Υπόθεση C-33/03

Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

κατά

Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

«Παράβαση κράτους μέλους – Άρθρα 17 και 18 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ – Εθνική κανονιστική ρύθμιση παρέχουσα στον εργοδότη τη δυνατότητα να εκπέσει τον ΦΠΑ επί παραδόσεων καυσίμων προς τους μισθωτούς που απασχολεί οσάκις τους αποδίδει το κόστος των καυσίμων αυτών»

Περίληψη της αποφάσεως

Φορολογικές διατάξεις – Εναρμόνιση των νομοθεσιών – Φόροι κύκλου εργασιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Έκπτωση του φόρου επί των εισροών – Εθνική κανονιστική ρύθμιση παρέχουσα στον εργοδότη τη δυνατότητα να εκπέσει τον φόρο επί των παραδόσεων καυσίμων προς τους μισθωτούς του – Καύσιμα που δεν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς – Δεν επιτρέπεται

(Οδηγία 77/388 του Συμβουλίου, άρθρα 17 § 2, στοιχ. a΄, και 18 § 1, στοιχ. a΄)

Παραβαίνει τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 17, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, και 18, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της έκτης οδηγίας 77/388, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών, το κράτος μέλος που παρέχει στους υποκείμενους στον φόρο, εν προκειμένω στους εργοδότες, το δικαίωμα να εκπέσουν τον φόρο προστιθέμενης αξίας επί ορισμένων παραδόσεων καυσίμων προς μη υποκείμενους στον φόρο, εν προκειμένω στους μισθωτούς τους, υπό συνθήκες που δεν εξασφαλίζουν ότι ο φόρος τον οποίο εκπίπτει σχετίζεται αποκλειστικά με τα καύσιμα που χρησιμοποιήθηκαν για φορολογούμενες πράξεις του υποκειμένου στον φόρο.

(βλ. σκέψεις 18, 26, 31 και διατακτ.)