Προσφυγή-αγωγή της 12ης Απριλίου 2013 - T&L Sugars και Sidul Açúcares κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-225/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες-ενάγουσες: T&L Sugars Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) και Sidul Açúcares, Unipessoal Lda (Santa Iria de Azóia, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, δικηγόρος, και D. Slater, Solicitor)

Καθών-εναγόμενες: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη στην παρούσα υπόθεση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών-εναγουσών

Οι προσφεύγουσες-ενάγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

-    να ακυρώσει (i) τους κανονισμούς (ΕΕ) 131/2013² και 281/2013⁴ για τη θέσπιση έκτακτων μέτρων όσον αφορά τη διάθεση ζάχαρης και ισογλυκόζης εκτός ποσόστωσης στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας 2012/2013· (ii) τους κανονισμούς (ΕΕ) 194/2013⁶ και 332/2013⁸ σχετικά με τον καθορισμό του συντελεστή κατανομής για τις διαθέσιμες ποσότητες ζάχαρης εκτός ποσόστωσης που προβλέπεται να πωληθούν στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος· (iii) τον κανονισμό (ΕΕ) 36/2013¹⁰ σχετικά με την προκήρυξη διαρκούς διαγωνισμού για την περίοδο εμπορίας 2012/2013 για την εισαγωγή ζάχαρης των κωδικών ΣΟ 17011410 και 17019910 με μειωμένο δασμό· και (iv) τον κανονισμό (ΕΕ) 67/2013 σχετικά με τον ελάχιστο δασμό που καθορίζεται για τη ζάχαρη κατόπιν του πρώτου επιμέρους διαγωνισμού, καθώς και τον κανονισμό (ΕΕ) 178/2013 σχετικά με τον ελάχιστο δασμό που καθορίζεται για τη ζάχαρη κατόπιν του δεύτερου επιμέρους διαγωνισμού·

-    επικουρικώς, να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη τη βάσει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ προβληθείσα ένσταση ελλείψεως νομιμότητας των κανονισμών (ΕΕ) 131/2013 και 281/2013 και του κανονισμού (ΕΕ) 36/2013·

-    να κρίνει ότι δεν είναι σύννομα τα άρθρα 186, στοιχείο α΄, και 187 του κανονισμού (ΕΚ) 1234/2007 βάσει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, καθόσον δεν συνιστούν ορθή μεταφορά των κρίσιμων διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) 318/2006·

-    να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Επιτροπή, να αποκαταστήσει οποιαδήποτε ζημία υπέστησαν οι προσφεύγουσες-ενάγουσες λόγω αθετήσεως εκ μέρους της Επιτροπής των υποχρεώσεών της και να καθορίσει το ποσό της αποζημιώσεως ώστε να αντισταθμίζει τη ζημία την οποία υπέστησαν οι προσφεύγουσες-ενάγουσες κατά τη χρονική περίοδο από 25 Ιουνίου 2012 έως 31 Μαρτίου 2013 σε 184,725,960 ευρώ, στο οποίο να προστεθούν όλες οι ζημίες τις οποίες εξακολουθούν να υφίστανται οι προσφεύγουσες-ενάγουσες μετά την ημερομηνία αυτή ή να καθορίσει οποιοδήποτε άλλο ποσό για τη ζημία την οποία έχουν υποστεί ή πρόκειται να υποστούν οι προσφεύγουσες-ενάγουσες, και την οποία θα αποδείξουν κατά τη διάρκεια της παρούσας διαδικασίας, ειδικότερα για να ληφθεί προσηκόντως υπόψη κάθε μέλλουσα ζημία, επί δε των προαναφερθέντων ποσών πρέπει να επιδικαστούν τόκοι από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου μέχρι την ημέρα πραγματικής καταβολής τους·

-    να επιδικάσει τόκους επί του πληρωτέου ποσού από την ημερομηνία της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου μέχρι την πραγματική καταβολή, βάσει του επιτοκίου που θα έχει καθορίσει κατά την ημερομηνία αυτή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδότησης, προσαυξημένου κατά δύο εκατοστιαίες μονάδες, ή βάσει οποιουδήποτε άλλου επιτοκίου κριθεί εύλογο από το Γενικό Δικαστήριο·

-    να καταδικάσει την Επιτροπή σε όλα τα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής τους, οι προσφεύγουσες-ενάγουσες προβάλλουν οκτώ λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από προσβολή της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, λόγω του ότι, αφενός, οι κανονισμοί (ΕΕ) 131/2013 και 281/2013 προβλέπουν τη γενική εφαρμογή κατ' αποκοπή εισφοράς επί του πλεονάσματος 224 ευρώ και 172 ευρώ ανά τόνο - δηλαδή, λιγότερο από το ήμισυ του συνήθους ποσού των 500 ευρώ ανά τόνο - το οποίο αφορά ορισμένη ποσότητα (σύνολο 300 000 τόνων) ζάχαρης, η οποία κατανέμεται ισομερώς αποκλειστικώς μεταξύ των αιτούντων παραγωγών ζαχαρότευτλων. Αφετέρου, ο κανονισμός (ΕΕ) 36/2013 προβλέπει άγνωστο και μη δυνάμενο να προβλεφθεί δασμό, ο οποίος έχει εφαρμογή μόνο για τους πλειοδότες του διαγωνισμού (οι οποίοι μπορεί να είναι επιχειρήσεις ραφιναρίσματος ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο, επιχειρήσεις μεταποιήσεως ζαχαρότευτλων, ή οποιοδήποτε άλλο τρίτο μέρος) και για μη καθορισμένο συνολικό ποσό.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση του κανονισμού (ΕΚ) 1234/2007, καθώς και έλλειψη κατάλληλης νομικής βάσεως διότι, όσον αφορά τους κανονισμούς (ΕΕ) 131/2013 και 281/2013, η Επιτροπή δεν διαθέτει καμία εξουσία αυξήσεως των ποσοστώσεων και υποχρεούται να επιβάλει υψηλές και αποτρεπτικές εισφορές για τη διάθεση της εκτός ποσοστώσεως ζάχαρης στην αγορά της Ένωσης. Όσον αφορά τους διαγωνισμούς για το ύψος του φόρου, η Επιτροπή σαφώς δεν έχει ούτε εξουσιοδότηση ούτε εξουσία να επιβάλει τέτοιου είδους ρύθμιση, η οποία ουδέποτε προβλέφθηκε με τη βασική νομοθεσία.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου καθόσον η Επιτροπή δημιούργησε σύστημα βάσει του οποίου οι τελωνειακοί δασμοί δεν είναι προβλέψιμοι και δεν καθορίζονται με την εφαρμογή συνεκτικών και αντικειμενικών κριτηρίων, αλλά αντιθέτως καθορίζονται βάσει της υποκειμενικής βουλήσεως καταβολής δασμών (και μάλιστα από επιχειρηματίες οι οποίο υπόκεινται συναφώς σε πολύ διαφορετικές πιέσεις και έχουν πολύ διαφορετικά κίνητρα) χωρίς πραγματικό σύνδεσμο με τα όντως εισαγόμενα προϊόντα.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας καθόσον η Επιτροπή μπορούσε ευχερώς να λάβει λιγότερο περιοριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ελλείψεως προσφοράς, τα οποία δεν θα λαμβάνονταν αποκλειστικώς σε βάρος των εργοστασίων ραφιναρίσματος ζάχαρης τα οποία προβαίνουν σε εισαγωγές.

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον στις προσφεύγουσες-ενάγουσες δημιουργήθηκε η εύλογη προσδοκία ότι η Επιτροπή θα έκανε χρήση των μέσων που παρέχει ο κανονισμός (ΕΚ) 1234/2012 προκειμένου να αποκαταστήσει τον εφοδιασμό με ακατέργαστη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο η οποία προορίζεται για ραφινάρισμα. Στις προσφεύγουσες-ενάγουσες δημιουργήθηκε ομοίως η εύλογη προσδοκία ότι η Επιτροπή θα διατηρούσε την ισορροπία μεταξύ των επιχειρήσεων ραφιναρίσματος ζάχαρης που προβαίνουν σε εισαγωγές και των εγχώριων επιχειρήσεων παραγωγής ζάχαρης.

Ο έκτος λόγος αντλείται από παραβίαση των αρχών της επιμέλειας, της πρόνοιας και της χρηστής διοικήσεως, καθόσον η Επιτροπή υπέπεσε σε πλείονα θεμελιώδη σφάλματα κατά τη διαχείριση της αγοράς ζάχαρης, με αντιφάσεις, από όπου προκύπτει, στην καλύτερη περίπτωση, έλλειψη κατανοήσεως των βασικών μηχανισμών της αγοράς. Παραδείγματος χάρη, ο ισολογισμός της - το οποίο συνιστά ένα από τα κύρια εργαλεία για το περιεχόμενο και τη χρονική στιγμή παρεμβάσεως στην αγορά - περιείχε κεφαλαιώδη λάθη και βασιζόταν σε εσφαλμένη μεθοδολογία. Επιπλέον, τα ληφθέντα από την Επιτροπή μέτρα ήσαν προδήλως ακατάλληλα όσον αφορά τη διακοπή του ανεφοδιασμού.

Ο έβδομος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 39 ΣΛΕΕ εφόσον η Επιτροπή δεν υλοποίησε δύο από τους σκοπούς που τίθενται στην εν λόγω διάταξη της Συνθήκης.

Ο όγδοος λόγος αντλείται από παράβαση του κανονισμού (ΕΕ) 1006/2011 της Επιτροπής, καθόσον οι εφαρμοζόμενοι για τη λευκή ζάχαρη δασμοί υπολείπονται όντως μόνο κατ' ελάχιστο εκείνων που εφαρμόζονται για την ακατέργαστη ζάχαρη, αφού η διαφορά είναι περίπου 20 ευρώ ανά τόνο. Αυτό αντιδιαστέλλεται έντονα με τη διαφορά 80 ευρώ μεταξύ του κανονικού δασμού εισαγωγής για τη ραφιναρισμένη ζάχαρη (419 ευρώ) και εκείνου για την ακατέργαστη ζάχαρη που προορίζεται για ραφινάρισμα (339 ευρώ) τους οποίους ορίζει ο κανονισμός (ΕΕ) 1006/2011 της Επιτροπής.

Επιπροσθέτως, προς στήριξη της αγωγής τους αποζημιώσεως, οι προσφεύγουσες-ενάγουσες διατείνονται ότι η Επιτροπή υπερέβη κατά σοβαρό και πρόδηλο τρόπο τα όρια της διακριτικής ευχέρειας που της αναγνωρίζει ο κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007, με την αδράνειά της και την ακατάλληλη δράση της. Επιπλέον, η μη έκδοση κατάλληλων μέτρων εκ μέρους της Επιτροπής συνιστά πρόδηλη παράβαση κανόνα δικαίου "που αποσκοπεί στην απονομή δικαιωμάτων στους ιδιώτες". Η Επιτροπή παραβίασε τις γενικές αρχές της ασφάλειας δικαίου, της απαγορεύσεως των διακρίσεων, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης καθώς και της επιμέλειας, της πρόνοιας και της χρηστής διοικήσεως, οι οποίες διέπουν το δίκαιο της Ένωσης.

____________

¹ - Εκτελεστικός κανονισμός (EE) 131/2013 της Επιτροπής, της 15ης Φεβρουαρίου 2013, για τη θέσπιση έκτακτων μέτρων όσον αφορά τη διάθεση ζάχαρης και ισογλυκόζης εκτός ποσόστωσης στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας 2012/2013 (ΕΕ 2013, L 45, σ. 1).

² - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 281/2013 της Επιτροπής, της 22ας Μαρτίου 2013, για τη θέσπιση έκτακτων μέτρων όσον αφορά τη διάθεση ζάχαρης και ισογλυκόζης εκτός ποσόστωσης στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας 2012/2013 (ΕΕ 2013, L 84, σ. 19).

³ - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 194/2013 της Επιτροπής, της 6ης Μαρτίου 2013, σχετικά με τον καθορισμό του συντελεστή κατανομής για τις διαθέσιμες ποσότητες ζάχαρης εκτός ποσόστωσης που προβλέπεται να πωληθούν στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος κατά την περίοδο εμπορίας 2012/2013 (ΕΕ 2013, L 64, σ. 3).

⁴ - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 332/2013 της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2013, σχετικά με τον καθορισμό του συντελεστή κατανομής για τις διαθέσιμες ποσότητες ζάχαρης εκτός ποσόστωσης που προβλέπεται να πωληθούν στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος κατά την περίοδο εμπορίας 2012/2013 (ΕΕ 2013, L 102, σ. 18).

⁵ - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 36/2013 της Επιτροπής, της 18ης Ιανουαρίου 2013, σχετικά με την προκήρυξη διαρκούς διαγωνισμού για την περίοδο εμπορίας 2012/2013 για την εισαγωγή ζάχαρης των κωδικών ΣΟ 17011410 και 17019910 με μειωμένο δασμό (ΕΕ 2013, L 16, σ. 7).

⁶ - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 67/2013 της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2013, σχετικά με τον ελάχιστο δασμό που καθορίζεται για τη ζάχαρη κατόπιν του πρώτου επιμέρους διαγωνισμού στο πλαίσιο του διαγωνισμού που έχει προκηρυχθεί με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 36/2013 (ΕΕ 2013, L 22, σ. 9).

⁷ - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 178/2013 της Επιτροπής, της 28ης Φεβρουαρίου 2013, σχετικά με τον ελάχιστο δασμό που καθορίζεται για τη ζάχαρη κατόπιν του δεύτερου επιμέρους διαγωνισμού στο πλαίσιο του διαγωνισμού που έχει προκηρυχθεί με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 36/2013 (ΕΕ 2013, L 58, σ. 3).

⁸ - Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (ΕΕ 2007, L 299, σ. 1).

⁹ - Κανονισμός (ΕK) 318/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (ΕΕ 2006, L 58, σ. 1).

¹⁰ - Κανονισμός (ΕΕ) 1006/2011 της Επιτροπής, της 27ης Σεπτεμβρίου 2011 , περί τροποποίησης του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ L 282, σ. 1).