Language of document : ECLI:EU:T:2014:582

WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)
z dnia 26 czerwca 2014 r.

Sprawa T‑20/13 P

Luigi Marcuccio

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Emerytury i renta inwalidzka – Przeniesienie w stan spoczynku z powodu niepełnosprawności – Komitet ds. Inwalidztwa – Skład – Wyznaczenie lekarzy – Brak wyznaczenia przez zainteresowanego urzędnika drugiego lekarza – Wyznaczenie drugiego lekarza przez Prezesa Trybunału – Wyznaczenie trzeciego lekarza w drodze porozumienia pierwszego i drugiego z wyznaczonych lekarzy – Artykuł 7 załącznika II do regulaminu pracowniczego – Oddalenie skargi w pierwszej instancji po przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd

Przedmiot:      Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 6 listopada 2012 r. w sprawie F‑41/06 RENV, Marcuccio/Komisja.

Orzeczenie:      Odwołanie zostaje oddalone. Luigi Marcuccio pokrywa własne koszty i zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską w niniejszej instancji.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Niepełnosprawność – Komitet ds. Inwalidztwa – Skład – Wyznaczenie lekarzy – Wyznaczenie trzeciego lekarza w drodze porozumienia pierwszego i drugiego z wyznaczonych lekarzy lub, w jego braku, przez Prezesa Trybunału – Zmiana wyboru w następstwie zastąpienia pierwszego i drugiego z lekarzz – Dopuszczalność

(regulamin pracowniczy, załącznik II, art. 7)

2.      Urzędnicy – Niepełnosprawność – Komitet ds. Inwalidztwa – Skład – Wyznaczenie lekarzy – Brak cofnięcia decyzji o wyznaczeniu pierwszego trzeciego lekarza przed wyznaczeniem nowego trzeciego lekarza – Wydanie decyzji o wyznaczeniu nowego trzeciego lekarza w formie innej niż decyzja o wyznaczeniu pierwszego trzeciego lekarza – Naruszenie zasady actus contrarius – Brak

(regulamin pracowniczy, załącznik II, art. 7)

3.      Urzędnicy – Niepełnosprawność – Komitet ds. Inwalidztwa – Skład – Wyznaczenie lekarzy – Zmiana wyboru – Dopuszczalność

(regulamin pracowniczy, załącznik II, art. 7)

4.      Urzędnicy – Prawa i obowiązki – Obowiązek lojalności – Pojęcie – Zakres – Obowiązek współdziałania z Komitetem ds. Inwalidztwa na jego wniosek

(regulamin pracowniczy, art. 21)

5.      Urzędnicy – Zwolnienie chorobowe – Badania lekarskie – Treść – Uznanie administracyjne – Kontrola sądowa – Zakres

(regulamin pracowniczy, art. 59 ust. 1 akapit trzeci)

6.      Urzędnicy – Niepełnosprawność – Komitet ds. Inwalidztwa – Poszanowanie tajemnicy zawodowej – Zakres

(regulamin pracowniczy, załącznik II, art. 9 akapitz drugi i trzeci)

1.      Zgodnie z art. 7 akapit trzeci załącznika II do regulaminu pracowniczego w przypadku braku możliwości osiągnięcia porozumienia w sprawie wyznaczenia trzeciego lekarza w terminie dwóch miesięcy od wyznaczenia drugiego lekarza trzeci lekarz zostaje wyznaczony przez Prezesa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej na wniosek jednej z zainteresowanych stron. Zgodnie z art. 7 akapit pierwszy załącznika II do regulaminu pracowniczego trzeciego lekarza wyznacza się w drodze porozumienia dwóch lekarzy wyznaczonych przez instytucję i zainteresowanego urzędnika.

Porozumienie osiągnięte przez dwóch wyznaczonych w ten sposób lekarzy co do wyboru trzeciego lekarza przeważa nad wyznaczeniem go z urzędu przez Prezesa Trybunału, które następuje i pozostaje ważne jedynie w braku porozumienia tych dwóch lekarzy. W szczególności w sytuacji gdy lekarz wyznaczony pierwotnie przez instytucję lub zainteresowanego urzędnika czy nawet obaj ci lekarze nie są już dostępni i trzeba ich zastąpić innymi lekarzami, w interesie prawidłowego przebiegu prac Komitetu ds. Inwalidztwa nie leży to, by ci dwaj lekarze musieli zatrzymać trzeciego lekarza, który już jest wyznaczony. Jako lekarze wyznaczeni przez instytucję i zainteresowanego urzędnika powinni oni móc w pełni korzystać ze swych uprawnień nadanych im w art. 7 akapit pierwszy załącznika II do regulaminu pracowniczego. Lekarze ci powinni być w stanie porozumieć się w sprawie pozostałego lekarza.

(zob. pkt 89, 90)

2.      W ramach postępowania w sprawie orzeczenia niepełnosprawności zasada actus contrarius nie została naruszona przez fakt, że ani decyzji o wyznaczeniu nowego trzeciego lekarza nie poprzedziło cofnięcie decyzji o wyznaczeniu pierwszego trzeciego lekarza do Komitetu ds. Inwalidztwa przez Prezesa Trybunału, ani nie została ona wydana w tej samej formie co decyzja o wyznaczeniu tego ostatniego. Artykuł 7 akapit pierwszy załącznika II do regulaminu pracowniczego wymaga bowiem tylko, by trzeci lekarz został wyznaczony za porozumieniem dwóch lekarzy wyznaczonych przez instytucję i zainteresowanego urzędnika. Celem art. 7 akapit trzeci załącznika II do regulaminu pracowniczego jest zaradzenie brakowi porozumienia tych dwóch lekarzy. Wyznaczenie trzeciego lekarza z urzędu przez Prezesa Trybunału zastępuje więc wyjątkowo to, którego dokonuje się zwykle w drodze porozumienia dwóch omawianych lekarzy. Zatem wyznaczenie przez Prezesa Trybunału nie ma charakteru innego niż to, którego dokonują ci dwaj lekarze. Tym samym wyznaczenie trzeciego lekarza przez Prezesa Trybunału stanowi akt o charakterze nie sądowniczym, lecz administracyjnym.

(zob. pkt 93)

Odesłanie

Sąd, wyrok H/Komisja, T‑196/95, EU:T:1997:79, pkt 80

3.      Stopniowa wymiana jednego lub kilku członków Komitetu ds. Inwalidztwa, nawet prowadząca do całkowitej wymiany jego składu, nie powoduje automatycznie unieważnienia istnienia tego komitetu lub jego mandatu.

(zob. pkt 100)

4.      W ramach postępowania w sprawie orzeczenia niepełnosprawności fakt wielokrotnej odmowy współpracy z Komitetem ds. Inwalidztwa nie jest zgodny z obowiązkiem lojalności i współpracy ciążącym na wszystkich urzędnikach na mocy art. 21 akapit pierwszy regulaminu pracowniczego.

(zob. pkt 103)

Odesłanie

Sąd, wyrok Williams/Trybunał Obrachunkowy, T‑146/94, EU:T:1996:34, pkt 96 i przytoczone tam orzecznictwo

5.      Zgodnie z art. 59 ust. 1 regulaminu pracowniczego instytucja może poddać urzędnika przebywającego na zwolnieniu chorobowym w dowolnym czasie zorganizowanym przez siebie kontrolnym badaniom lekarskim. Co się tyczy zakresu tego badania, służba medyczna instytucji zatrudniającej urzędnika powinna zdecydować, w zależności od jego stanu zdrowia, jaki rodzaj badań jest właściwy lub niezbędny, nawet gdyby chodziło o badania psychiatryczne, zaś sąd Unii może jedynie kontrolować, czy nie zachodzi oczywisty błąd.

(zob. pkt 105, 106)

6.      Artykuł 9 akapit trzeci załącznika II do regulaminu pracowniczego stanowi, że prace Komitetu ds. Inwalidztwa są tajne. Tajność prac Komitetu ds. Inwalidztwa wynika z ich charakteru, treści i implikacji natury medycznej. W związku z tym wiedza organu powołującego, że opinia tego komitetu została wydana jednogłośnie, nie stanowi naruszenia art. 9 akapit trzeci załącznika II do regulaminu pracowniczego.

(zob. pkt 110)