Language of document :

Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2011 - Ισπανία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-235/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: M. Muñoz Pérez)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση C(2011) 1023 τελικό, της 18ης Φεβρουαρίου 2011, καθόσον μειώνει την ενίσχυση του Ταμείου Συνοχής για τα στάδια έργου:

"Suministro y montaje de materiales de vía en la Línea de Alta Velocidad Madrid-Zaragoza-Barcelona-Frontera francesa. Tramo Madrid-Lleida" (CCI nº 1999.ES.16.CPT.001)

"Línea de Alta Velocidad ferroviaria Madrid-Barcelona. Tramo Lleida-Martorell (Plataforma, 1ª fase)" (CCI nº 2000.ES.16.C.PT.001)

"Línea de Alta Velocidad Madrid-Zaragoza-Barcelona-Frontera francesa. Accesos a Zaragoza" (CCI nº 2000.ES.16.C.PT.003)

"Línea de Alta Velocidad Madrid-Zaragoza-Barcelona-Frontera francesa. Tramo Lleida-Martorell. Subtramo X-A (Olérdola - Avinyonet del Penedés" (CCI nº 2001.ES.16.C.PT.007) y

"Nuevo acceso ferroviario de Alta Velocidad a Levante. Subtramo La Gineta-Albacete (Plataforma)" (CCI nº 2004.ES.16.C.PT.014).

επικουρικώς, να την ακυρώσει μερικώς, καθόσον αφορά τις επιβληθείσες διορθώσεις σχετικά με τις τροποποιήσεις που αναφέρονται ρητώς στα άρθρα του παρόντος εγγράφου, με τις οποίες μειώθηκε το ποσό της διορθώσεως σε 27.047.647,00 €.

Εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει το καθού θεσμικό όργανο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής το προσφεύγον προβάλλει τρεις λόγους.

1.    Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου H, παράγραφος 2, του Παραρτήματος II του κανονισμού 1164/94, του Συμβουλίου, της 16ης Μαΐου 1994, για την ίδρυση του ταμείου συνοχής (ΕΕ L 130, σ. 1), διότι η Επιτροπή εξέδωσε την απόφασή της χωρίς να τηρήσει την τρίμηνη προθεσμία μετά τη διεξαγωγή της ακροάσεως.

Ο δεύτερος λόγος αφορά, στην περίπτωση των συμβάσεων προμηθειών, παράβαση λόγω εσφαλμένης εφαρμογής του άρθρου 20, παράγραφος 2, στοιχείο ε΄, της οδηγίας 93/38, του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1993, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών (ΕΕ L 82 σ. 40) και, στην περίπτωση των συμβάσεων έργου και συμβάσεων υπηρεσιών που υπέστησαν διόρθωση, παράβαση λόγω εσφαλμένης εφαρμογής του άρθρου 20, παράγραφος 2, στοιχείο στ΄, της ίδιας οδηγίας 93/38, διότι η ανάθεση συμπληρωματικών εργασιών διαφέρει από την προβλεπόμενη από την ισπανική νομοθεσία περί δημοσίων συμβάσεων τροποποίηση υπό εκτέλεση συμβάσεως, οπότε η εν λόγω τροποποίηση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της ως άνω οδηγίας 93/38.

3.    Ο τρίτος λόγος, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς σε σχέση με τον προηγούμενο και αποκλειστικώς για την περίπτωση των συμβάσεων έργου και υπηρεσιών που υπέστησαν διόρθωση, αφορά παράβαση του άρθρου 20, παράγραφος 2, στοιχείο στ΄, της οδηγίας 93/38, διότι πληρούνταν όλες οι προϋποθέσεις προκειμένου οι ισπανικές αρχές να αναθέσουν, με τη διαδικασία της διαπραγματεύσεως χωρίς δημοσιότητα, την εκτέλεση συμπληρωματικών εργασιών στο πλαίσιο των τεσσάρων σταδίων έργου για τα οποία επιβλήθηκε η διόρθωση.

____________