Αναίρεση που άσκησαν στις 3 Δεκεμβρίου 2020 οι Lico Leasing, S.A.U και Pequeños y Medianos Astilleros Sociedad de Reconversión, S.A. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο πενταμελές τμήμα) στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-515/13 RENV και T-719/13 RENV, Βασίλειο της Ισπανίας κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-658/20 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Lico Leasing, S.A.U και Pequeños y Medianos Astilleros Sociedad de Reconversión, S.A. (εκπρόσωποι: J.M. Rodríguez Cárcamo και M.A. Sánchez, abogados)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Bankia, S.A. κ.λπ. και Aluminios Cortizo, S.A.

Αιτήματα

Οι Lico Leasing, S.A.U., Establecimiento Financiero de Crédito (LICO) και Pequeños y Medianos Astilleros Sociedad de Reconversión, S.A. (PYMAR) ζητούν από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει στο σύνολό της την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Σεπτεμβρίου 2020, Ισπανία κ.λπ. κατά Επιτροπής (T-515/13 RENV και T-719/13 RENV, EU:T:2020:434)·

να ακυρώσει την απόφαση 2014/200/ΕΕ της Επιτροπής, της 17ης Ιουλίου 2013, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21233 C/11 (πρώην NN/11, πρώην CP 137/06) που έθεσε σε εφαρμογή η Ισπανία – Φορολογικό καθεστώς που διέπει ορισμένες συμφωνίες χρηματοδοτικής μίσθωσης, γνωστό και ως «ισπανικό φορολογικό καθεστώς χρηματοδοτικής μίσθωσης» (ΕΕ 2014, L 114, σ. 1) ή, επικουρικώς, να ακυρώσει την διαταγή περί ανακτήσεως των ενισχύσεων, και

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα έξοδα των LICO και PYMAR στο πλαίσιο της παρούσας αναιρετικής διαδικασίας καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι LICO και PYMAR στο πλαίσιο της διαδικασίας αναπομπής (T-719/13 RENV), της διαδικασίας αναιρέσεως (C-128/16 P) και της πρωτόδικης διαδικασίας (T-719/13).

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος αναιρέσεως: ουσιώδη σφάλματα, πλάνη κατά τον χαρακτηρισμό των πραγματικών περιστατικών και ελλιπής αιτιολογία κατά την εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ

Οι LICO y PYMAR προσάπτουν στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε σε πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο, τόσο από απόψεως ουσίας όσο και κατά τον χαρακτηρισμό των πραγματικών περιστατικών και κατά την αιτιολόγηση, στο πλαίσιο της ερμηνείας του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ:

(i) Πλάνη περί το δίκαιο κατά την εξέταση του συστήματος αναφοράς δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν προσδιόρισε, ούτε με την απόφασή της ούτε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, το σύστημα αναφοράς του ισπανικού φορολογικού καθεστώτος χρηματοδοτικής μίσθωσης, ούτε συνολικά ούτε ως προς κάθε ένα από τα ατομικά μέτρα που το συναποτελούσαν.

(ii) Πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο κατά τον νομικό χαρακτηρισμό της διοικητικής εγκρίσεως της πρόωρης αποσβέσεως: (α) πλάνη καθόσον έκρινε ότι η ύπαρξη διαδικασίας εγκρίσεως συνεπάγεται κατ’ ανάγκη ότι το μέτρο έχει επιλεκτικό χαρακτήρα και δεν απαιτείται η εξέταση σε τρία στάδια την οποία επιτάσσει η νομολογία του Δικαστηρίου, (β) πλάνη κατά τον χαρακτηρισμό της εγκρίσεως της πρόωρης αποσβέσεως ως έκφανση διακριτικής ευχέρειας η οποία επιτρέπει την επίτευξη σκοπών που δεν σχετίζονται με το φορολογικό καθεστώς και (γ) πλάνη καθόσον εκτίμησε ότι, η επιλεκτικότητα ενός εκ των μέτρων που παρείχαν δυνατότητα αποκομίσεως οφέλους από το ισπανικό φορολογικό καθεστώς χρηματοδοτικής μίσθωσης στο σύνολό του (η έγκριση της πρόωρης αποσβέσεως) συνέτεινε ώστε να θεωρηθεί ότι το καθεστώς ήταν επιλεκτικό στο σύνολό του.

(iii) Έλλειψη αιτιολογίας όσον αφορά τη σύγκριση πραγματικών και νομικών καταστάσεων μεταξύ των επιχειρήσεων που αφορούσε το εξετασθέν μέτρο.

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: παραμόρφωση πραγματικών περιστατικών και πλάνη κατά τον χαρακτηρισμό των πραγματικών περιστατικών όσον αφορά το έγγραφο της αρμόδιας επιτρόπου της ΓΔ «Ανταγωνισμός» σχετικά με την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης

Οι LICO και PYMAR προσάπτουν στο Γενικό Δικαστήριο ότι παραμόρφωσε το περιεχόμενο του εγγράφου της αρμόδιας επιτρόπου της ΓΔ «Ανταγωνισμός» και χαρακτήρισε εσφαλμένως το περιεχόμενό του καθόσον έκρινε ότι το έγγραφο δεν παρείχε συγκεκριμένες, ανεπιφύλακτες και συγκλίνουσες διαβεβαιώσεις στις οποίες θα μπορούσε να θεμελιωθεί δικαιολογημένη εμπιστοσύνη.

Τρίτος λόγος αναιρέσεως: εσφαλμένος χαρακτηρισμός των πραγματικών περιστατικών κατά την εφαρμογή και την ερμηνεία της αρχής της ασφάλειας δικαίου

Οι LICO και PYMAR υποστηρίζουν ότι, ακόμη και αν το Γενικό Δικαστήριο δεν παραμόρφωσε το περιεχόμενο του εγγράφου της αρμόδιας επιτρόπου της ΓΔ «Ανταγωνισμός» για τους σκοπούς της εφαρμογής της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, το Γενικό Δικαστήριο χαρακτήρισε εσφαλμένως, τόσο το στοιχείο αυτό, όσο και την απόφαση για τους γαλλικούς φορολογικούς ΟΟΣ, κατά την εξέταση του λόγου ακυρώσεως περί της αρχής της ασφάλειας δικαίου, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της εν λόγω αρχής.

Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τις αρχές που έχουν εφαρμογή στην ανάκτηση της ενισχύσεως

Οι LICO και PYMAR υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τις αρχές που έχουν εφαρμογή στην ανάκτηση της ενισχύσεως, (i) διότι, από το γεγονός ότι οι ναυτιλιακές εταιρίες δεν θεωρήθηκαν αποδέκτες της ενισχύσεως δεν μπορεί να συναχθεί ότι οι ΟΟΣ και οι επενδυτές καρπώνονταν πράγματι το σύνολο της ενίσχυσης, ενώ γίνεται δεκτό ότι δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο και (ii) διότι, όπως προκειμένου να διαπιστωθεί η ύπαρξη κρατικής ενισχύσεως δεν απαιτείται να λαμβάνεται υπόψη η χρησιμοποιούμενη τεχνική, αλλά τα αποτελέσματα του μέτρου, ομοίως, στο πλαίσιο της ανάκτησης πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα αποτελέσματα και όχι η χρησιμοποιούμενη τεχνική, οπότε, για τον λόγο αυτό, δεν είναι εύλογο στην περίπτωση των γαλλικών φορολογικών ΟΟΣ να μειώθηκαν τα ποσά που μετακυλίστηκαν στους χρήστες και να μην υπάρχει αντίστοιχη μείωση στην υπόθεση του ισπανικού φορολογικού καθεστώτος, ενώ τα πρακτικά αποτελέσματα σε αμφότερες τις περιπτώσεις είναι πανομοιότυπα.

____________