Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte di Appello di Firenze (Wlochy) w dniu 19 marca 2024 r. – L.T. s.s./Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS)

(Sprawa C-212/24, L.T.)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Corte di Appello di Firenze

Strony w postępowaniu głównym

Strona występująca z wnioskiem o wznowienie postępowania: L.T. s.s.

Druga strona postępowania: Istituto nazionale della previdenza sociale (krajowy zakład ubezpieczeń społecznych, INPS)

Pytania prejudycjalne

Czy klauzulę 4 pkt 1 porozumienia ramowego należy interpretować w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie przepisom krajowego układu zbiorowego takim jak te zawarte w art. 40 C.C.N.L. [krajowego układu zbiorowego pracy] dla pracowników rolnych i pracowników gospodarstw szkółkarskich z dnia 6.7.2006 R., stosownie do jego wykładni dokonanej w sposób wiążący dla sądu odsyłającego przez Corte di Cassazione (sąd kasacyjny), który to artykuł w odniesieniu do pracowników rolnych zatrudnionych na czas określony przyznaje prawo do wynagrodzenia za godziny faktycznie przepracowane w ciągu dnia, podczas gdy art. 30 C.C.N.L. w odniesieniu do pracowników rolnych zatrudnionych na czas nieokreślony przyznaje prawo do wynagrodzenia, przyjmując za podstawę dzień roboczy trwający 6 godzin i 30 minut?

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie, czy klauzulę 4 pkt 1 porozumienia ramowego należy interpretować w ten sposób, że określenie wysokości obowiązkowej składki na ubezpieczenie społeczne należnej pracownikom rolnym zatrudnionym na czas określony w ramach systemu zabezpieczenia społecznego pracowników wchodzi również w zakres warunków pracy, w związku z czym należy ją ustalić na podstawie tego samego kryterium co w przypadku pracowników rolnych zatrudnionych na czas nieokreślony, a zatem proporcjonalnie do dziennego wymiaru czasu pracy ustanowionego w układzie zbiorowym, a nie na podstawie faktycznie przepracowanych godzin?

____________