Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 24 listopada 2022 r. – Associazione Nazionale Italiana Bingo – Anib, Play Game Srl/Ministero dell'Economia e delle Finanze, Agenzia delle Dogane e dei Monopoli
(Sprawa C-728/22)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Consiglio di Stato
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca środek odwoławczy: Associazione Nazionale Italiana Bingo – Anib, Play Game Srl
Druga strona postępowania: Ministero dell'Economia e delle Finanze, Agenzia delle Dogane e dei Monopoli
Pytania prejudycjalne
Czy dyrektywę 2014/23/UE w sprawie udzielania koncesji1 , a także zasady ogólne wynikające z traktatu, w szczególności art. 15, 16, 20 i 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 8, 12, 49, 56, 145 i 151 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że mają one zastosowanie do koncesji na prowadzenie działalności w zakresie urządzania gry w bingo, które zostały udzielone w ramach postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w 2000 r., po czym wygasły, a następnie ich obowiązywanie było wielokrotnie przedłużane na mocy przepisów prawnych, które weszły w życie po wejściu w życie dyrektywy i po upływie terminu do dokonania jej transpozycji?
W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, czy dyrektywa 2014/23/UE stoi na przeszkodzie wykładni lub stosowaniu krajowych przepisów ustawowych albo praktyce stosowania w oparciu o te przepisy, które pozbawiają organ administracji swobody uznania w zakresie wszczęcia na wniosek zainteresowanych stron postępowania administracyjnego mającego na celu zmianę warunków wykonywania koncesji, wraz z przeprowadzeniem nowego postępowania o udzielenie zamówienia lub bez przeprowadzenia takiego postępowania, w zależności od tego, czy renegocjację równowagi umownej kwalifikuje się jako istotną modyfikację, w przypadku gdy wystąpiły nieprzewidziane i niemożliwe do przewidzenia zdarzenia z przyczyn, których nie można przypisać stronom, a które to zdarzenia wpływają znacząco na normalne warunki dotyczące ryzyka operacyjnego, dopóki utrzymują się takie warunki i przez czas niezbędny do ewentualnego przywrócenia pierwotnych warunków wykonywania koncesji?
Czy dyrektywa 89/665/WE1 , zmieniona dyrektywą 2014/23/UE, stoi na przeszkodzie wykładni lub stosowaniu przepisów krajowych lub praktyce stosowania w oparciu o te przepisy, zgodnie z którymi ustawodawca lub organ administracji publicznej mogą uzależnić udział w postępowaniu o ponowne udzielenie koncesji na prowadzenie działalności w zakresie urządzania gier hazardowych od przestrzegania przez koncesjonariusza systemu „proroga tecnica” (technicznego przedłużenia) nawet w przypadku, gdy wykluczona jest możliwość renegocjowania warunków wykonywania koncesji w celu przywrócenia ich równowagi, w wyniku wystąpienia nieprzewidzianych i niemożliwych do przewidzenia zdarzeń z przyczyn, których nie można przypisać stronom, a które to zdarzenia wpływają znacząco na normalne warunki dotyczące ryzyka operacyjnego, dopóki utrzymują się takie warunki i przez czas niezbędny do ewentualnego przywrócenia pierwotnych warunków wykonywania koncesji?
Czy w każdym wypadku art. 49 i 56 TFUE, zasady pewności prawa i skutecznej ochrony prawnej oraz zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań stoją na przeszkodzie wykładni lub stosowaniu krajowych przepisów prawnych lub praktyce stosowania w oparciu o te przepisy, które pozbawiają organ administracji swobody uznania w zakresie wszczęcia na wniosek zainteresowanych stron postępowania administracyjnego mającego na celu zmianę warunków wykonywania koncesji, z przeprowadzeniem nowego postępowania o udzielenie zamówienia lub bez przeprowadzenia takiego postępowania, w zależności od tego, czy renegocjację równowagi umownej kwalifikuje się jako istotną modyfikację, w przypadku gdy wystąpiły nieprzewidziane i niemożliwe do przewidzenia zdarzenia z przyczyn, których nie można przypisać stronom, a które to zdarzenia wpływają znacząco na normalne warunki dotyczące ryzyka operacyjnego, dopóki utrzymują się takie warunki i przez czas niezbędny do ewentualnego przywrócenia pierwotnych warunków wykonywania koncesji?
Czy art. 49 i 56 TFUE, zasady pewności prawa i skutecznej ochrony prawnej oraz zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań stoją na przeszkodzie wykładni lub stosowaniu przepisów krajowych lub praktyce stosowania w oparciu o te przepisy, zgodnie z którymi ustawodawca lub organ administracji publicznej mogą uzależnić udział w postępowaniu o ponowne udzielenie koncesji na prowadzenie działalności w zakresie urządzania gier hazardowych od przestrzegania przez koncesjonariusza systemu „proroga tecnica” (technicznego przedłużenia) nawet w przypadku, gdy wykluczona jest możliwość renegocjowania warunków wykonywania koncesji w celu przywrócenia ich równowagi, w wyniku wystąpienia nieprzewidzianych i niemożliwych do przewidzenia zdarzeń z przyczyn, których nie można przypisać stronom, a które to zdarzenia wpływają znacząco na normalne warunki dotyczące ryzyka operacyjnego, dopóki utrzymują się takie warunki i przez czas niezbędny do ewentualnego przywrócenia pierwotnych warunków wykonywania koncesji?
Czy, ujmując rzecz bardziej ogólnie, art. 49 i 56 TFUE, zasady pewności prawa, skutecznej ochrony prawnej oraz zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań stoją na przeszkodzie przepisom krajowym, takim jak te będące przedmiotem postępowania głównego, które przewidują, że podmioty prowadzące salony gry w bingo są zobowiązane do uiszczania co miesiąc stanowiącej obciążenie opłaty z tytułu „proroga tecnica” (technicznego przedłużenia), nieprzewidzianej w pierwotnych umowach koncesyjnych, której wysokość jest identyczna w odniesieniu do wszystkich rodzajów podmiotów i która jest modyfikowana co pewien czas przez ustawodawcę bez jakiegokolwiek potwierdzonego związku z cechami i zmianą poszczególnego stosunku koncesyjnego?.
____________
1 Dz.U. 2014, L 94, s. 1.
1 Dyrektywa Rady 89/665/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane (Dz.U. L 395, s. 33).