Αναίρεση που άσκησε στις 16 Δεκεμβρίου 2021 η Nec Corp. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο πενταμελές τμήμα) στις 29 Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-341/18, Nec κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-786/21 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Nec Corp. (εκπρόσωποι: R. Bachour, Solicitor, A. Pliego Selie, W. Brouwer, R. Warning, advocaten)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·
να αποφανθεί οριστικώς επί της υπό κρίση αναιρέσεως και να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και/ή να μειώσει το πρόστιμο όπως ζητήθηκε με την αίτηση αναιρέσεως ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί σύμφωνα με τη λύση που θα δώσει στα νομικά ζητήματα το Δικαστήριο· και
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, ο οποίος υποδιαιρείται σε τρία σκέλη, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και δεν παρέσχε προσήκουσα ή επαρκή αιτιολογία στο πλαίσιο της εξέτασης του κατά πόσον ήταν δυνατή η προσαύξηση, λόγω υποτροπής, του επιβληθέντος στην αναιρεσείουσα προστίμου.
Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε εσφαλμένως ότι μπορούσε να επιβληθεί στην αναιρεσείουσα, με την προσβαλλόμενη απόφαση, πρόστιμο λόγω υποτροπής, παρά το γεγονός ότι η ευθύνη της συνιστά αποκλειστικώς παρεπόμενη ευθύνη και χαρακτηρίζεται ως τέτοια.
Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο κακώς επικύρωσε την προσαύξηση του προστίμου λόγω υποτροπής για περίοδο προγενέστερη της 20ής Μαΐου 2010, ήτοι προτού η αναιρεσείουσα κριθεί υπεύθυνη για τη διάπραξη παραβάσεως και λάβει γνώση για την παράβαση. Τούτο δεν είναι ούτε νομικώς ορθό ούτε σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας, ιδίως λαμβανομένου υπόψη του περιορισμένου χρόνου που μεσολάβησε από την έκδοση από την Επιτροπή της αποφάσεως DRAM 1 έως την παύση της παραβάσεως της Tokin Corporation, καθώς και του γεγονότος ότι δεν είναι, ως εκ τούτου, δυνατόν να θεωρηθεί αντικειμενικώς ότι η αναιρεσείουσα δέχθηκε ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο συνέβαλε στη διαπραχθείσα από την Tokin Corporation παράβαση.
Τρίτον, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει, εν πάση περιπτώσει, πλάνη περί το δίκαιο λόγω εσφαλμένης εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας κατά την εξέταση του ποσού του προστίμου και κατά τον καθορισμό της περιόδου εφαρμογής του.
Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε την προσβαλλόμενη απόφαση και δέχθηκε την πρόδηλη αντίφαση που περιέχει η προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τη συμμετοχή της αναιρεσείουσας στη διαπιστωθείσα παράβαση, καθόσον αντικατέστησε την αντιφατική εκτίμηση σχετικά με τον χαρακτηρισμό της ευθύνης της αναιρεσείουσας με τη δική του αντίληψη επί των περιστατικών και την εκτιθέμενη στην προσβαλλόμενη απόφαση αιτιολογία της Επιτροπής.
Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα διατείνεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει πλάνη περί το δίκαιο λόγω της εσφαλμένης εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας και παράβαση της υποχρεώσεως περί προσήκουσας ή επαρκούς αιτιολογήσεως κατά την εξέταση του ποσού του προστίμου στο πλαίσιο της άσκησης της πλήρους δικαιοδοσίας.
____________
1 Απόφαση της Επιτροπής, της 19ης Μαΐου 2010, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/38.511 – DRAMs).