Προσφυγή της 8ης Ιανουαρίου 2013 - National Iranian Gas Company κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-9/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: The National Iranian Gas Company (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπoι: E. Glaser και S. Perrotet, δικηγόροι)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει το άρθρο 1, περίπτωση 8, της αποφάσεως 2012/635/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, καθόσον τροποποίησε το άρθρο 20, παράγραφος γ΄, της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ·
να ακυρώσει την απόφαση 2012/635/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, καθόσον περιέλαβε την εταιρία NIGC στον κατάλογο του παραρτήματος ΙΙ της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ, περί επιχειρήσεων των οποίων δεσμεύονται τα κεφάλαια·
να ακυρώσει επίσης τον εκτελεστικό κανονισμό 945/2012 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, καθόσον περιέλαβε την εταιρία NIGC στον κατάλογο του παραρτήματος IX του κανονισμού 267/2012, περί επιχειρήσεων των οποίων δεσμεύονται τα κεφάλαια·
να κρίνει ότι δεν έχουν εφαρμογή στην περίπτωση της National Iranian Gas Company ο κανονισμός 267/2012, η απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ, όπως τροποποιήθηκε με τις αποφάσεις 2012/35/ΚΕΠΠΑ και 2012/635/ΚΕΠΠΑ και συγκεκριμένα με τις διατάξεις τους που εισήγαγαν και ακολούθως τροποποίησαν την παράγραφο γ΄ του άρθρου 20 της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ και περιέλαβαν την προσφεύγουσα στον κατάλογο του παραρτήματος II·
και, επικουρικώς, σε περίπτωση μη ακυρώσεως του άρθρου 1, περίπτωση 8, της αποφάσεως 2012/635/ΚΕΠΠΑ, της 15ης Οκτωβρίου 2012, καθόσον τροποποίησε το άρθρο 20, παράγραφος γ΄, της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ, να κρίνει ότι δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση της National Iranian Gas Company.
να καταδικάσει το Συμβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δέκα λόγους ακυρώσεως.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από το ότι δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση της προσφεύγουσας το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ
2, όπως εισήχθη και τροποποιήθηκε με τις αποφάσεις 2012/35/PESC
4 και 2012/635/ΚΕΠΠΑ , καθώς και από τον παράνομο χαρακτήρα του άρθρου 1, περίπτωση 8), της αποφάσεως 2012/635/ΚΕΠΠΑ περί τροποποιήσεως του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ, δεδομένου ότι οι αποφάσεις αυτές στηρίζονται σε ασαφείς και μη καθορισμένες έννοιες, αντίθετες προς το δικαίωμα ιδιοκτησίας και την αρχή της αναλογικότητας.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από διαδικαστική παρατυπία και αναρμοδιότητα του Συμβουλίου να ενεργήσει μεμονωμένα βάσει του άρθρου 215 ΣΛΕΕ.
Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον το Συμβούλιο στηρίχθηκε σε ασαφή και ανακριβή στοιχεία μη επιδεχόμενα διακρίβωση.
Ο τέταρτος λόγος αντλείται από προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας, δεδομένου ότι αυτή στερείται του δικαιώματός της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και του δικαιώματός της ιδιοκτησίας, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αιτιολογήθηκε επαρκώς, στοιχείο που δεν καθιστά δυνατό στη μεν προσφεύγουσα να αμυνθεί λυσιτελώς, στο δε Γενικό Δικαστήριο να ασκήσει τον δικαστικό έλεγχό του. Η προσφεύγουσα διατείνεται ότι δεν απέκτησε πρόσβαση στα στοιχεία του φακέλλου της ενώπιον του Συμβουλίου.
Ο πέμπτος λόγος αντλείται από ότι δεν αποδείχθηκαν οι κατά της προσφεύγουσας αιτιάσεις, καθόσον το Συμβούλιο στηρίχθηκε σε απλές εικασίες.
Ο έκτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Συμβούλιο συνήγαγε από το ότι η προσφεύγουσα ήταν δημόσια επιχείρηση το συμπέρασμα ότι παρείχε οικονομική στήριξη στην ιρανική κυβέρνηση.
Ο έβδομος λόγος αντλείται από το ότι τα πραγματικά περιστατικά αποδόθηκαν ανακριβώς, καθόσον η προσφεύγουσα δεν είναι εταιρία που ανήκει στο Δημόσιο και της οποίας τη διαχείριση ασκεί το Δημόσιο και καθόσον δεν παρείχε οικονομική στήριξη στην Ιρανική Κυβέρνηση.
Ο όγδοος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κι από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, δεδομένου ότι οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν όσον αφορά το δικαίωμα ιδιοκτησίας της προσφεύγουσας και το δικαίωμά της να ασκεί οικονομική δραστηριότητα είναι δυσανάλογοι προς τον επιδιωκόμενο σκοπό. Η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η δέσμευση των κεφαλαίων της δεν ανταποκρίνεται στον επιδιωκόμενο σκοπό, καθόσον δεν εμπλέκεται στην εφαρμογή του προγράμματος πυρηνικής ενέργειας το οποίο προσάπτεται στην ιρανική κυβέρνηση.
Ο ένατος λόγος αντλείται από έλλειψη νομικής βάσεως του εκτελεστικού κανονισμού 945/2012 .
Ο δέκατος λόγος αντλείται από το ότι ο εκτελεστικός κανονισμός 945/2012 εκδόθηκε αναρμοδίως και άνευ επαρκούς αιτιολογήσεως.
____________1 - Απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 195, σ. 39), όπως διορθώθηκε.2 - Απόφαση 2012/35/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Ιανουαρίου 2012, για τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 19, σ. 22), όπως διορθώθηκε.3 - Απόφαση 2012/635/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 282, σ. 58).4 - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 945/2012 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 282, σ. 16).