ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 7ης Οκτωβρίου 2013

Υπόθεση F‑97/12

Florence Thomé

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση — Γενικός Διαγωνισμός — Προκήρυξη του διαγωνισμού EPSO/AD/177/10 — Απόφαση περί μη προσλήψεως ενός επιτυχόντος — Κριτήρια συμμετοχής στον διαγωνισμό — Πτυχίο πανεπιστημίου»

Αντικείμενο:      Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία η F. Thomé βάλλει, κατ’ ουσίαν, κατά της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να μην την προσλάβει στη θέση που προβλέπει η προκήρυξη κενής θέσεως COM/2011/218 και ζητεί να υποχρεωθεί η Επιτροπή σε καταβολή αποζημιώσεως.

Απόφαση:      Oι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 11ης Νοεμβρίου 2011 και της 5ης Ιουνίου 2012 ακυρώνονται. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποχρεούται να καταβάλει στην F. Thomé το ποσό των 14 000 ευρώ. Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά της έξοδα, καθώς και σε εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η F. Thomé.

Περίληψη

1.      Υπαλληλικές προσφυγές — Έννομο συμφέρον — Προσφυγή βάλλουσα κατά καταργηθείσας πράξεως — Αποτελέσματα της καταργήσεως και της ανακλήσεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

2.      Υπάλληλοι — Πρόσληψη — Διαγωνισμός — Διαγωνισμός βάσει τίτλων και εξετάσεων — Απαίτηση κατοχής πανεπιστημιακού πτυχίου — Έννοια του πανεπιστημιακού πτυχίου — Εκτίμηση κατά τη νομοθεσία του κράτους εντός του οποίου πραγματοποιήθηκαν οι σπουδές — Εξουσία εκτιμήσεως της εξεταστικής επιτροπής και της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής — Δικαστικός έλεγχος — Όρια

1.      Η ανάκληση αποφάσεως εξαφανίζει την απόφαση αναδρομικώς, ενώ η κατάργηση αποφάσεως την εξαφανίζει μόνο για το μέλλον. Ως εκ τούτου, μολονότι προσφυγή βάλλουσα κατά αποφάσεως η οποία ανακλήθηκε πριν την άσκηση της εν λόγω προσφυγής είναι, κατ’ αρχήν, άνευ αντικειμένου και πρέπει να απορρίπτεται ως απαράδεκτη, ένας υπάλληλος διατηρεί το έννομο συμφέρον του να προσβάλει απόφαση που έχει μεν καταργηθεί πλην όμως δεν έχει ανακληθεί, εφόσον η ακύρωση της πράξεως αυτής από το Γενικό Δικαστήριο είναι ικανή, αφ’ εαυτής, να παραγάγει έννομες συνέπειες.

(βλ. σκέψη 28)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 14 Σεπτεμβρίου 1995, T‑480/93 και T‑483/93, Antillean Rice Mills κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψη 60

2.      Η εξεταστική επιτροπή διαγωνισμού βάσει τίτλων και εξετάσεων έχει την ευθύνη να εκτιμά, κατά περίπτωση, αν τα προσκομισθέντα πτυχία ή η επαγγελματική πείρα κάθε υποψηφίου αντιστοιχούν στο επίπεδο που απαιτεί ο Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων και η οικεία προκήρυξη διαγωνισμού. Ελλείψει αντίθετης ρυθμίσεως περιλαμβανόμενης είτε σε κανονισμό ή οδηγία που εφαρμόζεται στους διαγωνισμούς προσλήψεως είτε στην προκήρυξη γενικού διαγωνισμού, η προϋπόθεση κατοχής πανεπιστημιακού πτυχίου προκειμένου ο υποψήφιος να μετάσχει σε γενικό διαγωνισμό θα πρέπει κατ’ ανάγκη να ερμηνεύεται κατά τρόπο σύμφωνο με την έννοια του πτυχίου, όπως αυτή χρησιμοποιείται στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου ο υποψήφιος περάτωσε τις σπουδές που επικαλείται.

Οσάκις, ειδικότερα, αμφισβητείται η συνάφεια του πτυχίου με τον τομέα του διαγωνισμού ή το είδος και η διάρκεια της απαιτούμενης επαγγελματικής πείρας, ο δικαστής της Ένωσης εκτιμά ότι η εξεταστική επιτροπή διαθέτει ευρεία εξουσία εκτιμήσεως και το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης πρέπει να περιορίζεται στην εξακρίβωση του κατά πόσον η εξουσία αυτή ασκήθηκε κατά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

Ωστόσο, οσάκις το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον το δίπλωμα αναγνωρίζεται από τη νομοθεσία του κράτους στο οποίο εκδόθηκε ή εάν πληροί, κατά τη νομοθεσία αυτή, το επίπεδο που απαιτείται από την προκήρυξη του διαγωνισμού, ο δικαστής της Ένωσης κρίνει ότι η ερμηνεία που δίδει η εξεταστική επιτροπή του διαγωνισμού στην εθνική νομοθεσία δεν εμπίπτει στις ευρείες εξουσίες εκτιμήσεως που διαθέτει και πρέπει, αντιθέτως, να υπόκειται στον πλήρη έλεγχο του δικαστή της Ένωσης όσον αφορά την ορθότητα της εκτιμήσεως.

Οι ίδιες αρχές πρέπει να εφαρμόζονται και σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή εκτιμά, εν αντιθέσει προς την προηγούμενη εκτίμηση της εξεταστικής επιτροπής, ότι το πτυχίο του υποψηφίου δεν αναγνωρίζεται από τη νομοθεσία του κράτους στο οποίο εκδόθηκε ή δεν πληροί, κατά τη νομοθεσία αυτή, το επίπεδο που απαιτείται από την προκήρυξη του διαγωνισμού. Πράγματι, δεν συντρέχει κανένας λόγος που να δικαιολογεί, σε μια τέτοια περίπτωση, το να περιορίζεται ο εκ μέρους του δικαστή της Ένωσης έλεγχος στην εξακρίβωση τυχόν πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως βαρύνουσας τις αποφάσεις της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής, ενώ οι αποφάσεις της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού υπόκεινται σε πλήρη έλεγχο τυχόν πλάνης εκτιμήσεως.

(βλ. σκέψεις 45 και 48 έως 52)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 28 Νοεμβρίου 1991, T‑158/89, Van Hecken κατά ΟΚΕ, σκέψη 22· 11 Φεβρουαρίου 1992, T‑16/90, Παναγιωτοπούλου κατά Κοινοβουλίου, σκέψεις 50 έως 53· 3 Μαρτίου 1994, T‑82/92, Cortes Jimenez κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψη 33· 9 Δεκεμβρίου 1999, T‑299/97, Alonso Morales κατά Επιτροπής, σκέψη 60

ΔΔΔΕΕ: 30 Νοεμβρίου 2009, F‑83/07, Zangerl-Posselt κατά Επιτροπής, σκέψη 51· 20 Ιουνίου 2012, F‑83/11, Cristina κατά Επιτροπής, σκέψη 67