Language of document :

Προσφυγή της 29ης Ιανουαρίου 2010 - Elementis κλ.π. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-43/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Elementis plc, Elementis Holdings Ltd, Elementis UK Ltd και Elementis Services Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: T. Wessely, A. de Brousse, E. Spinelli, lawyers και A. Woods, Solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 11ης Νοεμβρίου 2009, αριθ. C(2009)8682, στην υπόθεση COMP/38589 - Σταθεροποιητές θερμότητας, κατά το μέτρο που αφορά τις προσφεύγουσες,

επικουρικώς, να ακυρώσει ή να μειώσει ουσιαστικά το ποσό των επιβληθέντων στις προσφεύγουσες προστίμων δυνάμει της αποφάσεως,

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υπεβλήθησαν οι προσφεύγουσες λόγω της ολικής ή μερικής καταβολής του προστίμου,

να λάβει κάθε άλλο μέτρο το οποίο θα κριθεί από το Γενικό Δικαστήριο ως κατάλληλο.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή τους, οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, της αποφάσεως της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2009, αριθ. C(2009)8682, στην υπόθεση COMP/38589 - Σταθεροποιητές θερμότητας, με την οποία διαπιστώνεται ότι ορισμένες επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των προσφευγουσών, παρέβησαν τα άρθρα 81 ΕΚ (νυν 101 ΣΛΕΕ) και 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ, κατά το μέτρο που συμμετείχαν σε δύο συμπράξεις αφορώσες, αντιστοίχως, τον τομέα των σταθεροποιητών κασσιτέρου και τον τομέα των σταθεροποιητών ESBO/esters στο σύνολο του ΕΟΧ.

Οι προσφεύγουσες προβάλλουν τους ακόλουθους ισχυρισμούς και κύρια επιχειρήματα:

Πρώτον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε νομικό σφάλμα, καθόσον εξέδωσε απόφαση περί επιβολής προστίμου σε βάρος των προσφευγουσών κατά παράβαση των κανόνων περί παραγραφής που διατυπώνονται στα άρθρα 25, παράγραφος 5, και 25, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου (στο εξής: κανονισμός 1/2003) για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 ΕΚ (νυν 101 και 102 ΣΛΕΕ) 1. Κατά το άρθρο 25, παράγραφος 5, του κανονισμού 1/2003, η απόλυτη προθεσμία παραγραφής, μετά την πάροδο της οποίας η Επιτροπή δεν δύνανται να επιβάλλει κυρώσεις για παράβαση των κανόνων περί ανταγωνισμού, είναι 10 έτη από την ημερομηνία κατά την οποία έπαυσε η παράβαση. Κατ' ακολουθία, οι προσφεύγουσες φρονούν ότι η ληφθείσα περισσότερα από 11 έτη μετά την εκ μέρους των προσφευγουσών παύση της παραβάσεως (στις 2 Οκτωβρίου 1998) απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση της εν λόγω διατάξεως. Επιπλέον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η άποψη της Επιτροπής, όσον αφορά τη νομιμότητα του προστίμου παρά την παρέλευση της δεκαετούς προθεσμίας, στηρίζεται σε μια erga omnes ερμηνεία της κατά το άρθρο 25, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 αναστολής της παραγραφής, η οποία, κατά τις προσφεύγουσες, είναι εσφαλμένη.

Δεύτερον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγουσών, στο μέτρο που η υπερβολική διάρκεια του σχετικού με τη συγκέντρωση στοιχείων σταδίου της έρευνας περιόρισε τη δυνατότητα των προσφευγουσών για αποτελεσματική άσκηση των δικαιωμάτων άμυνας στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Τρίτον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα κατά τον υπολογισμό του επιβληθέντος στις προσφεύγουσες προστίμου στηριζόμενη εσφαλμένως στα πρόστιμα που επιβλήθηκαν (i) σε σχέση με το προηγούμενο της συστάσεως κοινής επιχειρήσεως διάστημα και (ii) όσον αφορά το αποτρεπτικό αποτέλεσμα, στον κύκλο εργασιών της κοινής επιχειρήσεως Akcros, αντί στον κύκλο εργασιών των προσφευγουσών. Κατά τις προσφεύγουσες, τα πρόστιμα θα έπρεπε να είναι μειωμένα κατά 50 %.

Τέταρτον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο και παραβίασε τις αρχές της ασφάλειας δικαίου, της προσωπικής ευθύνης και της αναλογικότητας, καθόσον παρέλειψε να προσδιορίσει το οφειλόμενο από τις προσφεύγουσες ποσό προστίμου (το οποίο επιβλήθηκε από κοινού και εις ολόκληρο στις προσφεύγουσες).

____________

1 - ΕΕ 2003, L 1, σ. 1