Αναίρεση που άσκησε στις 16 Σεπτεμβρίου 2023 ο Tigran Khudaverdyan κατά της απόφασης την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 6 Σεπτεμβρίου 2023 στην υπόθεση T-335/22, Khudaverdyan κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση C-704/23 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: Tigran Khudaverdyan (εκπρόσωποι: F. Bélot και T. Bontinck, avocats, και M. Brésart, avocate)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 6ης Σεπτεμβρίου 2023, T-335/22, συμπεριλαμβανομένου του μέρους κατά το οποίο κρίθηκε ότι ο αναιρεσείων φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα δικαστικά έξοδα του Συμβουλίου·
να εξετάσει την προσφυγή επί της ουσίας και να ακυρώσει τις επίδικες αποφάσεις κατά το μέρος που με αυτές καταχωρίζεται και διατηρείται το όνομα του αναιρεσείοντος στους καταλόγους που επισυνάπτονται στις εν λόγω πράξεις, ήτοι:
την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/429 του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 87 I, σ. 44), και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/427 του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕE) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 87 I, σ. 1)·
την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 149), και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/1529 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕE) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 1)·
την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2023/572 του Συμβουλίου, της 13ης Μαρτίου 2023, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2023, L 75 I, σ. 134), και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2023/571 του Συμβουλίου, της 13ης Μαρτίου 2023, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2023, L 75 I, σ. 1)·
να επιδικάσει, βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ, χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη ο αναιρεσείων λόγω της έκδοσης των πράξεων αυτών·
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία και την εφαρμογή του κριτηρίου του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο ζ΄, της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ, όσον αφορά την έννοια του εξέχοντος επιχειρηματία (i.) καθώς και την έννοια της σημαντικής πηγής εσόδων για την κυβέρνηση (ii.). Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε επίσης σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση της σχέσης μεταξύ των σκοπών που επιδιώκονται με τα περιοριστικά μέτρα και της ατομικής συμπεριφοράς του αναιρεσείοντος (iii.).
Ο αναιρεσείων φρονεί ότι το Γενικό Δικαστήριο υπερέβη τα όρια του εκ μέρους του δικαστικού ελέγχου υποκαθιστώντας με τη δική του εκτίμηση και συλλογιστική τις εκτιμήσεις που περιλαμβάνονται στην αιτιολογική έκθεση των επίδικων αποφάσεων που εξέδωσε το Συμβούλιο.
Ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο συνιστάμενη σε εσφαλμένη εκτίμηση του λόγου ακυρώσεως που προβλήθηκε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου σχετικά με την παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον υπέπεσε σε σύγχυση μεταξύ της καταλληλότητας των επίδικων αποφάσεων για την επίτευξη των σκοπών που επιδιώκουν τα μέτρα και της αναλογικότητάς τους εν στενή εννοία.
Ο αναιρεσείων φρονεί ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση των αρχών της ισότητας και της απαγόρευσης των διακρίσεων καθόσον περιόρισε την εξέτασή του στο γράμμα του κριτηρίου του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο ζ΄, της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ χωρίς να εξετάσει αν, στην πράξη, η εφαρμογή του κριτηρίου αυτού συνιστούσε δυσμενή διάκριση. Επιπλέον, δεδομένου ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε σύγχυση μεταξύ της καταλληλότητας και της εν στενή εννοία αναλογικότητας των περιοριστικών μέτρων (τρίτος λόγος αναιρέσεως), ο αναιρεσείων εκθέτει, με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, ότι η συλλογιστική του Γενικού Δικαστηρίου όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα του αναιρεσείοντος, η οποία αναφέρεται στην εκ μέρους του εξέταση της αναλογικότητας, ενέχει επίσης πλάνη περί το δίκαιο.
____________