WYROK SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI (izba ds. odwołań)

z dnia 8 lipca 2008 r.

Sprawa T‑56/07 P

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Ioannisowi Economidisowi

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Stwierdzenie w pierwszej instancji nieważności decyzji Komisji o powołaniu na stanowisko kierownika wydziału – Odrzucenie kandydatury skarżącego – Powołanie innego kandydata – Określenie poziomu stanowiska do obsadzenia w ogłoszeniu o naborze – Zasada rozdziału grupy zaszeregowania i funkcji – Zasadność odwołania – Stan postępowania pozwalający na wydanie orzeczenia w sprawie – Oddalenie skargi

Przedmiot: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 14 grudnia 2006 r. w sprawie F‑122/05 Economidis przeciwko Komisji, Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑179 i II‑A‑1‑725, mające na celu uchylenie tego wyroku.

Orzeczenie: Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej z dnia 14 grudnia 2006 r. w sprawie F-122/05 Economidis przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowany w Zbiorze, zostaje uchylony. Skarga Ioannisa Economidisa wniesiona do Sądu do spraw Służby Publicznej w sprawie F‑122/05 zostaje oddalona. I. Economidis oraz Komisja pokrywają swoje własne koszty postępowania związane zarówno z postępowaniem przed Sądem do spraw Służby Publicznej, jak i z postępowaniem w niniejszej instancji. Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej oraz Trybunał Obrachunkowy Wspólnot Europejskich, występujące w charakterze interwenientów na poparcie żądań Komisji, pokrywają każdy swoje koszty postępowania.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Stanowisko – Zgodność między grupą zaszeregowania a funkcją – Kierownicy wydziałów – Brak

(regulamin pracowniczy, załącznik I, pkt A)

2.      Urzędnicy – Organizacja służb – Określenie poziomu stanowiska do obsadzenia – Kierownicy wydziałów – Uznanie administracyjne – Kryteria – Obowiązek ustalenia poziomu stanowiska przed analizą kandydatur – Brak

(regulamin pracowniczy, załącznik I, pkt A)

3.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Postępowanie – Wybór – Uznanie administracyjne

(regulamin pracowniczy, art. 29 ust. 1, art. 45a)

1.      Zgodnie z regulaminem pracowniczym funkcji kierownika wydziału nie odpowiada żadna określona grupa zaszeregowania. Wprost przeciwnie, w odniesieniu do funkcji kierownika dokonuje się wyraźnie rozdziału pomiędzy grupą zaszeregowania a funkcją.

(zob. pkt 59)

2.      W ramach postępowania w sprawie naboru na pozostające do obsadzenia w drodze przeniesienia stanowisko kierownika wydziału, gdy określenie poziomu stanowiska do obsadzenia w ogóle nie zależy od autonomicznej decyzji organu powołującego, lecz wynika automatycznie z grupy zaszeregowania wybranego kandydata, i nie stanowi tym samym kryterium wyboru kandydata, gdy to określenie nie zmieniło ogłoszenia o naborze i nastąpiło po ostatecznym wyborze kandydata, w następstwie porównania osiągnięć zgodnie z wymogami ogłoszenia o naborze, nie może ono powodować odrzucenia kandydatur spełniających wymogi ogłoszenia o naborze ani nie może mieć wpływu na obiektywizm postępowania.

Załącznik I pkt A regulaminu pracowniczego przewiduje, że grupy zaszeregowania AD 9–12 (A*9–12 podczas okresu przejściowego) oraz grupy AD 13 i AD 14 (A*13 i A*14 podczas okresu przejściowego) mogą, bez żadnego rozróżnienia, odpowiadać stanowisku takiemu jak „administrator sprawujący funkcję kierownika wydziału”. Zamiarem prawodawcy jest zatem bezsprzecznie pozostawienie instytucjom dużej swobody ustalania właściwej grupy zaszeregowania przy zatrudnianiu kierownika wydziału.

Ponadto, postępowanie w sprawie naboru na stanowisko kierownika wydziału jest obiektywne, jeśli zgodnie z interesem służby pozwala na wybór najodpowiedniejszej osoby do sprawowania wymaganych obowiązków. Gdyby na instytucjach ciążył obowiązek ustalania dokładnej grupy zaszeregowania pozostającego do obsadzenia stanowiska kierownika wydziału w ogłoszeniu o naborze, obowiązek taki nie tylko nie znajdowałby żadnego uzasadnienia w przepisach regulaminu pracowniczego, lecz również znacznie ograniczałby liczbę kandydatów na rozpatrywane stanowisko. W efekcie taki obowiązek mógłby utrudniać organowi powołującemu wybór najlepszego kandydata spośród urzędników o porównywalnym i właściwym profilu z szerokiego wachlarza grup zaszeregowania, kwalifikujących się zgodnie z przepisami regulaminu na takie stanowisko.

(zob. pkt 66, 67, 81, 85)

3.      Artykuł 29 regulaminu pracowniczego nie nakłada na organ powołujący żadnego obowiązku jednoczesnego badania trzech możliwości przewidzianych w ust. 1 lit. a), czyli możliwości przeniesienia, powołania zgodnie z art. 45a regulaminu pracowniczego i awansu, przed obsadzeniem wolnego stanowiska kierownika wydziału, jeśli uważa, że samo zbadanie możliwości przeniesienia pozwala na znalezienie kandydata na rozpatrywane stanowisko, spełniającego najwyższe wymogi w zakresie kwalifikacji, wydajności i uczciwości. Z art. 29 ust. 1 regulaminu pracowniczego wynika bowiem, że tylko przy założeniu, że instytucja uważa za konieczne badanie wniosków o przeniesienie urzędników z innych instytucji lub zorganizowanie konkursu wewnętrznego czy zewnętrznego, powinna ona upewnić się wcześniej, że zbadanie trzech możliwości przewidzianych w art. 29 ust. 1 lit. a) nie pozwala na znalezienie w ramach instytucji najwłaściwszego kandydata na rozpatrywane stanowisko.

(zob. pkt 89)