Αναίρεση που άσκησε στις 15 Ιανουαρίου 2009 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 4 Νοεμβρίου 2008 στην υπόθεση F-133/06, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-9/09 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Εν πάση περιπτώσει:

(A.1)    να ακυρώσει στο σύνολό της και χωρίς καμία εξαίρεση την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη.

(A.2)    να αναγνωρίσει ότι η ασκηθείσα πρωτοδίκως προσφυγή-αγωγή είναι όλως απαράδεκτη.

Ως κύριο αίτημα:

(B.1)    να κάνει δεκτό στο σύνολό του και χωρίς καμία εξαίρεση το petitum του αναιρεσείοντος σύμφωνα με την ασκηθείσα πρωτοδίκως προσφυγή-αγωγή·

(B.2)    να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο αναιρεσείων τόσο πρωτοδίκως όσο και κατ' αναίρεση.

Επικουρικώς:

(B.3)    να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου να αποφανθεί, με διαφορετική σύνθεση, επί της ουσίας της διαφοράς.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αναίρεση βάλλει κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, της 4ης Νοεμβρίου 2008, επί της υποθέσεως F-133/06, L. Marcuccio κατά Επιτροπής.

Προς υποστήριξη των αναιρετικών αιτημάτων του, ο αναιρεσείων προβάλλει τους ακόλουθους λόγους αναιρέσεως:

α)    Παντελής έλλειψη διεξαγωγής αποδεικτικών στοιχείων και μη απόφανση επί θεμελιώδους σημείου της διαφοράς, καθ' ό μέτρο η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη δεν αποφαίνεται επί του αιτήματος να κηρυχθεί ex lege ανυπόστατη η βαλλόμενη ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης απόφαση.

β)    Παντελής έλλειψη δικαιολογήσεως της συλλογιστικής που περιλαμβάνεται στην αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη σχετικά τόσο με το απαράδεκτο των αιτημάτων "περί καταδίκης της Επιτροπής στην παράδοση στον προσφεύγοντα-ενάγοντα των ειδών οικοσκευής του", "περί ακυρώσεως της βαλλόμενης αποφάσεως" "περί επιδικάσεως αποζημιώσεως", όσο και με την καταδίκη του προσφεύγοντος-ενάγοντος στα δικαστικά έξοδα, και λόγω παραμορφώσεως των πραγματικών περιστατικών, παντελούς ελλείψεως διεξαγωγής αποδείξεων, κατά τρόπο στερούμενο λογικής, καθώς και λόγω πεπλανημένης ερμηνείας και εφαρμογής κοινοτικών κανόνων και της νομολογίας.

γ)    Διαδικαστική πλάνη λόγω μη τηρήσεως της υποχρεώσεως να μην λαμβάνεται υπόψη το περιεχόμενο του εκπρόθεσμα κατατεθέντος από την αναιρεσίβλητη δικογράφου, ώστε να θίγονται τα συμφέροντα του αναιρεσειόντος.

δ)    Παράβαση των κανόνων περί δίκαιας δίκης.

____________