Skarga wniesiona w dniu 16 listopada 2012 r. - Zjednoczone Królestwo przeciwko Komisji

(Sprawa T-503/12)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciele: D. Wyatt, QC, V. Wakefield, barrister, oraz C. Murrell, pełnomocnik)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2012/500/EU z dnia 6 września 2012 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie w części, w jakiej dotyczy ona czterech pozycji w załączniku dotyczących korekty ryczałtowej w wysokości 5% wydatków poniesionych przez Irlandię Północną w roku budżetowym 2008 (wynoszącej 277 231,60 EUR i 13 671 558,90 EUR) oraz w roku budżetowym 2009 (wynoszącej 270 398,26 EUR i 15 844 193,29 EUR) (Dz.U. L 244, s. 11); i

obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy oparty na tym, że Komisja naruszyła prawo i popełniła błędy dotyczące okoliczności faktycznych oraz nie uwzględniła rozważań w przedmiocie zakresu ewentualnych strat dla funduszy Unii Europejskiej z uwagi na ryzyko, jakie dla takich funduszy stanowią wydatki ujęte we wnioskach za lata 2007 i 2008, wynikające w szczególności z błędów popełnionych w 2005 r. przy ustalaniu liczby hektarów kwalifikujących się do objęcia pomocą, mających wpływ na początkowy przydział uprawnień.

Zarzut drugi oparty na tym, że Komisja naruszyła prawo i popełniła błędy dotyczące okoliczności faktycznych, jako że doszła błędnie do wniosku, iż Northern Ireland Department of Agriculture and Rural Development (zwany dalej "DARD") niewłaściwie zastosował, a nawet w ogóle nie zastosował, przepisów dotyczących sankcji, odzyskiwania nienależnych płatności i celowej niezgodności oraz że w związku z tym Komisja przypisała zbyt duże znaczenie rozważaniom w przedmiocie zakresu ewentualnych strat dla funduszy Unii Europejskiej lub nie uwzględniła takich rozważań. W szczególności Komisja:

błędnie zarzuciła rzekomo "systematyczne" ponowne przeliczanie uprawnień do płatności przez DARD;

niesłusznie twierdziła, że błędy popełnione w 2005 r. mogły mieć materialny wpływ na historyczny element wartości uprawnień;

przyjęła błędną metodę obliczania nadpłat;

przyjęła błędne podejście do sankcji, w szczególności:

przyjmując błędną metodę obliczania sankcji; i

niesłusznie twierdząc, że sankcja powinna zostać nałożona za każdy rok w przypadkach, w których sankcja miała zastosowanie w 2005 r., lecz nie za kolejne lata objęte wnioskiem - w niniejszym przypadku 2007 i 2008 r. - w których nadpłata wynikała z tego samego błędu co błąd już ukarany w 2005 r.;

przyjęła błędne podejście do celowej niezgodności.

____________