Language of document : ECLI:EU:T:2022:522

WYROK SĄDU (szósta izba)

z dnia 7 września 2022 r.(*)

Znak towarowy Unii Europejskiej – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego VITA-MIN MULTIPLE SPORT – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Charakter opisowy – Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2017/1001 – Brak charakteru odróżniającego uzyskanego w następstwie używania – Artykuł 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001

W sprawie T‑9/22

Olimp Laboratories sp. z o.o., z siedzibą w Dębicy (Polska), którą reprezentował adwokat M. Kondrat,

strona skarżąca,

przeciwko

Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), który reprezentowała D. Walicka, w charakterze pełnomocnika,

strona pozwana,

SĄD (szósta izba),

w składzie: A. Marcoulli, prezes, S. Frimodt Nielsen (sprawozdawca) i J. Schwarcz, sędziowie,

sekretarz: E. Coulon,

uwzględniając pisemny etap postępowania,

uwzględniając, że w terminie trzech tygodni od doręczenia stronom powiadomienia o zamknięciu pisemnego etapu postępowania nie wpłynął wniosek o przeprowadzenie rozprawy, i zdecydowawszy, na podstawie art. 106 § 3 regulaminu postępowania przed Sądem, o wydaniu rozstrzygnięcia w przedmiocie skargi z pominięciem ustnego etapu postępowania,

wydaje następujący

Wyrok

1        W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca, Olimp Laboratories sp. z o.o., wnosi o stwierdzenie nieważności i zmianę decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 8 listopada 2021 r. (sprawa R 771/2020‑1) (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”).

 Okoliczności powstania sporu

2        W dniu 27 sierpnia 2019 r. skarżąca dokonała w EUIPO zgłoszenia unijnego znaku towarowego w odniesieniu do oznaczenia słownego VITA-MIN MULTIPLE SPORT.

3        Zgłoszony znak towarowy oznacza towary należące do klasy 5 w rozumieniu Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług dla celów rejestracji znaków z dnia 15 czerwca 1957 r., zrewidowanego i zmienionego, i odpowiada następującemu opisowi: „suplementy diety; suplementy diety dla osób ze specjalnymi wymaganiami dietetycznymi; suplementy ziołowe; witaminy i preparaty witaminowe; preparaty witaminowe i mineralne; mieszanki do picia będące suplementami diety; dietetyczna żywność do celów medycznych; dietetyczne dodatki do żywności; proszki jako zamienniki posiłków; dietetyczne napoje przystosowane do celów medycznych; mieszanki do picia w proszku z dodatkami odżywczymi”.

4        Decyzją z dnia 2 kwietnia 2020 r. ekspert odrzucił zgłoszenie do rejestracji wspomnianego znaku towarowego na podstawie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (Dz.U. 2017, L 154, s. 1). Ekspert uznał też, że przedstawione dowody nie świadczą o tym, iż zgłoszony znak towarowy uzyskał charakter odróżniający w następstwie używania na podstawie art. 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001.

5        W dniu 27 kwietnia 2020 r. skarżąca wniosła do EUIPO odwołanie od decyzji eksperta.

6        Na mocy zaskarżonej decyzji Izba Odwoławcza oddaliła to odwołanie.

7        Po pierwsze, Izba Odwoławcza uznała, że oznaczenie tworzące zgłoszony znak towarowy miało w stosunku do przedmiotowych towarów charakter opisowy, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001. Jej zdaniem właściwy krąg odbiorców anglo- lub francuskojęzycznych natychmiast skojarzy, że sformułowanie złożone ze słów „vita-min”, „multiple” i „sport” nawiązuje do okoliczności, iż zawierają one różnorodne witaminy (bądź witaminy i minerały) i są przeznaczone dla sportowców lub osób rekreacyjnie uprawiających sport (zob. pkt 13–26 zaskarżonej decyzji).

8        Po drugie, niezależnie od czysto opisowego charakteru oznaczenia tworzącego zgłoszony znak towarowy Izba Odwoławcza uznała, iż owo oznaczenie jest całkowicie pozbawione charakteru odróżniającego w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001. Odrzuciła ona w tym względzie argumenty oparte na funkcjonowaniu w obrocie rodziny znaków towarowych należących do skarżącej, zarejestrowanych w szczególności przez EUIPO, zawierających element „vita-min” (zob. pkt 27–37 zaskarżonej decyzji).

9        Po trzecie, w odniesieniu do art. 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001 Izba Odwoławcza stwierdziła, że przedstawione dowody nie świadczą o tym, iż omawiane oznaczenie jest odbierane raczej jako wskazanie pochodzenia handlowego niż informacja opisowa o rozpatrywanych towarach. Izba Odwoławcza zauważyła również, że niektóre z tych dowodów odnosiły się do oznaczenia tworzącego zgłoszony znak towarowy, ale także do innego oznaczenia zawierającego między innymi słowo „olimp” oraz element graficzny. W tym kontekście uznała, że oznaczenie tworzące zgłoszony znak towarowy dostarcza informacji na temat składu i przeznaczenia towaru, natomiast oznaczenie zawierające słowo „olimp” będzie postrzegane jako znak towarowy, o czym świadczą obecne w niektórych dokumentach słowa „vita-min multiple sport marki olimp” (zob. pkt 38–55 zaskarżonej decyzji).

 Żądania stron

10      Skarżąca wnosi do Sądu o:

–        stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

–        zmianę zaskarżonej decyzji poprzez stwierdzenie, iż w odniesieniu do towarów objętych oznaczeniem tworzącym zgłoszony znak towarowy nie zachodzi bezwzględna podstawa odmowy rejestracji w postaci braku charakteru odróżniającego lub opisowego charakteru oznaczenia;

–        obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

11      EUIPO wnosi do Sądu o:

–        oddalenie skargi;

–        obciążenie skarżącej kosztami postępowania.

 Co do prawa

12      Na poparcie skargi skarżąca podnosi cztery zarzuty. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001, obowiązku uzasadnienia i zasady dobrej administracji. Zarzut drugi dotyczy naruszenia art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001. Zarzut trzeci dotyczy naruszenia art. 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001. Zarzut czwarty dotyczy naruszenia zasad ochrony uzasadnionych oczekiwań i pewności prawa.

13      W pierwszej kolejności należy zbadać zarzut drugi.

 W przedmiocie zarzutu drugiego, dotyczącego naruszenia art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001

14      Skarżąca podnosi, że Izba Odwoławcza błędnie uznała, iż zgłoszone oznaczenie ma charakter opisowy, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001. Jej zdaniem określenie „vita-min”, oddzielone łącznikiem, jest nietypowe i nadaje zgłoszonemu znakowi towarowemu całkiem nowe znaczenie. Ponadto wskazane przez Izbę Odwoławczą skojarzenie między zgłoszonym znakiem towarowym a rozpatrywanymi towarami nie ma charakteru natychmiastowego, zaś zgłoszony znak towarowy nie ma charakteru opisowego dla wszystkich towarów objętych zgłoszeniem. Wreszcie, sporne oznaczenie nie funkcjonuje w obrocie jako nazwa własna opisująca towary identyczne z towarami oznaczonymi zgłoszonym znakiem towarowym.

15      EUIPO nie zgadza się z argumentami skarżącej.

16      Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001 nie są rejestrowane znaki towarowe, które składają się wyłącznie z oznaczeń lub wskazówek, mogących służyć w obrocie do oznaczania rodzaju, jakości, ilości, przeznaczenia, wartości, pochodzenia geograficznego lub czasu produkcji towaru lub świadczenia usługi, lub innych właściwości towarów lub usług. Ponadto w myśl art. 7 ust. 2 tego rozporządzenia art. 7 ust. 1 stosuje się bez względu na fakt, że podstawy odmowy rejestracji istnieją tylko w części Unii.

17      Takie oznaczenia lub wskazówki są uznawane za nienadające się do pełnienia podstawowej funkcji znaku towarowego, które polega na wskazywaniu pochodzenia handlowego towaru lub usługi [wyroki: z dnia 23 października 2003 r., OHIM/Wrigley, C‑191/01 P, EU:C:2003:579, pkt 30; z dnia 27 lutego 2002 r., Eurocool Logistik/OHIM (EUROCOOL), T‑34/00, EU:T:2002:41, pkt 37].

18      Aby oznaczenie zostało objęte zakazem ustanowionym w art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001, musi ono wykazywać wystarczająco bezpośredni i konkretny związek z wchodzącymi w grę towarami lub usługami, który to związek może pozwolić właściwemu kręgowi odbiorców natychmiast i bez głębszego zastanowienia dostrzec w nim opis tych towarów lub usług lub jednej z ich właściwości [zob. wyroki: z dnia 12 stycznia 2005 r., Deutsche Post EURO EXPRESS/OHIM (EUROPREMIUM), T‑334/03, EU:T:2005:4, pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo; z dnia 22 czerwca 2005 r., Metso Paper Automation/OHIM (PAPERLAB), T‑19/04, EU:T:2005:247, pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo].

19      Ocena opisowego charakteru oznaczenia może zatem zostać dokonana jedynie w odniesieniu do danych towarów lub usług i z uwzględnieniem sposobu jego rozumienia przez właściwy krąg odbiorców [zob. wyrok z dnia 25 października 2005 r., Peek & Cloppenburg/OHIM (Cloppenburg), T‑379/03, EU:T:2005:373, pkt 37 i przytoczone tam orzecznictwo].

20      W rozpatrywanym przypadku towary oznaczone zgłoszonym znakiem towarowym, o których mowa w pkt 3 powyżej, są towarami skierowanymi zarówno dla przeciętnych odbiorców, jak i specjalistów w dziedzinie medycyny i farmaceutów. Towarami tymi są, jak wskazano w pkt 16 zaskarżonej decyzji, suplementy diety, witaminy, preparaty witaminowe i mineralne, środki odżywcze i napoje dietetyczne.

21      Co się tyczy sposobu postrzegania oznaczenia przez właściwy krąg odbiorców, Izba Odwoławcza wskazała, że zgłoszony znak towarowy składa się ze sformułowania mającego znaczenie w językach angielskim i francuskim. Uznała zatem, że charakter opisowy zgłoszonego znaku towarowego należy oceniać z punktu widzenia właściwego kręgu odbiorców anglo- lub francuskojęzycznych, a mianowicie właściwego kręgu odbiorców w Irlandii i na Malcie lub we Francji, w Belgii i w Luksemburgu (pkt 17 zaskarżonej decyzji).

22      W tym względzie, po przeanalizowaniu elementów „vita-min”, „multiple” i „sport”, Izba Odwoławcza wskazała, że właściwy krąg anglo- lub francuskojęzycznych odbiorców będzie je postrzegać jako oznaczające różnorodne witaminy przeznaczone dla osób uprawiających sport lub wspomagające osoby uprawiające sport. Izba Odwoławcza uznała w rezultacie, iż zgłoszony znak towarowy informuje docelowy krąg odbiorców, że oznaczone nim towary zawierają różnorodne witaminy (bądź witaminy i minerały) i są przeznaczone dla sportowców lub osób uprawiających sport rekreacyjnie (pkt 18–24 zaskarżonej decyzji).

23      Izba Odwoławcza wywiodła z tego, że w odniesieniu do rozpatrywanych towarów zgłoszony znak towarowy ma konkretne znaczenie, które dostarcza informacji na temat składu i przeznaczenia tych towarów. Izba Odwoławcza doszła wobec tego do wniosku, że sformułowanie „vita-min multiple sport” ma charakter opisowy, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001 (pkt 25 zaskarżonej decyzji).

24      Należy stwierdzić, że skarżącej nie udało się podważyć tej oceny.

25      Po pierwsze, wbrew temu, co twierdzi skarżąca, Izbie Odwoławczej nie można zarzucać, że nie wzięła pod uwagę łącznika zawartego w elemencie „vita-min”, który stanowi pierwszy element sformułowania tworzącego zgłoszony znak towarowy.

26      Otóż chociaż Izba Odwoławcza uznała na początku, że właściwy krąg odbiorców natychmiast skojarzy, że element „vita-min” oznacza „witaminę” lub „witaminy”, to wskazała również, że nawet przy założeniu, iż część odbiorców zinterpretuje ten element jako rozbicie słów „vita” i „min” z uwagi na obecność łącznika, a zatem jako skróty od słów „witaminy” i „minerały”, znaczenia te pozostaną bez istotnego wpływu na ocenę zgłoszonego znaku towarowego jako całości (zob. pkt 19–21 zaskarżonej decyzji).

27      Izba Odwoławcza słusznie zatem uznała w niniejszej sprawie, że sama obecność łącznika między dwoma słowami, których znaczenie jest natychmiastowo jasne dla właściwego kręgu odbiorców, nie zmienia całościowego odbioru oznaczenia. Wbrew temu, co twierdzi skarżąca, obecność łącznika lub oryginalny sposób zapisu użyty do przedstawienia słowa „witamina” lub skrótów od słów „witaminy” i „minerały” nie może wystarczyć do nadania danemu elementowi całkowicie nowego znaczenia, odmiennego od tego, które uwzględniła Izba Odwoławcza.

28      Ponadto ponieważ Izba Odwoławcza ograniczyła się do odbioru oznaczenia przez właściwy krąg odbiorców anglo- lub francuskojęzycznych, nie ma potrzeby odnosić się do znaczenia słowa „vita” w języku włoskim, na które powołuje się skarżąca.

29      Po drugie, wbrew temu, co twierdzi skarżąca, Izba Odwoławcza słusznie stwierdziła, że zgłoszony znak towarowy ma jasne znaczenie i dostarcza informacji na temat składu i przeznaczenia rozpatrywanych towarów. Sposób postrzegania zgłoszonego znaku towarowego przez właściwy krąg odbiorców został bowiem przeanalizowany w odniesieniu do rozpatrywanych towarów, w przypadku których nie ulega wątpliwości, że poziom uwagi odbiorców jest wyższy niż przeciętny z uwagi na fakt, że towary te mogą mieć wpływ na zdrowie. W tym kontekście, jak wskazała Izba Odwoławcza w zaskarżonej decyzji, wyrażenie tworzące zgłoszony znak towarowy jest natychmiastowo jasne dla anglo- lub francuskojęzycznej części właściwego kręgu odbiorców, zarówno jako całość, jak i w odniesieniu do jego poszczególnych elementów składowych, i to nawet przy rozbiciu elementu „vita-min” na dwa słowa: „vita” i „min”. Zgłoszony znak towarowy nie jest zatem jedynie „pośrednio opisowy” i nie wymaga wysiłku interpretacyjnego ze strony właściwego kręgu odbiorców.

30      Po trzecie, nie jest uprawnione twierdzenie, że sposób odbioru zgłoszonego znaku towarowego przez właściwy krąg odbiorców różni się w zależności od rozpatrywanych towarów. Rozumienie, jakie przyjęła Izba Odwoławcza, jest bowiem aktualne w przypadku wszystkich tych towarów, gdyż każdy z nich może – jak zauważono w pkt 24 zaskarżonej decyzji – zawierać różnorodne witaminy bądź witaminy i minerały oraz być przeznaczony dla sportowców lub osób uprawiających sport rekreacyjnie. Skarżąca w żaden sposób nie wyjaśniła zresztą, dlaczego w przypadku niektórych rozpatrywanych towarów miałoby być inaczej.

31      Po czwarte wreszcie, aby EUIPO mogło odmówić rejestracji w oparciu o art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001, nie jest konieczne, by oznaczenia i wskazówki składające się na znak towarowy, o którym mowa w tym przepisie, były w momencie wniesienia o rejestrację faktycznie używane do opisu takich towarów lub usług jak te mające być objęte rejestracją lub do opisu właściwości takich towarów lub usług. Jak wskazuje sama treść tego przepisu, wystarczy, aby oznaczenia i wskazówki mogły zostać użyte do takich celów (zob. wyrok z dnia 23 października 2003 r., OHIM/Wrigley, C‑191/01 P, EU:C:2003:579, pkt 32). Izba Odwoławcza nie musiała zatem wykazywać, jak utrzymuje skarżąca, że sporne oznaczenie rzeczywiście funkcjonuje w obrocie jako nazwa własna opisująca towary identyczne z towarami oznaczonymi zgłoszonym znakiem towarowym.

32      W konsekwencji zarzut drugi należy oddalić jako bezzasadny.

 W przedmiocie zarzutu pierwszego, dotyczącego naruszenia art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001, obowiązku uzasadnieniazasady dobrej administracji

33      Skarżąca kwestionuje ocenę dokonaną przez Izbę Odwoławczą w odniesieniu do art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001.  Podkreślając, że w zaskarżonej decyzji tylko dwa jej punkty, pkt 27 i 28, są poświęcone brakowi charakteru odróżniającego, skarżąca twierdzi, że takie lakoniczne uzasadnienie siłą rzeczy narusza obowiązek uzasadnienia i prawo do dobrej administracji. Ponadto nic nie świadczy o tym, że zgłoszony znak towarowy jest pozbawiony charakteru odróżniającego. Izba Odwoławcza nie uwzględniła w tym względzie w należyty sposób rodziny znaków towarowych zarejestrowanych przez skarżącą dla towarów należących do klasy 5 w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej lub EUIPO. Te wcześniejsze rejestracje świadczą o tym, że znaki towarowe tworzące rodzinę „vita-min” lub nowe warianty spełniają bezwzględne przesłanki rejestracji.

34      EUIPO nie zgadza się z argumentami skarżącej.

35      Należy przypomnieć, iż każda z podstaw odmowy rejestracji enumeratywnie wymienionych w art. 7 ust. 1 rozporządzenia 2017/1001 jest niezależna od pozostałych i powinna być rozpatrywana oddzielnie (zob. wyrok z dnia 29 kwietnia 2004 r., Henkel/OHIM, C‑456/01 P i C‑457/01 P, EU:C:2004:258, pkt 45 i przytoczone tam orzecznictwo).

36      Ze względu na to, że jak wynika z art. 7 ust. 1 rozporządzenia 2017/1001, dla odmowy rejestracji oznaczenia jako unijnego znaku towarowego wystarczy, aby zastosowanie znalazła choćby jedna z wymienionych w nim bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji, zaś jak wynika z pkt 16–32 powyżej, w niniejszej sprawie zastosowanie znajduje podstawa przewidziana w art. 7 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia, nie jest konieczne badanie zasadności pierwszego zarzutu podniesionego przez skarżącą, dotyczącego naruszenia art. 7 ust. 1 lit. b) wspomnianego rozporządzenia, oraz naruszenia, przy analizie zastosowania tego przepisu w zaskarżonej decyzji, obowiązku uzasadnienia i zasady dobrej administracji.

37      Ponadto – jak stwierdzono w pkt 27 zaskarżonej decyzji w ślad za argumentacją omówioną powyżej w odniesieniu do oceny charakteru opisowego zgłoszonego znaku towarowego zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001 – Izba Odwoławcza przypomniała, że dla odmowy rejestracji oznaczenia jako unijnego znaku towarowego wystarczy, aby zastosowanie znalazła choćby jedna z bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji wymienionych w art. 7 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia.

38      Z powyższego wynika, że z uwagi na oddalenie zarzutu drugiego nie ma potrzeby rozpatrywania zarzutu pierwszego.

 W przedmiocie zarzutu trzeciego, dotyczącego naruszenia art. 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001

39      Skarżąca zarzuca Izbie Odwoławczej, że ta uznała, iż dowody przedstawione przed EUIPO nie były wystarczające, aby wykazać uzyskanie przez zgłoszony znak towarowy charakteru odróżniającego w następstwie używania w rozumieniu art. 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001. Oceniane całościowo dowody te świadczą o tym, że dzięki wspomnianemu znakowi towarowemu znaczna część właściwego kręgu odbiorców jest w stanie stwierdzić na właściwym terytorium, iż rozpatrywane towary pochodzą od określonego przedsiębiorstwa. Ponadto uzyskanie przez znak towarowy charakteru odróżniającego może, jak w niniejszym przypadku, wynikać z jego używania w połączeniu z innym zarejestrowanym znakiem towarowym jako jego częścią, pod warunkiem że właściwy krąg odbiorców przypisuje danemu oznaczeniu funkcję identyfikacyjną.

40      EUIPO nie zgadza się z argumentami skarżącej.

41      W myśl art. 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001 bezwzględne podstawy odmowy rejestracji, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. b)–d) tego rozporządzenia, nie stoją na przeszkodzie zarejestrowaniu danego znaku, jeżeli w następstwie używania znak ten uzyskał charakter odróżniający dla towarów i usług objętych zgłoszeniem.

42      Używanie znaku towarowego w rozumieniu art. 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001 należy rozumieć jako odnoszące się do używania znaku w tym celu, aby właściwy krąg odbiorców rozpoznawał towar lub usługę jako pochodzące od określonego przedsiębiorstwa (zob. analogicznie wyrok z dnia 7 lipca 2005 r., Nestlé, C‑353/03, EU:C:2005:432, pkt 29). Zatem nie każdy sposób używania znaku towarowego stanowi używanie go w charakterze znaku (zob. analogicznie wyrok z dnia 22 czerwca 2006 r., Storck/OHIM, C‑24/05 P, EU:C:2006:421, pkt 62).

43      Uzyskanie przez znak charakteru odróżniającego w następstwie używania wymaga, by dzięki temu znakowi przynajmniej znacząca część właściwego kręgu odbiorców rozpoznawała, że dane towary lub usługi pochodzą od określonego przedsiębiorstwa [zob. wyrok z dnia 15 grudnia 2005 r., BIC/OHIM (Kształt zapalniczki krzesiwowej), T‑262/04, EU:T:2005:463, pkt 61 i przytoczone tam orzecznictwo; zob. także analogicznie wyrok z dnia 4 maja 1999 r., Windsurfing Chiemsee, C‑108/97 i C‑109/97, EU:C:1999:230, pkt 52].

44      Przy dokonywaniu oceny uzyskania przez znak towarowy charakteru odróżniającego w następstwie używania należy wziąć pod uwagę czynniki takie jak udział tego znaku w rynku, intensywność, zasięg geograficzny i długość okresu używania tego znaku towarowego, wysokość nakładów przedsiębiorstwa związanych z jego promocją, odsetek zainteresowanego kręgu odbiorców, który dzięki temu znakowi rozpoznaje, że towar pochodzi od określonego przedsiębiorstwa, a także opinie izb handlowych i przemysłowych oraz innych stowarzyszeń zawodowych, jak również badania opinii publicznej (zob. podobnie wyrok z dnia 22 czerwca 2006 r., Storck/OHIM, C‑25/05 P, EU:C:2006:422, pkt 75 i przytoczone tam orzecznictwo).

45      Okoliczności, w których wymaganą w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001 przesłankę uzyskania charakteru odróżniającego w następstwie używania można uznać za spełnioną, nie da się ustalić wyłącznie na podstawie ogólnych i abstrakcyjnych danych, takich jak określone udziały procentowe (zob. analogicznie wyrok z dnia 4 maja 1999 r., Windsurfing Chiemsee, C‑108/97 i C‑109/97, EU:C:1999:230, pkt 52).

46      Dowód uzyskania charakteru odróżniającego w następstwie używania nie może opierać się jedynie na przedstawieniu wielkości sprzedaży i materiałów reklamowych. Podobnie sama okoliczność, że oznaczenie było używane na terytorium Unii od pewnego czasu, również nie wystarczy do wykazania, że odbiorcy, do których kierowane są dane towary lub usługi, postrzegają to oznaczenie jako wskazanie pochodzenia handlowego [zob. wyrok z dnia 24 lutego 2016 r., Coca-Cola/OHIM (Kształt butelki konturowej bez żłobień), T‑411/14, EU:T:2016:94, pkt 72 i przytoczone tam orzecznictwo].

47      W niniejszej sprawie należy zauważyć, że wbrew temu, co twierdzi skarżąca, Izba Odwoławcza dokonała całościowej oceny różnych dowodów przedstawionych w toku postępowania przed EUIPO w celu ustalenia, zgodnie z wyżej wymienionymi zasadami, czy dzięki zgłoszonemu znakowi towarowemu znacząca część właściwego kręgu odbiorców rozpoznaje, że rozpatrywane towary pochodzą od przedsiębiorstwa skarżącej (zob. pkt 43–55 zaskarżonej decyzji).

48      W ramach tego badania Izba Odwoławcza przyznała zatem, że przedstawione dowody świadczą o tym, iż produkty witaminowe oznaczone zgłoszonym znakiem towarowym są powszechnie dostępnie w całej Unii. Jednakże Izba Odwoławcza uznała również, że dowody te nie pozwalają na wykazanie, iż wspomniany znak towarowy jest odbierany przez właściwy krąg odbiorców raczej jako wskazanie pochodzenia handlowego niż jako informacja opisowa o tych towarach. Izba Odwoławcza stwierdziła zatem, że chociaż wykazano, iż oznaczenie faktycznie jest używane, to nie udowodniono, że jest ono używane jako znak towarowy (zob. pkt 43–46 zaskarżonej decyzji).

49      W szczególności w celu zilustrowania tej oceny Izba Odwoławcza powołała się na dowody, które pokazują z jednej strony oznaczenie tworzące zgłoszony słowny znak towarowy w określonej formie graficznej, a z drugiej strony oznaczenie, które zawiera element słowny „olimp” i element graficzny przedstawiający trzy sześciokąty. Zdaniem Izby Odwoławczej w tym przedstawieniu sformułowanie „vita-min multiple sport” odpowiadające zgłoszonemu znakowi towarowemu stanowi opis towaru, podczas gdy pochodzenie handlowe jest wskazane przez słowo „olimp”. Z dalszych dowodów, na które powołuje się Izba Odwoławcza, również wynika, że oznaczenie tworzące zgłoszony słowny znak towarowy jest używane jako nazwa towaru, opisująca jego składniki i przeznaczenie, zaś oznaczenie OLIMP jest używane jako znak towarowy (zob. pkt 47–51). Z przytoczonych powyżej ustaleń wynika, że dowody przedstawione przez skarżącą nie pozwalają na wykazanie, że oznaczenie tworzące zgłoszony znak towarowy uzyskało charakter odróżniający w następstwie używania.

50      Z powyższego wynika, że wobec braku dowodów pozwalających na ustalenie, iż dzięki zgłoszonemu znakowi towarowemu znaczna część właściwego kręgu odbiorców rozpoznaje, że rozpatrywane towary pochodzą od skarżącej, skarżąca nie wykazała, że wspomniany znak towarowy uzyskał charakter odróżniający w następstwie używania w rozumieniu art. 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001.

51      W konsekwencji zarzut trzeci należy oddalić jako bezzasadny.

 W przedmiocie zarzutu czwartego, dotyczącego naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwańzasady pewności prawa

52      Skarżąca utrzymuje, że odmawiając rejestracji zgłoszonego znaku towarowego mimo istnienia licznych innych wcześniejszych podobnych rejestracji, Izba Odwoławcza naruszyła zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań i pewności prawa. Zasadnicze znaczenie ma w tym względzie praktyka EUIPO, ponieważ pozwala zgłaszającym unijne znaki towarowe przewidzieć jego zachowanie. W tym kontekście skarżąca powołuje się na jedenaście słownych lub graficznych znaków towarowych zawartych w bazie danych EUIPO dla towarów należących do klasy 5, z których wszystkie zawierają element „vitamin”.

53      EUIPO nie zgadza się z argumentami skarżącej.

54      Decyzje EUIPO wydawane na podstawie rozporządzenia 2017/1001 w sprawie rejestracji oznaczenia jako unijnego znaku towarowego są przejawem realizacji kompetencji związanych, a nie dyskrecjonalnych. W konsekwencji zgodność z prawem decyzji izb odwoławczych należy oceniać wyłącznie na podstawie tego rozporządzenia, zgodnie z jego wykładnią dokonaną przez sąd Unii, a nie na podstawie ich wcześniejszej praktyki decyzyjnej (zob. wyrok z dnia 26 kwietnia 2007 r., Alcon/OHIM, C‑412/05 P, EU:C:2007:252, pkt 65 i przytoczone tam orzecznictwo).

55      EUIPO jest zobowiązany wykonywać swe kompetencje w zgodzie z ogólnymi zasadami prawa Unii, takimi jak zasada równego traktowania i zasada dobrej administracji (wyrok z dnia 10 marca 2011 r., Agencja Wydawnicza Technopol/OHIM, C‑51/10 P, EU:C:2011:139, pkt 73). Ze względu na te dwie ostatnie zasady EUIPO musi brać pod uwagę decyzje wydane już w odniesieniu do podobnych zgłoszeń i ze szczególną uwagą rozważyć, czy w danym przypadku rozstrzygnięcie winno brzmieć podobnie, przy czym stosowanie tych zasad musi pozostawać w zgodzie z poszanowaniem zasady legalności (wyrok z dnia 10 marca 2011 r., Agencja Wydawnicza Technopol/OHIM, C‑51/10 P, EU:C:2011:139, pkt 74, 75).

56      W konsekwencji osoba, która wystąpiła o rejestrację oznaczenia w charakterze unijnego znaku towarowego, nie może powoływać się z korzyścią dla siebie na niezgodne z prawem działanie na rzecz innej osoby w celu uzyskania identycznej decyzji. W pozostałym zakresie ze względów pewności prawa, a dokładniej dobrej administracji, każde zgłoszenie do rejestracji musi zostać rozpatrzone w sposób dokładny i kompletny, tak aby uniknąć nieprawidłowego rejestrowania znaków towarowych. Owo badanie musi mieć miejsce w każdym konkretnym przypadku. Rejestracja oznaczenia jako znaku towarowego zależy bowiem od specyficznych kryteriów, które znajdują zastosowanie w kontekście stanu faktycznego danej sprawy i służą weryfikacji, czy dane oznaczenie nie jest objęte podstawą odmowy rejestracji (wyrok z dnia 10 marca 2011 r., Agencja Wydawnicza Technopol/OHIM, C‑51/10 P, EU:C:2011:139, pkt 76, 77).

57      Przekładając powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że jak wynika z pkt 16–32 powyżej, Izba Odwoławcza słusznie stwierdziła, iż na przeszkodzie rejestracji zgłoszonego znaku towarowego stoi podstawa odmowy rejestracji określona w art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001, w związku z czym skarżąca nie może skutecznie powoływać się w celu podważenia tego stwierdzenia na wcześniejsze decyzje EUIPO.

58      Z pkt 32–37 zaskarżonej decyzji wynika zresztą, że w szczególności w odpowiedzi na powołanie się przez skarżącą na różne wcześniejsze rejestracje znaków, których jest ona właścicielem i które zawierają element „vita-min”, Izba Odwoławcza stwierdziła, że okoliczność ta nie jest rozstrzygająca. Podkreśliła ona w tym względzie, że wszystkie przykłady przytoczone przez skarżącą dotyczyły rejestracji znaku towarowego w pierwszej instancji na podstawie decyzji, które nie zawierały uzasadnienia. Zauważyła również, że decyzje te nie były przedmiotem postępowania przed izbami odwoławczymi, które w związku z tym nie miały możliwości ich skontrolowania.

59      Wobec braku jakiegokolwiek argumentu przedstawionego w tym względzie przez skarżącą w ramach niniejszej skargi nie można zatem uznać, że różne wcześniejsze rejestracje porównywalnych znaków towarowych, na które się ona powołuje, mogły wpłynąć na ocenę zgłoszonego znaku towarowego dokonaną przez Izbę Odwoławczą w świetle art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001.

60      W konsekwencji zarzut czwarty należy oddalić jako bezzasadny.

61      W świetle wszystkich powyższych rozważań skargę należy oddalić w całości zarówno w odniesieniu do żądania stwierdzenia nieważności, jak i żądań mających na celu zmianę zaskarżonej decyzji.

 W przedmiocie kosztów

62      Zgodnie z art. 134 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem kosztami zostaje obciążona, na żądanie strony przeciwnej, strona przegrywająca sprawę.

63      Ponieważ skarżąca przegrała sprawę, należy, zgodnie z żądaniem EUIPO, obciążyć ją kosztami postępowania.

Z powyższych względów

SĄD (szósta izba)

orzeka, co następuje:

1)      Skarga zostaje oddalona.

2)      Olimp Laboratories sp. z o.o. zostaje obciążona kosztami postępowania.

Marcoulli

Frimodt Nielsen

Schwarcz

Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 7 września 2022 r.

Sekretarz

 

Prezes

E. Coulon

 

S. Papasavvas


*      Język postępowania: polski.