Αναίρεση που άσκησε στις 21 Ιουλίου 2023 η GGEW, Gruppen-Gas- und Elektrizitätswerk Bergstraße AG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο πενταμελές τμήμα) στις 17 Μαΐου 2023 στην υπόθεση T-319/20, GGEW, Gruppen-Gas- und Elektrizitätswerk Bergstraße AG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-470/23 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: GGEW, Gruppen-Gas- und Elektrizitätswerk Bergstraße AG (εκπρόσωποι: I. Zenke, Rechtsanwältin, T. Heymann, Rechtsanwalt)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, E.ON SE, RWE AG
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 17ης Μαΐου 2020, GGEW κατά Επιτροπής (T-319/20), καθώς και να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 26ης Φεβρουαρίου 2019, σχετικά με τη συγχώνευση «RWE/E.ON Assets» (Υπόθεση M.8871, ΕΕ 2000, C 111, σ. 1),·
1α. επικουρικώς, και εν πάση περιπτώσει, να αναπέμψει την υπόθεση T-319/20 ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, προκειμένου αυτό να αποφανθεί δεόντως,
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων δικηγόρων και των δαπανών μετακίνησης της νυν αναιρεσείουσας όσον αφορά την υπόθεση T-392/20.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι, στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, ερμήνευσε εσφαλμένα το δίκαιο της Ένωσης — ήτοι το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και το άρθρο 21, παράγραφος 1, του κανονισμού (EK) 139/2004 1 .
Πρώτον, η παράβαση του δικαίου της Ένωσης οφείλεται στη μη εφαρμογή του άρθρου 101 ΣΛΕΕ λόγω του φερόμενου ως αποτελέσματος αποκλεισμού του άρθρου 21 του κανονισμού 139/2004 (σκέψεις 391 επ. της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης).
Δεύτερον, δεν ελήφθησαν υπόψη τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η αναιρεσείουσα σχετικά με συμφωνία σύμπραξης μεταξύ της RWE και της E.ON κατά την έννοια του άρθρου 101 ΣΛΕΕ (σκέψεις 391 επ. της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης).
Τρίτον, η παράβλεψη της έκθεσης των πραγματικών περιστατικών της αναιρεσείουσας για τυπικούς λόγους θεωρείται προσβολή των διαδικαστικών δικαιωμάτων (σκέψεις 392 επ. και 405 επ. της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης)
Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι η διαδικασία ελέγχου των συγκεντρώσεων της Επιτροπής στις υποθέσεις M.8871 και M.8870 και η διαδικασία ελέγχου των συγκεντρώσεων της Bundeskartellamt στην υπόθεση B8 28/19 δεν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος μιας ενιαίας πράξης συγκέντρωσης η οποία έπρεπε να εξεταστεί στο πλαίσιο διαδικασίας συγκέντρωσης.
Συναφώς, αφενός, προσάπτεται στο Γενικό Δικαστήριο ότι αγνόησε την απόκτηση συμμετοχής ύψους 16,67 % από την RWE στην E.ON στην υπόθεση B8-28/19 (σκέψεις 65 επ. της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως).
Αφετέρου, επικρίνεται η ερμηνεία του όρου «ενιαία συγκέντρωσης» κατά το άρθρο 3 σε συνδυασμό με την αιτιολογική σκέψη 20 του κανονισμού 139/2004 (σκέψεις 74 επ. της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης).
Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη επίσης και εφάρμοσε εσφαλμένως το άρθρο 2 του κανονισμού 139/2004 καθόσον προέβη σε μη ορθή ανάλυση της αγοράς στην υπόθεση M.8871.
Πρώτον, εσφαλμένως το Γενικό Δικαστήριο επιβεβαίωσε το ότι η Επιτροπή αφήνει ανοιχτό τον ορισμό της αγοράς (σκέψεις 219 επ. της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης).
Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο δεν αμφισβήτησε την ανεπάρκεια των προβλέψεων της Επιτροπής σχετικά με την εξέλιξη της αγοράς (σκέψεις 228 επ. της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης).
Τρίτον, η αναιρεσείουσα επικρίνει την κατά την κρίση της ανεπαρκή εκτίμηση των προοπτικών ανάπτυξης της ισχύος της RWE στην αγορά (σκέψεις 259 επ. της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης).
Τέταρτον, προσάπτεται στο Γενικό Δικαστήριο ανεπαρκής εκτίμηση της ανταγωνιστικής σχέσης μεταξύ των RWE και E.ON καθώς και της εξαφάνισης της E.ON (σκέψεις 336 επ. της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης).
Τέλος, με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, προσάπτεται στο Γενικό Δικαστήριο ότι παραβίασε την αρχή της κατανομής του βάρους αποδείξεως επιβάλλοντας με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στη νυν αναιρεσείουσα υπερβολικές απαιτήσεις όσον αφορά τις αποδείξεις (σκέψεις 272, 277 επ., 327, 340, 343 και 381).
____________
1 Κανονισμός (EΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων µεταξύ επιχειρήσεων («Κοινοτικός κανονισµός συγκεντρώσεων») (ΕΕ 2004, L 24, σ. 1).