Skarga wniesiona w dniu 30 marca 2012 r. - Niemcy przeciwko Komisji

(Sprawa T-143/12)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: T. Henze, K. Petersen i adwokat U. Soltész)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji K(2012) 184 wersja ostateczna pozwanej z dnia 25 stycznia 2012 r. dotyczącej pomocy C 36/2007 (ex NN 25/2007) przyznanej przez Niemcy na rzecz Deutsche Post AG;

stwierdzenie nieważności art. 4-6 decyzji K(2012) 184 wersja ostateczna pozwanej z dnia 25 stycznia 2012 r. dotyczącej pomocy C 36/2007 (ex NN 25/2007) przyznanej przez Niemcy na rzecz Deutsche Post AG;

obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dziesięć zarzutów.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE poprzez stwierdzenie, że "dotacja do emerytur" przysporzyła korzyści przedsiębiorstwu

"Dotacja do emerytur" jest udzielana bezpośrednio Postbeamtenversorgungskasse [funduszowi emerytalnemu urzędników poczty] (PBVK), a pośrednio emerytowanym urzędnikom pocztowym i w związku z tym nie jest udzielana przedsiębiorstwu. Brak jest również pośredniej pomocy na rzecz Deutsche Post AG (DPAG).

Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE poprzez stwierdzenie, że "dotacja do emerytur" wyrównała koszty, które "zwykle" ciążą na przedsiębiorstwach

"Dotacja do emerytur" wyrównuje w pełni nietypowe w konkurencji koszty socjalne, które "zwykle" nie ciążą na przedsiębiorstwach. Koszty wyrównane "dotacją do emerytur" stanowią ponadto "szczególne obciążenie" w rozumieniu wyroku w sprawie Combus².

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE (pomocniczo: art. 107 ust. 3 TFUE) poprzez uwzględnienie zysków z wynagrodzeń regulowanych

"Przewaga komparatywna" nie pochodzi z "dotacji do emerytur" i jest od niej całkowicie niezależna. "Przewaga komparatywna" pochodzi z wynagrodzeń regulowanych i w związku z tym ze środków niepaństwowych (wyrok w sprawie PreussenElektra⁴). Brak jest podwójnego wyrównania kosztów. W związku z tym nie stwierdza się "pomocy" niezgodnej z rynkiem wewnętrznym, a także nie żąda się jej zwrotu. "Pomoc" została przyjęta jedynie w tym celu, by następczo objąć zyski DPAG.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 107 i art. 108 TFUE oraz rozporządzenia (WE) nr 659/1999 poprzez niedopuszczalne objęcie zysków z wynagrodzeń regulowanych w postępowaniu w sprawie pomocy państwa - nadużycie uznania i zaufania

Komisja ma prawo objąć zyski w tej formie jedynie w ramach rozporządzenia (WE) nr 1/2003, jednak nie w postępowaniu w sprawie pomocy państwa.

Zarzut piąty dotyczący naruszenia art. 107 i art. 108 TFUE oraz rozporządzenia nr 659/1999 poprzez niedopuszczalne postępowanie przeciwko "subsydiowaniu skrośnemu" w postępowaniu w sprawie pomocy państwa - nadużycie uznania i zaufania

Każde "subsydiowanie skrośne" pochodzi z wynagrodzeń regulowanych, ze środków niepaństwowych i w związku z tym nie pochodzi z pomocy. Również przeciwko tego rodzaju "subsydiowaniu skrośnemu" nie można prowadzić postępowania w postępowaniu w sprawie pomocy państwa.

Zarzut szósty dotyczący naruszenia art. 107 TFUE (pomocniczo: art. 107 ust. 3 TFUE) poprzez błędne obliczenia w ramach porównania kosztów socjalnych

Utworzony przez Komisję Benchmark przy uwzględnieniu składek pracowniczych jest błędnie zawyżony, ponieważ zgodnie z niemieckim prawem zabezpieczeń społecznych pracodawca ponosi jedynie obciążenia pracodawcy. W związku z tym, że składki pracownicze zostały uwzględnione przez Komisję już w ramach podstawy wynagrodzenia ("fikcyjne wynagrodzenie brutto"), ponowne uwzględnienie w ramach Benchmarku prowadzi do podwójnego zaliczenia. Również podwyższenie podstawy wynagrodzenia jest błędne, ponieważ pensje urzędników poczty miały wyższy poziom, niż w przypadku prywatnych konkurentów.

Zarzut siódmy dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE (pomocniczo: art. 107 ust. 3 TFUE) poprzez stwierdzenie, że "dotacja do emerytur" stanowi również w okresie 1995 r.-2002 r. pomoc państwa (niezgodną z rynkiem wewnętrznym)

Zarzut ósmy dotyczący naruszenia art. 108 ust. 1 TFUE i art. 1 lit. b (i) rozporządzenia nr 659/1999 poprzez stwierdzenie, że dotacja do emerytur stanowi nową pomoc państwa

Stwierdzenia Komisji opierają się na niewystarczającej ocenie stanu faktycznego.

Zarzut dziewiąty dotyczący naruszenia art. 14 ust. 1 i art. 7 ust. 5 rozporządzenia nr 659/1999 poprzez niezgodne z prawem z zakresu pomocy państwa zarządzenie zwrotu i zobowiązanie do zaniechania w art. 4 ust. 1 i art. 4 ust. 4

Żądaniem zwrotu na podstawie art. 4 ust. 1 nie jest objęta "pomoc", lecz zyski DPAG z uregulowanych cen przesyłek. Zdaniem skarżącej nie jest możliwe dochowanie zobowiązania do zaniechania poprzez zmniejszenie "pomocy". Zmniejszenie "dotacji do emerytur" nie odniosłoby skutku na poziomie "przewagi komparatywnej". Zaniechanie zgodnie z art. 4 ust. 4 wymaga zmiany regulacji cen i wkracza zatem w niezależność skarżącej w zakresie określania cen.

Zarzut dziesiąty dotyczący naruszenia art. 6 TUE, art. 41 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, zasady dobrej administracji oraz art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 659/1999 ze względu na nieadekwatnie długi czas trwania postępowania i bezczynność Komisji.

____________

¹ - Wyrok Trybunału z dnia 16 marca 2004 r. w sprawie T-157/01 Danske Busvognmænd/Kommission, Rec. s. II-917.

² - Wyrok Trybunału z dnia 13 marca 2001 r. w sprawie C-379/98 PreussenElektra, Rec. s. I-2099.

³ - Rozporządzenie Rady (WE) NR 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz.U. L 83, s. 1).

⁴ - Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L z 4.1.2003 r., s. 1).