów, a nawet korzystania z nowych środków dowodowych.
(zob. pkt 24)
Odesłanie:
Sąd, sprawa T‑377/08 P Komisja przeciwko Birkhoffowi, 9 grudnia 2009 r., Zb.Orz.SP s. I‑B‑1‑133, II‑B‑1‑807, pkt 45 i przytoczone tam orzecznictwo; Sąd, sprawa T‑98/11 P AG przeciwko Parlamentowi, 10 lutego 2012 r., pkt 45, 46
2. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 37)
Odesłanie:
Trybunał, sprawa C‑414/08 P Sviluppo Italia Basilicata przeciwko Komisji, 25 marca 2010 r., Zb.Orz. s. I‑2559, pkt 114 i przytoczone tam orzecznictwo
3. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 39)
Odesłanie:
Trybunał, sprawa C‑496/99 P Komisja przeciwko CAS Succhi di Frutta, 29 kwietnia 2004 r., Rec. s. I‑3801, pkt 68 i przytoczone tam orzecznictwo
4. O ile na Sądzie do spraw Służby Publicznej spoczywa obowiązek uzasadnienia wyroków zgodnie z art. 36 statutu Trybunału Sprawiedliwości, który znajduje zastosowanie do Sądu do spraw Służby Publicznej na mocy art. 7 ust. 1 załącznika I do wymienionego statutu, o tyle obowiązek uzasadnienia nie wymaga od niego, by przedstawił wywód, w którym wyczerpująco i z osobna rozpatrzyłby każdy z argumentów wysuniętych przez strony postępowania. Uzasadnienie może być dorozumiane, jeżeli tylko pozwala zainteresowanym zapoznać się z powodami nieuwzględnienia ich argumentów przez sąd orzekający w pierwszej instancji i zapewnia sądowi odwoławczemu wystarczający materiał do sprawowania kontroli.
(zob. pkt 46)
Odesłanie:
Trybunał: sprawy połączone C‑120/06 P i C‑121/06 P FIAMM i in. przeciwko Radzie i Komisji, 9 września 2008 r. Zb.Orz. s. I‑6513, pkt 96; Trybunał, sprawa C‑431/07 P Bouygues i Bouygues Télécom przeciwko Komisji, 2 kwietnia 2009 r., Zb.Orz. s. I‑2665, pkt 42
5. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 50, 51)
Odesłanie:
Sąd, sprawa T‑50/92 Fiorani przeciwko Parlamentowi, 8 czerwca 1993 r., Rec. s. II‑555, pkt 46; Sąd, sprawa T‑241/03 Marcuccio przeciwko Komisji, 17 maja 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑111, II‑A‑2‑517, pkt 52; Sąd, sprawa T‑301/11 Ben Ali przeciwko Radzie, 11 stycznia 2012 r., pkt 72
6. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 54)
Odesłanie:
Sąd, sprawa T‑15/96 Liao przeciwko Radzie, 6 listopada 1997 r. RecFP s. I‑A‑329, II‑897, pkt 57, 58; Sąd, sprawa T‑378/00 Morello przeciwko Komisji, 12 grudnia 2002 r., RecFP s. I‑A‑311, II‑1497, pkt 102; Sąd, sprawa T‑25/03 de Stefano przeciwko Komisji, 11 maja 2005 r. Zb.Orz.SP s. I‑A‑125, II‑573, pkt 78