Προσφυγή της 3ης Μαρτίου 2011 - Al-Faqih κ.λπ. κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-134/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες: Al-Bashir Mohammed Al-Faqih (Μπέρμιγχαμ, Ηνωμένο Βασίλειο), Ghunia Abdrabbah (Μπέρμιγχαμ, Ηνωμένο Βασίλειο), Taher Nasuf (Μάντσεστερ, Ηνωμένο Βασίλειο) και Sanabel Relief Agency Ltd (Μπέρμιγχαμ, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: E. Grieves, barrister, και N. Garcia-Lora, solicitor)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα των προσφευγόντων
Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 1139/2010
1 της Επιτροπής και τον κανονισμό (ΕΕ) 1138/2010
2 της Επιτροπής, κατά το μέρος που οι κανονισμοί αυτοί αφορούν τους προσφεύγοντες· και
να υποχρεώσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να φέρει, πέραν των δικών του εξόδων, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι προσφεύγοντες, καθώς και να καταβάλει οποιαδήποτε ποσά προκαταβλήθηκαν από το ταμείο του Δικαστηρίου λόγω του ευεργετήματος πενίας.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τέσσερις λόγους ακυρώσεως.
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι η Επιτροπή σκοπίμως παρέβλεψε τη δεσμευτικού χαρακτήρα νομολογία του Δικαστηρίου και ότι η Επιτροπή δεν προέβη σε ανεξάρτητη επανεξέταση του ερείσματος επί του οποίου στηρίχθηκε η αναγραφή των ονομάτων των προσφευγόντων στον προβλεπόμενο από τους ως άνω κανονισμούς κατάλογο ούτε απαίτησε την παράθεση οποιασδήποτε αιτιολογίας όσον αφορά την εν λόγω αναγραφή.
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 1139/2010 της Επιτροπής και ο κανονισμός (ΕΕ) 1138/2010 της Επιτροπής δεν συνάδουν προς τον σεβασμό του δικαιώματος ασκήσεως ένδικης προσφυγής και προσβάλλουν τα δικαιώματα άμυνας, πράγμα το οποίο έχει ως συνέπεια ότι οι εν λόγω κανονισμοί παραβαίνουν το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών.
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η Επιτροπή στο πλαίσιο της επανεξετάσεως στην οποία προέβη όσον αφορά έναν από τους προσφεύγοντες, ήτοι την εταιρία Sanabel Relief Agency Ltd, είναι εσφαλμένα και στερούνται νομικού ερείσματος.
Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 1139/2010 της Επιτροπής και ο κανονισμός (ΕΕ) 1138/2010 της Επιτροπής έχουν ως αποτέλεσμα μια δυσανάλογη επέμβαση επί των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας των τεσσάρων προσφευγόντων και επί της ιδιωτικής ζωής τους, που προστατεύονται δυνάμει του άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών. Επιπλέον, μια τέτοια νομοθεσία είναι άτοπη, λαμβανομένης υπόψη, ιδίως, της απόψεως του Ηνωμένου Βασιλείου ότι οι τρεις πρώτοι προσφεύγοντες δεν πληρούν, πλέον, τα σχετικά κριτήρια.
____________1 - Κανονισμός (ΕΕ) 1139/2010 της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2010, για την 141η τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 881/2002 του Συμβουλίου για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν (ΕΕ 2010 L 322, σ. 6).2 - Κανονισμός (ΕΕ) 1138/2010 της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2010, για την 140ή τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 881/2002 του Συμβουλίου για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν (ΕΕ 2010 L 322, σ. 4).