POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ (druga izba)

z dnia 10 lipca 2008 r.

Sprawa F-141/07

Daniele Maniscalco

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Personel kontraktowy – Zaszeregowanie do grupy – Umowa członka personelu kontraktowego – Dopuszczalność – Akt niekorzystny – Dochowanie terminów określonych regulaminem pracowniczym

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której D. Maniscalco żąda zasadniczo stwierdzenia nieważności decyzji organu upoważnionego do zawierania umów oddalającej jego zażalenie na decyzję o zaszeregowaniu go do grupy 13 stopień 1 grupy funkcyjnej IV, która wynika z jego umowy członka personelu kontraktowego.

Orzeczenie: Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. Każda ze stron pokrywa własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin – Bezwzględna przesłanka procesowa – Rozpoczęcie biegu terminu

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2, art. 91; warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 117)

2.      Postępowanie – Koszty – Wniosek o rozstrzygnięcie według norm przepisanych

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 87 § 1)

1.      Umowa zawarta między pracownikiem a instytucją wywołuje skutki od momentu jej podpisania, a zatem również od tego momentu może ona wywoływać niekorzystne skutki dla pracownika, o ile zostały ustalone wszystkie elementy umowy, a w szczególności zaszeregowanie pracownika. W związku z tym zgodnie z art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego, mającym odpowiednio zastosowanie do personelu kontraktowego na podstawie art. 117 warunków zatrudnienia innych pracowników, od tej właśnie daty biegnie termin do wniesienia we właściwym czasie zażalenia na decyzję o zaszeregowaniu członka personelu kontraktowego, wynikającą z jego umowy. Wniosku tego nie podważa argument, iż złożenie zażalenia przed zakończeniem okresu próbnego może spowodować rozwiązanie umowy po zakończeniu tego okresu próbnego. Uwzględnienie takiej okoliczności prowadziłoby bowiem do postępowania sprzeciwiającego się celowi terminów do złożenia zażalenia i do wniesienia skargi, zawartych w art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego, dążących do zapewnienia jasności i pewności stanu prawnego, oraz ich charakterowi bezwzględnej przesłanki procesowej, który sprawia, że strony ani sąd nie mogą nimi swobodnie rozporządzać.

(zob. pkt 20, 23, 25, 27)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawy połączone T‑137/99 i T‑18/00 Martínez Páramo i in. przeciwko Komisji, 11 lipca 2002 r., RecFP s. I‑A‑119, II‑639, pkt 54, 56; sprawa T‑406/03 Ravailhe przeciwko Komitetowi Regionów, 14 lutego 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑19, II‑79, pkt 57; sprawa T‑455/04 Beyatli i Candan przeciwko Komisji, 5 marca 2007 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 37

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑105/07 R bis przeciwko Komisji, 6 marca 2008 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 43

2.      Zgodnie z art. 87 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej kosztami zostaje obciążona, na żądanie strony przeciwnej, strona przegrywająca sprawę. Podniesionego w ramach żądań wniosku, by w sprawie kosztów rozstrzygnięto według norm przepisanych, nie można uznać za wniosek o obciążenie kosztami strony przegrywającej sprawę.

(zob. pkt 31, 33)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑30/91 P Lestelle przeciwko Komisji, 9 czerwca 1992 r., Rec. s. I‑3755, pkt 38; sprawa C‑470/00 P Parlament przeciwko Ripa di Meana i in., 29 kwietnia 2004 r., Rec. s. I‑4167, pkt 86