Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 8 października 2013 r. w sprawie T-545/11 Stichting Greenpeace Nererland i Pesticide Action Network Europe (PAN Europe) przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 17 grudnia 2013 r. przez Komisję Europejską
(Sprawa C-673/13 P)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnosząca odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: B. Smulders, P. Oliver, P.Ondrůšek, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Stichting Greenpeace Nederland, Pesticide Action Network Europe (PAN Europe)
Żądania wnoszącej odwołanie
Uchylenie wyroku Sądu;
zgodnie z art. 61 statutu Trybunału wydanie orzeczenie ostatecznego w sprawie lub skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd;
obciążenie drugiej strony postępowania kosztami.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi na jego poparcie jeden zarzut dotyczący tego, że Sąd dokonał niewłaściwej wykładni pojęcia informacji, które „dotyczą emisji do środowiska”, wspomnianych w art. 6 ust. 1 rozporządzenia(WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty1 („rozporządzenia Aarhus”), nie uwzględniając stanowiska Komisji, zgodnie z którym wykładni tego pojęcia należy dokonywać w sposób spójny i harmonijny w świetle pozostałych odnośnych przepisów. Zarzut ten składa się z trzech części:
(i) Sąd popełnił błąd, nie uwzględniając konieczności zapewnienia „wewnętrznej” spójności rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji2 w związku z art. 6 ust. 1 rozporządzenia Aarhus, w świetle art. 4 ust. 4 Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska („konwencji z Aarhus”);
(ii) Sąd nie uwzględnił w sposób należyty postanowień dotyczących poufności zawarte w uregulowaniach sektorowych dotyczących środków ochrony roślin, a mianowicie dyrektywy Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin3 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylającego dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG4 ; oraz
(iii) Sąd popełnił błąd, nie uwzględniając konieczności interpretowania art. 6 ust. 1 rozporządzenia Aarhus w sposób możliwie zgodny z kartą praw podstawowych i Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej („TRIPS”).
____________1 Dz.U. L 264, s. 13.
2 Dz.U. L 145, s. 43.
3 Dz.U. L 230, s. 1.
4 Dz.U. L 309, s. 1.