Language of document :

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supreme Court (Ιρλανδία) στις 14 Mαρτίου 2024 – Ποινική διαδικασία κατά MA

(Υπόθεση C-202/24, Alchaster 1 )

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

MA

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε περίπτωση κατά την οποία, βάσει της Συμφωνίας Εμπορίου και Συνεργασίας, της 30ής Δεκεμβρίου 2020 1 , μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, αφενός, και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, αφετέρου (στην οποία έχουν ενσωματωθεί και οι διατάξεις της απόφασης-πλαισίου της 13ης Ιουνίου 2002, σχετικά με τη διαδικασία παράδοσης προσώπων σε εκτέλεση ευρωπαϊκών ενταλμάτων σύλληψης 2 ), ζητείται η παράδοση προσώπου προκειμένου να διωχθεί για αδικήματα τρομοκρατίας, ο δε καταζητούμενος αντιτάσσεται στην παράδοση προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι αυτή αντιβαίνει στο άρθρο 7 της [Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, στο εξής: ΕΣΔΑ] και στο άρθρο 49, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον λόγο ότι έχει θεσπιστεί [στο κράτος που ζητεί την παράδοση], μετά τον χρόνο της φερόμενης τέλεσης του αδικήματος για το οποίο ζητείται η παράδοση, νομοθετική ρύθμιση η οποία μεταβάλλει το μέρος της στερητικής της ελευθερίας ποινής που θα πρέπει να εκτιθεί πραγματικά καθώς και τις διατυπώσεις της υφ’ όρον απόλυσης, και οσάκις συντρέχουν οι εξής περιστάσεις:

α)    Το κράτος που ζητεί την παράδοση (στην προκειμένη περίπτωση το Ηνωμένο Βασίλειο) είναι συμβαλλόμενο μέρος στην ΕΣΔΑ, την οποία έχει θέσει σε εφαρμογή στο εσωτερικό του δίκαιο διά του Human Rights Act 1998 (νόμου του 1998 περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων)·

β)    Έχει κριθεί από τα δικαστήρια του Ηνωμένου Βασιλείου [συμπεριλαμβανομένου του Supreme Court of the United Kingdom (Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ηνωμένου Βασιλείου)] ότι η εφαρμογή της επίμαχης ρύθμισης σε περιπτώσεις κρατουμένων που ήδη εκτίουν την ποινή που τους έχει επιβάλει το αρμόδιο δικαστήριο δεν αντιβαίνει στην ΕΣΔΑ·

γ)    Οποιοδήποτε πρόσωπο, συμπεριλαμβανομένου του καταζητούμενου εφόσον τελικώς παραδοθεί, διατηρεί τη δυνατότητα να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων·

δ)    Δεν υφίσταται λόγος για να θεωρηθεί ότι το κράτος που ζητεί την παράδοση δεν θα εφαρμόσει τυχόν απόφαση που θα εκδώσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων·

ε)    Κατά συνέπεια, το αιτούν δικαστήριο έχει σχηματίσει την πεποίθηση ότι δεν αποδείχθηκε ότι η παράδοση του καταζητούμενου ενέχει πραγματικό κίνδυνο παράβασης του άρθρου 7 της ΕΣΔΑ ή των διατάξεων του Συντάγματος [της Ιρλανδίας]

στ)    Δεν προβάλλεται ισχυρισμός ότι η παράδοση αντιβαίνει στο άρθρο 19 του Χάρτη·

ζ)    Το άρθρο 49 του Χάρτη δεν έχει εφαρμογή στο πλαίσιο της ποινικής δίκης ή της επιμέτρησης της ποινής·

η)    Δεν προβάλλεται ισχυρισμός ότι υπάρχουν λόγοι να θεωρηθεί ότι η εφαρμογή του άρθρου 7 της ΕΣΔΑ επάγει αποτελέσματα που διαφέρουν ουσιωδώς από εκείνα της εφαρμογής του άρθρου 49 του Χάρτη·

Δύναται το δικαστήριο, οι αποφάσεις του οποίου δεν υπόκεινται σε ένδικα μέσα του εσωτερικού δικαίου κατά την έννοια του άρθρου 267, τρίτο εδάφιο, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 52, παράγραφος 3, του Χάρτη, και της αρχής της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών και των κρατών που οφείλουν, βάσει της Συμφωνίας Εμπορίου και Συνεργασίας, να εφαρμόζουν τη διαδικασία παράδοσης που προβλέπουν οι περί ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης διατάξεις, να αποφανθεί ότι ο καταζητούμενος δεν απέδειξε ότι συντρέχει πραγματικός κίνδυνος να συνιστά η παράδοσή του παράβαση του άρθρου 49, παράγραφος 2, του Χάρτη, ή υποχρεούται το δικαστήριο αυτό να προβεί σε περαιτέρω έρευνα του ζητήματος και, εάν ναι, ποια πρέπει να είναι η φύση και το περιεχόμενο της έρευνας αυτής;

____________

1 Η ονομασία που έχει δοθεί στην παρούσα υπόθεση είναι πλασματική. Δεν αντιστοιχεί στο πραγματικό όνομα κανενός διαδίκου.

1 ΕΕ 2021, L 149, σ. 10.

1 ΕΕ 2002, L 190, σ.1.