Υπόθεση C‑164/16

Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

κατά

Mercedes‑Benz Financial Services UK Ltd

[αίτηση του Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]

«Προδικαστική παραπομπή – Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ – Παράδοση αγαθών – Αυτοκίνητα οχήματα – Σύμβαση χρηματοδοτικής μισθώσεως με προαίρεση αγοράς»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 4ης Οκτωβρίου 2017

Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Πράξεις υποκείμενες στον φόρο – Παραδόσεις αγαθών – Αυτοκίνητα οχήματα – Σύμβαση μισθώσεως – Κυριότητα η οποία κτάται κανονικά το αργότερο με την καταβολή της τελευταίας δόσεως – Έννοια – Τυποποιημένη σύμβαση μισθώσεως με προαίρεση αγοράς – Περιλαμβάνεται – Προϋπόθεση – Άσκηση του δικαιώματος προαιρέσεως που συνιστά τη μόνη οικονομικώς εύλογη επιλογή του μισθωτή – Υποχρέωση του εθνικού δικαστηρίου να προβεί στη σχετική εξακρίβωση

(Οδηγία 2006/112 του Συμβουλίου, άρθρο 14 § 2, στοιχείο βʹ)

Η έκφραση «σύμβαση, η οποία προβλέπει την εκμίσθωση αγαθού για ορισμένη περίοδο ή την πώληση αγαθού με δόσεις, με τον όρο της παρακράτησης της κυριότητας[, όπου η κυριότητα μεταβιβάζεται, κατά κανόνα,] το αργότερο [κατά] την αποπληρωμή του τιμήματος», που χρησιμοποιείται στο άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι εφαρμόζεται σε τυποποιημένη σύμβαση μισθώσεως με προαίρεση αγοράς όταν από τους οικονομικούς όρους της συμβάσεως μπορεί να συναχθεί ότι η άσκηση του δικαιώματος προαιρέσεως αποτελεί για τον μισθωτή τη μόνη οικονομικώς εύλογη επιλογή σε περίπτωση πλήρους εκτελέσεως της συμβάσεως, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει.

(βλ. σκέψη 43 και διατακτ.)