Sprawa T‑378/07

CNH Global NV

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego składającego się z kombinacji kolorów czerwonego, czarnego i szarego umieszczonych na zewnętrznej powierzchni traktora – Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji – Brak charakteru odróżniającego uzyskanego w następstwie używania – Artykuł 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 207/2009]

Streszczenie wyroku

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znaki towarowe pozbawione charakteru odróżniającego, opisowe lub o charakterze zwyczajowym – Wyjątek – Uzyskanie charakteru odróżniającego w następstwie używania – Określenie właściwego kręgu odbiorców

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 7 ust. 3)

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znaki towarowe pozbawione charakteru odróżniającego, opisowe lub o charakterze zwyczajowym – Wyjątek – Uzyskanie charakteru odróżniającego w następstwie używania – Kryteria oceny

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 7 ust. 3)

3.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znaki towarowe pozbawione charakteru odróżniającego, opisowe lub o charakterze zwyczajowym – Wyjątek – Uzyskanie charakteru odróżniającego w następstwie używania – Używanie wykazane w odniesieniu do całej Wspólnoty

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 7 ust. 3)

1.      Uzyskanie przez znak towarowy charakteru odróżniającego w następstwie używania w rozumieniu art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego wymaga, aby przynajmniej znaczna część właściwego kręgu odbiorców identyfikowała dzięki niemu dane towary lub usługi jako pochodzące z określonego przedsiębiorstwa. Wspomniana identyfikacja musi wynikać z używania danego oznaczenia w charakterze znaku towarowego i w konsekwencji z jego charakteru i skutków, które czynią go właściwym dla odróżnienia danych towarów lub usług od towarów i usług innych przedsiębiorstw.

Określenie właściwego kręgu odbiorców wiąże się ze zbadaniem, kto jest odbiorcą rozpatrywanych towarów, ponieważ właśnie w stosunku do nich znak towarowy powinien spełniać swoją podstawową funkcję. Tak więc określenie kręgu powinno zostać dokonane w świetle podstawowej funkcji znaków towarowych polegającej na zagwarantowaniu konsumentowi czy końcowemu odbiorcy, że towar lub usługa oznaczone danym znakiem towarowym pochodzą z określonego przedsiębiorstwa, umożliwiając mu – bez ryzyka wprowadzenia w błąd – odróżnienie tego towaru lub usługi od towarów i usług mających inne pochodzenie handlowe.

(por. pkt 28, 29, 38)

2.      W celu ustalenia, czy znak towarowy uzyskał charakter odróżniający w następstwie używania w rozumieniu art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, należy dokonać całościowej oceny dowodów mogących wykazać, że znak towarowy stał się zdolny do identyfikowania rozpatrywanych towarów lub usług jako pochodzących z określonego przedsiębiorstwa, a zatem do odróżniania tych towarów lub usług od towarów i usług innych przedsiębiorstw.

Przy ocenie, czy dany znak towarowy uzyskał charakter odróżniający w następstwie używania można wziąć pod uwagę w szczególności udział znaku towarowego na rynku, intensywność, zakres geograficzny i okres jego używania oraz rozmiar inwestycji dokonanych w celu jego promocji, odsetek zainteresowanego kręgu odbiorców, który dzięki temu znakowi rozpoznaje towar lub usługę jako pochodzącą z określonego przedsiębiorstwa, jak również oświadczenia izb handlowych i przemysłowych oraz innych stowarzyszeń zawodowych.

(por. pkt 31, 32)

3.      Uzyskanie charakteru odróżniającego w następstwie używania w rozumieniu art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego musi zostać wykazane w odniesieniu do całej Wspólnoty w takim kształcie, w jakim istniała ona w dniu dokonania zgłoszenia znaku towarowego, z wyjątkiem tej części Wspólnoty, w której zgłoszony znak towarowy posiadał taki charakter ab initio. A zatem to na tak właśnie określonym terytorium, obejmującym również terytoria dziesięciu nowych państw członkowskich, które przystąpiły do Unii Europejskiej w wyniku rozszerzenia mającego miejsce w dniu 1 maja 2004 r., co najmniej znaczna część właściwego kręgu odbiorców musi być w stanie identyfikować, dzięki zgłoszonemu znakowi towarowemu, dane towary lub usługi jako pochodzące z określonego przedsiębiorstwa.

(por. pkt 48)