Υπόθεση T‑425/11

Ελληνική Δημοκρατία

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Κρατική ενίσχυση — Ελληνικά καζίνα — Σύστημα που προβλέπει την επιβολή επιβαρύνσεως με συντελεστή 80 % επί εισιτηρίων διαφορετικής αξίας — Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση μη συμβατή με την εσωτερική αγορά — Έννοια της κρατικής ενισχύσεως — Πλεονέκτημα»

Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα)
της 11ης Σεπτεμβρίου 2014

1.      Προσφυγή ακυρώσεως — Προσφυγή κρατών μελών — Προσφυγή κατά αποφάσεως της Επιτροπής διαπιστώνουσας έλλειψη συμβατότητας ενισχύσεως με την εσωτερική αγορά — Παραδεκτό μη εξαρτώμενο από τη δικαιολόγηση εννόμου συμφέροντος

(Άρθρο 263 ΣΛΕΕ)

2.      Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη — Έννοια — Νομικός χαρακτήρας — Ερμηνεία βάσει αντικειμενικών στοιχείων — Δικαστικός έλεγχος — Περιεχόμενο

(Άρθρο 107 § 1 ΣΛΕΕ)

3.      Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη — Έννοια — Σύστημα που προβλέπει την εφαρμογή του ίδιου φορολογικού συντελεστή για διαφορετικές αξίες εισιτηρίων — Καθορισμός της αξίας του εισιτηρίου από τις δημόσιες αρχές — Πλεονέκτημα για τις επιχειρήσεις που εφαρμόζουν εισιτήριο χαμηλότερης αξίας — Δεν υφίσταται

(Άρθρο 107 § 1 ΣΛΕΕ)

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 33, 34)

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 37-43)

3.      Στην περίπτωση εθνικής νομοθεσίας προβλέπουσας, αφενός, την επιβολή ενιαίου φόρου επί της τιμής των εισιτηρίων των καζίνων και, αφετέρου, τον καθορισμό δύο διαφορετικών νόμιμων τιμών εισιτηρίου των καζίνων, κατά το μέτρο που η επιβάρυνση την οποία αποδίδουν στο Δημόσιο όλα τα καζίνα υπολογίζεται κατ’ αναλογία επί των ποσών που έχουν πράγματι εισπράξει από τα πωληθέντα εισιτήρια, το γεγονός ότι τα καζίνα με χαμηλότερη τιμή εισιτηρίου αποδίδουν στο Δημόσιο ποσά χαμηλότερα, αλλά ευθέως ανάλογα προς τα αποδιδόμενα σε αυτό από τα καζίνα με υψηλότερη τιμή εισιτηρίου, δεν αρκεί για να διαπιστωθεί η παροχή πλεονεκτήματος στα καζίνα της πρώτης κατηγορίας

(βλ. σκέψεις 55, 57, 68)