Αναίρεση που άσκησε στις 16 Νοεμβρίου 2023 η Elena Petrovna Timchenko κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 6 Σεπτεμβρίου 2023 στην υπόθεση T-361/22, Timchenko κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση C-703/23 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Elena Petrovna Timchenko (εκπρόσωποι: T. Bontinck και S. Bonifassi, avocats, και E. Fedorova, avocate)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 6ης Σεπτεμβρίου 2023, T-361/22, στο σύνολό της και κατά το μέρος της με το οποίο αυτή υποχρεώνεται να φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και εκείνα του Συμβουλίου·
να εκδικάσει την προσφυγή επί της ουσίας και να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες πράξεις, όπως αυτές μνημονεύονται στο σημείο 1 του δικογράφου της προσφυγής, ήτοι:
την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/582 του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 110, σ. 55), και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/581 του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (EE) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 110, σ. 3)·
την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 149), και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/1529 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 1), καθόσον οι πράξεις αυτές την αφορούν·
κατά το μέτρο που με αυτές καταχωρίζεται ή διατηρείται το όνομά της στους καταλόγους που προσαρτώνται σε αυτές·
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας και της κατ’ αναίρεση δίκης.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της έννοιας της σύνδεσης, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/329. Με τον λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, καθόσον έκρινε ότι υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής του κριτηρίου αυτού στα φυσικά πρόσωπα αποκλειστικά και μόνο λόγω της ύπαρξης οικογενειακού δεσμού με πρόσωπο του οποίου το όνομα έχει καταχωριστεί στους καταλόγους.
Η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι, με τη χρήση του επιρρήματος «αδικαιολόγητα» στην αιτιολογική σκέψη 7 της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2022/582, ο νομοθέτης θέλησε να τονίσει ότι το μέλος της οικογένειας έπρεπε να έχει επίγνωση του γεγονότος ότι το όφελος προέρχεται από πρόσωπο ως προς το οποίο συντρέχει ένα από τα κριτήρια επιβολής περιοριστικών μέτρων.
Η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωση αιτιολόγησης που υπέχει και υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, κατά το μέτρο που δεν εξέθεσε ποια είναι η σχέση μεταξύ των περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν στην ίδια και των σκοπών της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ, όπως έχει τροποποιηθεί.
____________