Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de Galicia (Ισπανία) στις 14 Νοεμβρίου 2016 – Grupo Norte Facility S.A. κατά Angel Manuel Moreira Gómez
(Υπόθεση C-574/16)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunal Superior de Justicia de Galicia
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εκκαλούσα: Grupo Norte Facility S.A.
Εφεσίβλητος: Angel Manuel Moreira Gómez
Προδικαστικά ερωτήματα
Για τους σκοπούς της αρχής της ισοτιμίας μεταξύ των εργαζομένων ορισμένου και αορίστου χρόνου, πρέπει να θεωρηθούν ως «συγκρίσιμες καταστάσεις» η λύση της συμβάσεως εργασίας λόγω «αντικειμενικών περιστάσεων», βάσει του άρθρου 49, παράγραφος 1, στοιχείο c, του ET, και η λύση της συμβάσεως εργασίας για «αντικειμενικούς λόγους», βάσει του άρθρου 52 του ET, με αποτέλεσμα η διαφορά ως προς την αποζημίωση η οποία υφίσταται μεταξύ της μίας και της άλλης περιπτώσεως να συνιστά άνιση μεταχείριση μεταξύ των εργαζομένων ορισμένου χρόνου και των εργαζομένων αορίστου χρόνου, η οποία απαγορεύεται από την οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου1 , της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP;
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, πρέπει να θεωρηθεί ότι οι σκοποί κοινωνικής πολιτικής που δικαιολόγησαν τη θέσπιση του είδους συμβάσεως της relevo δικαιολογούν επίσης, βάσει της ρήτρας 4, παράγραφος 1, της προπαρατεθείσας συμφωνίας-πλαισίου, τη διαφορετική μεταχείριση που συνίσταται στην καταβολή χαμηλότερης αποζημιώσεως για τη λύση της σχέσεως εργασίας, σε περίπτωση που ο εργοδότης επιλέγει ελεύθερα να είναι η συγκεκριμένη σύμβαση relevo ορισμένου χρόνου;
Προκειμένου να διασφαλισθεί η πρακτική αποτελεσματικότητα της προπαρατεθείσας οδηγίας 1999/70/ΕΚ, αν κριθεί ότι δεν υφίσταται εύλογη δικαιολόγηση σύμφωνα με τη ρήτρα 4, παράγραφος 1, πρέπει να θεωρηθεί ότι η προβλεπόμενη στην προμνησθείσα ισπανική νομοθεσία άνιση μεταχείριση μεταξύ εργαζομένων ορισμένου χρόνου και εργαζομένων αορίστου χρόνου, όσον αφορά την αποζημίωση λόγω λύσεως της συμβάσεως, συνιστά διάκριση η οποία απαγορεύεται βάσει του άρθρου 21 του Χάρτη, με αποτέλεσμα να αντιβαίνει στις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων, οι οποίες συγκαταλέγονται στις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης;
____________1 ΕΕ 1999, L 175, σ. 43.