Skarga wniesiona w dniu 9 lutego 2012 r. - IRISL Maritime Training Institute i in. przeciwko Radzie
(Sprawa T-56/12)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: IRISL Maritime Training Institute (Teheran, Iran), Kara Shipping and Chartering GmbH & Co. KG (Hamburg, Niemcy), Kheibar Co. (Teheran, Iran), Kish Shipping Line Manning Co. (Wyspa Kish, Iran), Fairway Shipping Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo) i IRISL Multimodal Transport Co. (Teheran, Iran) (przedstawiciele: F. Randolph i M. Lester, Barristers oraz M. Taher, Solicitor)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącej zmiany decyzji 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 319 z 2.12.2011, s. 71) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 319 z 2.12.2011, s. 11), w zakresie, w jakim dotyczą one skarżących;
obciążenie Rady kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty, twierdząc, że umieszczając ich nazwy w wykazach załączonych do zaskarżonej decyzji i do zaskarżonego rozporządzenia, Rada:
nie podała adekwatnego oraz wystarczającego uzasadnienia;
nie spełniła kryteriów objęcia wykazem lub popełniła rażący błąd w ocenie, uznając, iż kryteria te były spełnione w przypadku skarżących lub objęła skarżących wykazem bez odpowiedniej podstawy prawnej;
nie zapewniła skarżącym prawa do obrony oraz prawa do skutecznej ochrony sądowej; i
naruszyła, w sposób nieuzasadniony i nieproporcjonalny, podstawowe prawa skarżących, w tym prawo własności, prawo prowadzenia działalności gospodarczej oraz dobre imię.
____________