WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)
z dnia 16 września 2015 r.
Sprawa T‑231/14 P
Europejska Agencja Leków (EMA)
przeciwko
Davidowi Drakefordowi
Odwołanie – Służba publiczna – Personel tymczasowy – Umowa na czas określony – Decyzja o nieprzedłużeniu – Artykuł 8 akapit pierwszy WZIP – Przekształcenie umowy na czas określony w umowę na czas nieokreślony – Nieograniczone prawo orzekania
Przedmiot: Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 5 lutego 2014 r., Drakeford/EMA (F‑29/13, Zb.Orz.SP, EU:F:2014:10).
Orzeczenie: Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 5 lutego 2014 r., Drakeford/EMA (F‑29/13, EU:F:2014:10) zostaje uchylony w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej skorzystał w nim z nieograniczonego prawa orzekania w kwestiach majątkowych w odniesieniu do okresu następującego po ogłoszeniu wyroku. W pozostałym zakresie odwołanie zostaje oddalone. Sprawa zostaje przekazana do Sądu do spraw Służby Publicznej celem ponownego rozpoznania. Rozstrzygnięcie o kosztach, które mają pokryć D. Drakeford i Europejska Agencja Leków (EMA) nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. Komisja Europejska, Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA), Europejska Agencja Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Frontex), Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) i Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) pokrywają każde własne koszty związane z postępowaniem w niniejszej instancji.
Streszczenie
1. Prawo Unii Europejskiej – Wykładnia – Teksty wielojęzyczne – Jednolita wykładnia – Uwzględnienie różnych wersji językowych – Wykładnia w zależności od kontekstu i celu
2. Urzędnicy – Personel tymczasowy – Personel tymczasowy objęty zakresem art. 2 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników – Kolejne przedłużenie umowy po pierwszym przedłużeniu na czas określony – Przekształcenie umowy na czas określony w umowę na czas nieokreślony – Cel art. 8 akapit pierwszy warunków zatrudnienia innych pracowników
[warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 2 lit. a), art. 8 akapit pierwszy, art. 47]
3. Odwołanie – Zarzuty – Zarzut nieistotny dla sprawy – Pojęcie
(art. 256 ust. 1 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58 akapit pierwszy)
1. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 22)
Odesłanie
Trybunał, wyrok z dnia 2 września 2010 r., Kirin Amgen, C‑66/09, Zb.Orz., EU:C:2010:484, pkt 41
2. Sąd do spraw Służby Publicznej dopuścił się naruszenia prawa, gdy orzekł, że celem art. 8 akapit pierwszy warunków zatrudnienia innych pracowników (WZIP) jest zagwarantowanie określonej stabilności zatrudnienia. Celem art. 8 akapit pierwszy WZIP jest bowiem zapobieganie nadużyciom wynikającym z korzystania przez administrację z kolejnych umów o pracę na czas określony. Ponadto, ograniczony cel tego przepisu potwierdza przyznane administracji uprawnienie do zakończenia w dowolnym momencie stosunku pracy z pracownikiem, z którym zawarto umowę na czas nieokreślony, z poszanowaniem procedur przewidzianych w art. 47 WZIP. W tym względzie Sąd do spraw Służby Publicznej słusznie orzekł, iż administracja może w dowolnym momencie zakończyć umowę o pracę na czas nieokreślony z pracownikiem, z poszanowaniem terminu przewidzianego w art. 47 lit. c) ppkt (i) WZIP, nie podważając różnicy pomiędzy urzędnikami a pracownikami ani szerokiego zakresu uznania, z którego korzysta administracja w stosunkach pracy z nimi.
Ponadto ustanowiony przez Sąd do spraw Służby Publicznej wyjątek od stosowania przewidzianego w art. 8 akapit pierwszy WZIP przekształcenia umowy w wypadku przerwy w karierze stanowi logiczną konsekwencję wykładni tego przepisu. Celem tego przepisu jest bowiem uniknięcie sytuacji, w której w przypadku rozwoju kariery lub zmiany pełnionych obowiązków przez członka personelu tymczasowego zatrudnionego na podstawie umowy na czas określony administracja mogłaby nadużywać formalnie różnych umów, aby obejść przewidziane w tym przepisie przekształcenie umowy. Jednak założeniem tego przekształcenia jest to, że członek personelu tymczasowego, który awansuje na ścieżce kariery lub którego obowiązki zmieniają się, zachowuje stosunek pracy z pracodawcą charakteryzujący się ciągłością. Jeśli okaże się, że pracownik zawiera umowę zawierającą merytoryczną, a nie formalną zmianę charakteru swych obowiązków, założenie stosowania art. 8 akapit pierwszy WZIP nie jest już ważne. Przyznanie, że każde przedłużenie mogłoby zostać uwzględnione do celów stosowania normy przewidzianej w tym przepisie byłoby bowiem sprzeczne z duchem tego przepisu.
Oczywiście jeśli porówna się pełnione zadania, stanowisko kierownika komórki, stanowi merytoryczną zmianę w stosunku do stanowiska zastępcy kierownika, co powoduje przerwanie stosunku pracy w rozumieniu pojęcia zdefiniowanego przez Sąd do spraw Służby Publicznej. O ile bowiem pozostawanie w obszarze tej samej działalności nie powoduje automatycznie ciągłości pełnionych obowiązków, o tyle ciągłość ta z zasady powinna być wyłączona w przypadku, gdy dostęp do stanowiska kierownika komórki podlega warunkowi przejścia otwartego postępowania w sprawie naboru. Jednakże skoro przed mianowaniem na stanowisko kierownika komórki zainteresowany sprawował funkcję pełniącego obowiązki kierownika komórki, to nie można tak naprawdę stwierdzić, że mianowanie na kierownika komórki, nawet jeśli nastąpiło w wyniku postępowania otwartego, faktycznie stanowiło przerwanie stosunku pracy pod względem pełnionych wcześniej obowiązków.
(zob. pkt 30, 33, 39–41)
Odesłanie
Sąd, wyrok z dnia 4 grudnia 2013 r., ETF/Schuerings, T‑107/11 P, Zb.Orz.SP, EU:T:2013:624, pkt 76
3. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 31, 38)
Odesłanie
Sąd, wyrok z dnia 19 listopada 2009 r., Michail/Commission, T‑50/08 P, Zb.Orz.SP, EU:T:2009:457, pkt 59 i przytoczone tam orzecznictwo