Sprawa T‑318/09

Audi AG iVolkswagen AG

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego TDI – Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji – Charakter opisowy – Brak charakteru odróżniającego uzyskanego w następstwie używania – Artykuł 7 ust. 1 lit. c) i art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 – Artykuł 75 i art. 76 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009

Streszczenie wyroku

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znaki towarowe składające się wyłącznie z oznaczeń lub wskazówek mogących służyć do oznaczania cech towaru

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7 ust. 1 lit. c))

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znak towarowy pozbawiony charakteru odróżniającego – Wyjątek – Uzyskanie charakteru odróżniającego w następstwie używania

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7 ust. 1 lit. b), art. 7 ust.3)

1.      Oznaczenie słowne TDI, o którego rejestrację jako wspólnotowego znaku towarowego wniesiono dla „pojazdów samochodowych i ich części” należących do klasy 12 w rozumieniu porozumienia nicejskiego może służyć do oznaczenia, w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, cech charakterystycznych towarów i usług objętych zgłoszeniem znaku towarowego.

W odniesieniu do pojazdów, to oznaczenie słowne, które stanowi skrót „turbo diesel injection” lub „turbo direct injection” oznacza ich jakość, z uwagi na to, że fakt bycia wyposażonym w silnik „turbo diesel injection” lub „turbo direct injection” jest charakterystyczną cechą pojazdu. Jeżeli chodzi o części pojazdów, oznaczenie słowne TDI oznacza typ pojazdu.

Ponadto znaczenie słowne TDI opisuje towary, o których mowa w całej Unii. Skoro bowiem pojazdy są sprzedawane zasadniczo pod tą samą nazwą na całym rynku wewnętrznym, nie ma różnicy między odmiennymi częściami Unii, jeżeli chodzi o zrozumienie przez właściwy krąg odbiorców znaczenia omawianego oznaczenia i stosunku, jaki istnieje między tym oznaczeniem a towarami objętymi zgłoszeniem znaku towarowego.

(por. pkt 18, 19)

2.      Znak towarowy może być zarejestrowany na podstawie art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego jedynie wówczas, gdy wykazane zostanie, iż znak ten uzyskał charakter odróżniający w następstwie używania w tej części Unii, w której początkowo nie miał takiego charakteru odróżniającego. Rzeczoną częścią Unii, o której mowa w art. 7 ust. 2, może być jedno państwo członkowskie.

Tak więc to we wszystkich państwach członkowskich Unii gdzie zgłoszony znak towarowy nie miał początkowo charakteru odróżniającego tenże znak towarowy winien uzyskać charakter odróżniający w następstwie używania, aby uzyskać zdolność rejestracyjną na podstawie art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009. W dodatku dowody przedstawione w stosunku do niektórych państw członkowskich nie są w stanie wykazać, że oznaczenie uzyskało charakter odróżniający w pozostałych państwach członkowskich Unii.

(por. pkt 46, 47)