Wyrok Sądu (dziewiąta izba) z dnia 8 października 2014 r. – Lidl Stiftung przeciwko OHIM – A Colmeia do Minho (FAIRGLOBE)

(sprawa T‑300/12)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego FAIRGLOBE – Wcześniejsze słowne krajowe znaki towarowe GLOBO – Względna podstawa odmowy rejestracji – Brak rzeczywistego używania wcześniejszych znaków towarowych – Artykuł 42 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 – Zasada 22 ust. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 2868/95

1.                     Wspólnotowy znak towarowy – Uwagi osób trzecich i sprzeciw – Rozpatrywanie sprzeciwu – Dowód używania wcześniejszego znaku towarowego – Rzeczywiste używanie – Pojęcie – Wykładnia uwzględniająca ratio legis art. 42 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 207/2009 (rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 42 ust. 2, 3) (por. pkt 22)

2.                     Wspólnotowy znak towarowy – Uwagi osób trzecich i sprzeciw – Rozpatrywanie sprzeciwu – Dowód używania wcześniejszego znaku towarowego – Rzeczywiste używanie – Pojęcie – Kryteria oceny (rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 42 ust. 2, 3) (por. pkt 24–28)

3.                     Wspólnotowy znak towarowy – Uwagi osób trzecich i sprzeciw – Rozpatrywanie sprzeciwu – Dowód używania wcześniejszego znaku towarowego – Częściowe używanie – Wpływ – Pojęcie „części towarów lub usług”, których dotyczy rejestracja (rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 42 ust. 2, 3) (por. pkt 47)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 2 kwietnia 2012 r. (sprawa R 1981/2010‑2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między A Colmeia do Minho Lda a Lidl Stiftung & Co. KG

Sentencja

1) Stwierdza się nieważność decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) z dnia 2 kwietnia 2012 r. (sprawa R 1981/2010‑2) dotyczącej postępowania w sprawie sprzeciwu między A Colmeia do Minho Lda a Lidl Stiftung & Co. KG w zakresie dotyczącym stwierdzenia, że rzeczywiste używanie wcześniejszych znaków towarowych zostało dowiedzione w stopniu wystarczającym w świetle wymogów prawa.

2) OHIM ponosi własne koszty oraz koszty poniesione przez Lidl Stiftung & Co.