ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 25ης Φεβρουαρίου 2008

Υπόθεση F-85/07

Ana Anselmo κ.λπ.

κατά

Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Διορισμός – Κατάταξη σε βαθμό – Επιτυχόντες σε εσωτερικό διαγωνισμό – Νέο πραγματικό περιστατικό – Δεν υφίσταται – Προδήλως απαράδεκτο»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία η A. Anselmo και δέκα άλλοι υπάλληλοι του Συμβουλίου ζητούν, κατ’ ουσίαν, την ακύρωση των αποφάσεων του Συμβουλίου με τις οποίες καταργήθηκε, κατά τον διορισμό των ενδιαφερομένων στην κατηγορία B* ή μετά τον διορισμό αυτό, η αρχαιότητα που είχαν αποκτήσει στις κατηγορίες C ή D.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη. Κάθε διάδικος φέρει τα δικά του δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

1.      Διαδικασία – Παραδεκτό των προσφυγών ή αγωγών – Εκτίμηση βάσει των κανόνων που ισχύουν κατά τον χρόνο ασκήσεως της προσφυγής

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 76)

2.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Προηγούμενη διοικητική ένσταση – Προθεσμίες

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 90 και 91)

1.      Ενώ ο κανόνας του άρθρου 76 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, κατά τον οποίο το Πρωτοδικείο μπορεί, εκδίδοντας διάταξη, να απορρίψει προσφυγή προδήλως απορριπτέα, είναι κανόνας διαδικασίας ο οποίος εφαρμόζεται ήδη από την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος του σε όλες τις εκκρεμείς ενώπιον του Πρωτοδικείου διαφορές, δεν ισχύει το ίδιο για τους κανόνες δικαίου βάσει των οποίων το Πρωτοδικείο μπορεί, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου αυτού, να κρίνει μια προσφυγή προδήλως απαράδεκτη και οι οποίοι δεν μπορούν παρά να εφαρμόζονται από την ημερομηνία ασκήσεως της προσφυγής.

(βλ. σκέψη 17)

2.      Ένα πραγματικό περιστατικό μπορεί να αποτελέσει λόγο για να αρχίσουν να τρέχουν εκ νέου οι προθεσμίες ασκήσεως προσφυγής εφόσον πληρούνται δύο προϋποθέσεις και συγκεκριμένα εφόσον μπορεί να «μεταβάλει την πραγματική ή τη νομική κατάσταση» και «είναι ικανό να τροποποιήσει ουσιωδώς την κατάσταση του προσφεύγοντος που ζητεί την αναθεώρηση αποφάσεως η οποία κατέστη απρόσβλητη».

Δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως νέο πραγματικό περιστατικό η εκ μέρους κοινοτικού οργάνου δημοσίευση ανακοινώσεως προς το προσωπικό η οποία απλώς υπενθυμίζει το περιεχόμενο διατάξεων του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων και εσωτερικών κανόνων, χωρίς προσθήκη περαιτέρω στοιχείων, και επιβεβαιώνει την εφαρμογή κανόνων οι οποίοι, χωρίς την ανακοίνωση αυτή, θα είχαν εν πάση περιπτώσει εφαρμοστεί.

(βλ. σκέψεις 25 και 28)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 13 Νοεμβρίου 1986, 232/85, Becker κατά Επιτροπής, Συλλογή 1986, σ. 3401, σκέψη 10

ΠΕΚ: 7 Φεβρουαρίου 1991, T‑58/89, Williams κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, Συλλογή 1991, σ. II‑77, σκέψεις 46 έως 48· 7 Φεβρουαρίου 2001, T‑186/98, Inpesca κατά Επιτροπής, Συλλογή 2001, σ. II‑557, σκέψη 51· 3 Οκτωβρίου 2006, T‑171/04, Nijs κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. I-A-2-195 και II-A-2-999, σκέψη 24

ΔΔΔ: 16 Ιανουαρίου 2007, F‑92/05, Genette κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2007, σ. I‑A‑1‑1 και II‑A‑1‑1, σκέψη 61