Προσφυγή της 7ης Ιανουαρίου 2014 – Taetel κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-29/14)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Taetel, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: E. Navarro Varona, P. Vidal Martínez, J. Lópe-Quiroga Teijero και G. Canalejo Lasarte, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, καθόσον διαπιστώνεται η ύπαρξη κρατικής ενισχύσεως και διατάσσεται η ανάκτηση αυτής από τους επενδυτές·
επικουρικώς, να ακυρώσει τα άρθρα 1, 2 και 4, παράγραφος 1, της αποφάσεως, καθόσον αυτή ταυτίζει τους επενδυτές με τους δικαιούχους που πρέπει να επιστρέψουν τη φερομένη ενίσχυση·
επικουρικώς, να καταστήσει ανενεργή την περί ανακτήσεως της ενισχύσεως διαταγή που απευθύνεται στους επενδυτές στο άρθρο 4, παράγραφος, 1, in fine, διότι παραβιάζει τις αρχές της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον δεν μπορεί να διαταχθεί η ανάκτηση της ενισχύσεως σε ημερομηνία προγενέστερη της ημερομηνίας δημοσιεύσεως της αποφάσεως περί κινήσεως της διαδικασίας·
επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 2 της αποφάσεως και να διαπιστώσει ότι η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό του προβαλλομένου κέρδους που οι επενδυτές οφείλουν να επιστρέψουν δεν είναι σύμφωνη προς το δίκαιο·
να διαπιστώσει το ανυπόστατο ή, εναλλακτικώς, να ακυρώσει μερικώς το άρθρο 4, παράγραφος 1, της αποφάσεως σχετικά με την απαγόρευση «μεταβιβάσεως του βάρους της ανακτήσεως σε άλλα πρόσωπα», στο μέτρο που πρόκειται για δήλωση απαγορεύσεως ή προβαλλομένης ακυρότητας των συμβατικών ρητρών περί αναζητήσεως σε βάρος των τρίτων ποσών που οι επενδυτές πρέπει να επιστρέψουν στο Ισπανικό Δημόσιο, και
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η προσβαλλόμενη στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας απόφαση είναι η ίδια με την προσβαλλόμενη απόφαση στο πλαίσιο των υποθέσεων T-700/13, Bankia κατά Επιτροπής, T-719/13, Lico Leasing και Pequeños y Medianos Astilleros de Reconversión κατά Επιτροπής, και T-3/14, Anudal Industrial κατά Επιτροπής.
Οι λόγοι ακυρώσεως και τα κύρια επιχειρήματα έχουν ήδη προβληθεί στο πλαίσιο των υποθέσεων αυτών.
Προβάλλεται, ειδικότερα, παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ διότι με την προσβαλλόμενη απόφαση κρίνεται ότι το επίμαχο φορολογικό καθεστώς, εφαρμοζόμενο σε ορισμένες συμφωνίες χρηματοδοτικής μίσθωσης για την αγορά νέων πλοίων, συνιστά στο σύνολό του κρατική ενίσχυση.
Κατά την προσφεύγουσα, η φορολογική απόφαση παραβαίνει επίσης το άρθρο 107 ΣΛΕΕ, διότι με αυτήν κρίνεται ότι τα μέτρα που συνιστούν το εν λόγω φορολογικό καθεστώς αποτελούν νέες κρατικές ενισχύσεις.
Επικουρικώς, η προσφεύγουσα προβάλλει παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθώς και παράβαση των άρθρων 107, 108 και 206 ΣΛΕΕ, λόγω εσφαλμένης ταυτοποίησης των δικαιούχων και εσφαλμένου καθορισμού των προς ανάκτηση ποσών, και των άρθρων 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, 19 του κανονισμού 659/1999, 3, παράγραφος 6, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και των άρθρων 16 και 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο μέτρο που στο άρθρο 4, παράγραφος 1, της αποφάσεως, οι συμβατικές ρήτρες δυνάμει των οποίων οι επενδυτές μπορούν να ζητήσουν από τρίτους τα ποσά που οφείλουν να επιστρέψουν στις ισπανικές αρχές, κηρύσσονται άκυρες.