Wyrok Sądu (druga izba) z dnia 23 listopada 2011 r. – Dennekamp przeciwko Parlamentowi

(sprawa T‑82/09)

Dostęp do dokumentów – Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 – Dokumenty dotyczące przynależności określonych członków Parlamentu Europejskiego do uzupełniającego systemu emerytalnego – Odmowa dostępu – Zarzut dotyczący ochrony życia prywatnego i integralności jednostki – Artykuł 8 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 45/2001 – Przekazywanie danych osobowych

1.                     Unia Europejska – Instytucje – Prawo publicznego dostępu do dokumentów – Rozporządzenie nr 1049/2001 – Wyjątki od prawa dostępu do dokumentów – Ochrona życia prywatnego i integralności jednostki – Zakres – Obowiązek dokonania oceny zgodnie z prawodawstwem Unii dotyczącym ochrony danych osobowych – Pełne zastosowanie przepisów rozporządzenia nr 45/2001 do wszystkich wniosków o udzielenie dostępu do dokumentów zawierających dane osobowe (rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady: nr 45/2001, art. 8; nr 1049/2001, art. 4 § 1 lit. b)) (por. pkt 21–26, 38–40)

2.                     Zbliżanie ustawodawstw – Ochrona osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych – Przetwarzanie tych danych przez instytucje i organy Unii – Wniosek o udzielenie dostępu do dokumentów zawierających nazwiska członków Parlamentu należących do uzupełniającego systemu emerytalnego – Dane osobowe – Wniosek o udzielenie dostępu do wspomnianych dokumentów na podstawie rozporządzenia nr 1049/2001 – Obowiązek ustalenia konieczności przekazania takich danych (rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady: nr 45/2001, art. 2 lit. a), art. 5 lit. b), art. 8 lit. b); nr 1049/2001, art. 4 § 1 lit. b)) (por. pkt 27–30)

Przedmiot

Stwierdzenie nieważności odmownej decyzji Parlamentu A (2008)22050 z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie przyznania skarżącemu dostępu do niektórych dokumentów dotyczących przynależności określonych członków Parlamentu Europejskiego do uzupełniającego systemu emerytalnego.

Sentencja

1) Skarga zostaje oddalona.

2) Gert-Jan Dennekamp pokrywa własne koszty, jak również koszty poniesione przez Parlament Europejski.

3) Królestwo Danii, Republika Finlandii i Europejski Inspektor Ochrony Danych (EIOD) pokrywają własne koszty.