ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(τρίτο τμήμα)

της 25ης Σεπτεμβρίου 2013

Υπόθεση F‑158/12

Éric Marques

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση – Συμβασιούχος υπάλληλος – Πρόσληψη – Πρόσκληση για την εκδήλωση ενδιαφέροντος EPSO/CAST/02/2010 – Όροι προσλήψεως – Κατάλληλη επαγγελματική πείρα – Απόρριψη της αιτήσεως προσλήψεως»

Αντικείμενο:      Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο É. Marques ζητεί, αφενός, την ακύρωση της από 6 Μαρτίου 2012 αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του να προσληφθεί ως συμβασιούχος υπάλληλος της ομάδας καθηκόντων ΙΙΙ και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Απόφαση:      Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 6ης Μαρτίου 2012, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα προσλήψεως του É. Marques ως συμβασιούχου υπαλλήλου της ομάδας καθηκόντων III, ακυρώνεται. Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο É. Marques.

Περίληψη

Υπάλληλοι – Συμβασιούχοι υπάλληλοι – Πρόσληψη – Κατάταξη σε βαθμό – Συνυπολογισμός της επαγγελματικής πείρας – Διακριτική ευχέρεια της αρμόδιας για τη σύναψη των συμβάσεων προσλήψεως αρχής – Ερμηνεία των νομοθετικών κειμένων της Ένωσης – Όρια

(Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού, άρθρο 82 § 2, στοιχείο β΄)

Καίτοι η Διοίκηση διαθέτει ευρύ περιθώριο εκτιμήσεως προκειμένου να καθορίσει αν η προηγούμενη επαγγελματική πείρα ενός υποψηφίου μπορεί να ληφθεί υπόψη για την πρόσληψή του ως συμβασιούχου υπαλλήλου μιας ομάδας καθηκόντων, εντούτοις η άσκηση αυτής της ευρείας διακριτικής ευχέρειας πρέπει, μεταξύ άλλων, να πραγματοποιείται τηρουμένου του συνόλου των εφαρμοστέων διατάξεων.

Για την ερμηνεία μιας διατάξεως του δικαίου της Ένωσης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όχι μόνον το γράμμα της, αλλά και το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η οικεία διάταξη, καθώς και οι σκοποί που επιδιώκει η ρύθμιση της οποίας αποτελεί μέρος. Όταν όμως ο νομοθέτης και η διοικητική αρχή χρησιμοποιούν, στο ίδιο κείμενο γενικής εφαρμογής, δύο διαφορετικούς όρους, δεν πρέπει, για λόγους συνοχής και ασφάλειας δικαίου, να δίδεται το ίδιο περιεχόμενο στους όρους αυτούς. Τούτο ισχύει κατά μείζονα λόγο όταν οι όροι αυτοί έχουν διαφορετική σημασία στην καθημερινή γλώσσα. Τέτοια ακριβώς είναι η περίπτωση των επιθέτων «κατάλληλος» και «ισοδύναμος». Η συνήθης σημασία του επιθέτου «κατάλληλος» είναι «προσαρμοσμένος σε ορισμένη χρήση». Αντιθέτως, το επίθετο «ισοδύναμος» σημαίνει «ισάξιος» και έχει κατά συνέπεια στενότερη έννοια.

Ως προς τούτο, πρέπει να επισημανθεί ότι, ελλείψει διπλώματος που πιστοποιεί επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαιδεύσεως, το άρθρο 82, παράγραφος 2, στοιχείο β΄, του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού απαιτεί είτε κατάλληλη επαγγελματική πείρα, αν ο ενδιαφερόμενος διαθέτει επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως που πιστοποιείται με δίπλωμα το οποίο παρέχει δικαίωμα εισόδου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, είτε, στην αντίθετη περίπτωση, επαγγελματική κατάρτιση ή επαγγελματική πείρα ισοδύναμου επιπέδου.

Επομένως, η διάταξη αυτή έχει την έννοια ότι ο υποψήφιος για πρόσληψη ως συμβασιούχος υπάλληλος στην ομάδα καθηκόντων ΙΙ ή ΙΙΙ πρέπει να μπορεί να επικαλεστεί πείρα τριών ετών η οποία να προσαρμόζεται στα καθήκοντα της προς πλήρωση θέσεως εργασίας, χωρίς ωστόσο να είναι ισοδύναμη προς αυτά.

(βλ. σκέψεις 19, 25, 27, 28 και 32)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 17 Νοεμβρίου 1983, 292/82, Merck, σκέψη 12

ΓΔΕΕ: 8 Ιουλίου 2010, T‑160/08 P, Επιτροπή κατά Putterie-De-Beukelaer, σκέψη 70

ΔΔΔΕΕ: 28 Οκτωβρίου 2010, F‑6/09, Fares κατά Επιτροπής, σκέψεις 38 και 39· 10 Μαρτίου 2011, F‑27/10, Begue κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψη 40