Language of document : ECLI:EU:F:2007:184

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (δεύτερο τμήμα)

της 25ης Οκτωβρίου 2007

Υπόθεση F-71/05

Arcangelo Milella και Delfina Campanella

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Εκλογές – Επιτροπή προσωπικού – Ορισμός των εκπροσώπων του τοπικού τμήματος της επιτροπής προσωπικού του υπηρετούντος στο Λουξεμβούργο προσωπικού της Επιτροπής στην κεντρική επιτροπή προσωπικού της Επιτροπής – Αρχή της αναλογικής προς τα εκλογικά αποτελέσματα συνολικής κατανομής – Προσφυγή ακυρώσεως – Παραδεκτό»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο A. Milella και η D. Campanella ζητούν την ακύρωση, πρώτον, της αποφάσεως του γενικού διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως «Προσωπικό και Διοίκηση» της Επιτροπής, της 18ης Απριλίου 2005, με την οποία το τοπικό τμήμα της επιτροπής προσωπικού του υπηρετούντος στο Λουξεμβούργο προσωπικού της Επιτροπής κλήθηκε να ακολουθήσει, κατά τον ορισμό των εκπροσώπων του στην κεντρική επιτροπή προσωπικού της Επιτροπής, «[τ]ις υποδείξεις που περιέχονται στην παρούσα απόφαση», δεύτερον, της αποφάσεως του ίδιου γενικού διευθυντή, της 11ης Μαΐου 2005, περί επιβεβαιώσεως της νομιμότητας των πραγματοποιηθέντων από την τοπική επιτροπή του Λουξεμβούργου διορισμών, στις 26 Απριλίου και στις 10 Μαΐου 2005, των εκπροσώπων της στην κεντρική επιτροπή προσωπικού· να διαπιστώσει την έλλειψη νομιμότητας των αποφάσεων της τοπικής επιτροπής Λουξεμβούργου της 26ης Απριλίου και της 10ης Μαΐου 2005.

Απόφαση: Η απόφαση της 18ης Απριλίου 2005 του γενικού διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως «Προσωπικό και Διοίκηση» της Επιτροπής, καθόσον με αυτήν εκλήθη επισήμως το τοπικό τμήμα της επιτροπής προσωπικού του υπηρετούντος στο Λουξεμβούργο προσωπικού της Επιτροπής να ακολουθήσει «[τ]ις υποδείξεις που περιέχονται στην παρούσα απόφαση», ακυρώνεται. Η απόφαση της 11ης Μαΐου 2005 του Γενικού Διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως «Προσωπικό και Διοίκηση» της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ακυρώνεται. Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά. Η Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Διαφορές που αφορούν τις εκλογές για την επιτροπή προσωπικού – Αρμοδιότητα του κοινοτικού δικαστή – Δικονομικό πλαίσιο

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

2.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Διαφορές που αφορούν τις εκλογές για την επιτροπή προσωπικού – Έννομο συμφέρον – Ιδιότητα του εκλογέα

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

3.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Βλαπτική πράξη – Έννοια – Απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής σκοπούσα στην διασφάλιση της νομιμότητας του ορισμού των εκπροσώπων τοπικού τμήματος της επιτροπής προσωπικού της Επιτροπής στην κεντρική επιτροπή προσωπικού του εν λόγω κοινοτικού οργάνου

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

4.      Υπάλληλοι – Εκπροσώπηση – Επιτροπή προσωπικού – Εκλογές – Ορισμός των εκπροσώπων τοπικού τμήματος της επιτροπής προσωπικού της Επιτροπής στην κεντρική επιτροπή προσωπικού του εν λόγω κοινοτικού οργάνου

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα II, άρθρο 1)

1.      Μολονότι τα κοινοτικά όργανα είναι αρμόδια επί των διαφορών που αφορούν την εκλογή μελών των επιτροπών προσωπικού, βάσει των διατάξεων του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ) που αφορούν τις προσφυγές των υπαλλήλων, ο δικαστικός έλεγχος ασκείται αποκλειστικώς και μόνο στο πλαίσιο των προσφυγών που στρέφονται κατά του οικείου οργάνου και αφορούν τις πράξεις ή τις παραλείψεις της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (στο εξής: ΑΔΑ) τις οποίες συνεπάγεται η άσκηση του ελέγχου τον οποίο αυτή ασκεί συναφώς.

(βλ. σκέψη 42)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 29 Σεπτεμβρίου 1976, 54/75, De Dapper κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή τόμος 1976, σ. 523, σκέψη 24· 27 Οκτωβρίου 1987, 146/85 και 431/85, Diezler κ.λπ. κατά ΟΚΕ, Συλλογή 1987, σ. 4283, σκέψη 5

ΠΕΚ: 24 Σεπτεμβρίου 1996, T-182/94, Marx Esser και Del Amo Martinez κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 1996, σ. I-A-411 και II-1197, σκέψεις 29 και 30

2.      Όσον αφορά τα όργανα εκπροσωπήσεως των υπαλλήλων, κάθε εκλογέας έχει συμφέρον να εκλεγούν οι εκπρόσωποι της οργανώσεώς του, υπό τους όρους και βάσει εκλογικού συστήματος σύμφωνου προς τις διατάξεις του ΚΥΚ στις οποίες υπόκειται η σχετική εκλογική διαδικασία. Στο πλαίσιο των ενδίκων διαφορών οι οποίες αφορούν τα όργανα αυτά, ο υπάλληλος αντλεί από την ιδιότητα του εκλογέα επαρκές έννομο συμφέρον ώστε να δικαιολογήσει το παραδεκτό της προσφυγής του. Απλώς και μόνον η ιδιότητα του προσφεύγοντος ως εκλογέα αρκεί για να αποδειχθεί ότι αυτός δεν ενεργεί απλώς και μόνον υπέρ του νόμου ή του κοινοτικού οργάνου.

(βλ. σκέψη 47)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: Diezler κ.λπ. κατά ΟΚΕ, προπαρατεθείσα, σκέψη 9

ΠΕΚ: 9 Ιανουαρίου 1996, T-368/94, Blanchard κατά Επιτροπής, Συλλογή 1996, σ. II-41, σκέψεις 35 και 37· 14 Ιουλίου 1998, T-192/96, Lebedef κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1998, σ. I-A-363 και II-1047, σκέψη 27· 22 Νοεμβρίου 2005, T‑396/03, Vanhellemont κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2005, σ. I-A-355 και II-1587, σκέψη 29

3.      Οι αποφάσεις τις οποίες λαμβάνει ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διευθύνσεως «Προσωπικό και διοίκηση» της Επιτροπής, προς διασφάλιση της νομιμότητας του ορισμού των εκπροσώπων τοπικού τμήματος της επιτροπής προσωπικού της Επιτροπής στην κεντρική επιτροπή προσωπικού του εν λόγω κοινοτικού οργάνου, εντάσσονται στο πλαίσιο της υποχρεώσεως την οποία υπέχει κάθε κοινοτικό όργανο να διασφαλίζει τη νομιμότητα των εκλογών των αντιπροσωπευτικών οργάνων του προσωπικού και συνιστούν, ως εκ τούτου, καθεαυτό αποφάσεις που είναι δυνατό να προσβληθούν άμεσα με διοικητική ένσταση.

(βλ. σκέψη 54)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: De Dapper κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου, προπαρατεθείσα, σκέψη 23

ΠΕΚ: 8 Μαρτίου 1990, T-28/89, Maindiaux κ.λπ. κατά ΟΚΕ, Συλλογή 1990, σ. II-59, σκέψη 32· 14 Ιουλίου 1994, T-534/93, Grynberg και Hall κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1994, σ. I-A-183 και II-595, σκέψη 21· Marx Esser και Del Amo Martinez κατά Κοινοβουλίου, προπαρατεθείσα, σκέψη 34

4.      Πρέπει να ακυρωθεί η απόφαση της ΑΔΑ με την οποία ασκείται πίεση στο τοπικό τμήμα της επιτροπής προσωπικού της Επιτροπής, προκειμένου αυτό να ορίσει τους εκπροσώπους του στην κεντρική επιτροπή προσωπικού χρησιμοποιώντας τη μέθοδο d’Hondt, ενώ η κανονιστική ρύθμιση περί της συνθέσεως και της λειτουργίας της επιτροπής προσωπικού της Επιτροπής αφήνει κάθε τοπικό τμήμα της επιτροπής προσωπικού πλήρως ελεύθερο ως προς τον τρόπο ορισμού των εκπροσώπων του, υπό την προϋπόθεση ότι η μέθοδος είναι σύμφωνη προς την αρχή της αναλογικής προς τα εκλογικά αποτελέσματα συνολικής κατανομής την οποία προβλέπει το άρθρο 14, τελευταίο εδάφιο, της εν λόγω κανονιστικής ρυθμίσεως.

Συγκεκριμένα, ενεργώντας κατά τον τρόπο αυτόν, η εν λόγω αρχή παραβαίνει το καθήκον της να διασφαλίζει στους υπαλλήλους τη δυνατότητα να ορίζουν τους εκπροσώπους τους απολύτως ελεύθερο και, ως εκ τούτου, υπερέβη την αποστολή της να προλαμβάνει ή να κολάζει μόνο τις πρόδηλες πλημμέλειες, εν προκειμένω αυτές που αφορούν τον κανόνα της αναλογικής συνολικής κατανομής.

Εξάλλου, ενεργώντας κατά τον τρόπο αυτόν, η εν λόγω αρχή παραβαίνει επίσης το άρθρο 1, τρίτο εδάφιο, του παραρτήματος II του ΚΥΚ, βάσει του οποίου μόνον η γενική συνέλευση των υπαλλήλων του κοινοτικού οργάνου που υπηρετούν στον αντίστοιχο τόπο υπηρεσίας μπορεί να καθορίσει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες ορίζονται οι εκπρόσωποι της τοπικής επιτροπής προσωπικού στην κεντρική επιτροπή προσωπικού.

(βλ. σκέψεις 70, 71, 75, 77 και 78)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: De Dapper κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου, προπαρατεθείσα, σκέψη 22

ΠΕΚ: Maindiaux κ.λπ. κατά ΟΚΕ, προπαρατεθείσα, σκέψη 32