Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Darmstadt (Niemcy) w dniu 24 lutego 2022 r. – EF/Stadt Offenbach am Main

(Sprawa C-129/22)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Verwaltungsgericht Darmstadt

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: EF

Druga strona postępowania: Stadt Offenbach am Main

Pytania prejudycjalne

Czy obywatel państwa trzeciego, któremu pierwsze państwo członkowskie (w niniejszej sprawie Włochy) przyznało status rezydenta długoterminowego na podstawie dyrektywy 2003/109/WE¹ , może żądać od drugiego państwa członkowskiego (w niniejszej sprawie od Niemiec) przedłużenia zezwolenia na pobyt wydanego mu w wykonaniu art. 14 i nast. dyrektywy 2003/109/WE bez przedstawienia dowodu na to, że nadal ma status rezydenta długoterminowego?

W razie udzielanie odpowiedzi przeczącej na to pytanie:

Czy pomimo okoliczności, że obywatel państwa trzeciego nie przebywał przez sześć lat na terytorium państwa członkowskiego, które przyznało mu status rezydenta długoterminowego, należy przyjąć, że obywatel ten nadal ma ten status w drugim państwie członkowskim tylko dlatego, że posiada on zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE wydane przez pierwsze państwo członkowskie na czas nieokreślony?

W razie udzielania odpowiedzi przeczącej na to pytanie:

Czy drugie państwo członkowskie jest uprawnione, w ramach przedłużenia zezwolenia na pobyt, do zbadania utraty statusu rezydenta długoterminowego na podstawie art. 9 ust. 4 akapit drugi dyrektywy 2003/109/WE i ewentualnie do odmowy jego przedłużenia, czy też pierwsze państwo członkowskie jest właściwe do stwierdzenia późniejszej utraty tego statusu?

W razie udzielania odpowiedzi twierdzącej na to pytanie:

Czy w takim przypadku badanie przesłanki utraty statusu rezydenta długoterminowego na podstawie art. 9 ust. 4 akapit drugi dyrektywy 2003/109/WE wymaga transpozycji do prawa krajowego, przy której określone zostaną okoliczności prowadzące do utraty statusu rezydenta długoterminowego w pierwszym państwie członkowskim, czy też wystarczy, aby prawo krajowe przewidywało, bez konkretnego odesłania do dyrektywy, że drugie państwo członkowskie może odmówić wydania zezwolenia na pobyt „jeżeli cudzoziemiec utraci status rezydenta długoterminowego w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej”?

____________

¹ Dyrektywa Rady 2003/109/WE z dnia 25 listopada 2003 r. dotycząca statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi (Dz.U. 2004, L 16, s. 44).