Language of document : ECLI:EU:T:2013:525

POSTANOWIENIE SĄDU (izba ds. odwołań)

z dnia 13 września 2013 r.

Sprawa T‑358/12 P

Rosella Conticchio

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Emerytury i renty – Decyzja w sprawie obliczenia uprawnień emerytalnych – Odwołanie w części oczywiście niedopuszczalne, a w części oczywiście bezzasadne

Przedmiot:      Odwołanie mające na celu uchylenie postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 12 lipca 2012 r. w sprawie F‑22/11 Conticchio przeciwko Komisji.

Orzeczenie:      Odwołanie zostaje w części odrzucone, a w części oddalone. Każda ze stron pokrywa własne koszty postępowania.

Streszczenie

1.      Skargi urzędników – Akt niekorzystny – Pojęcie – Decyzja o ustaleniu zaszeregowania urzędnika na stopień, która zyskała wyraz w jego miesięcznym rozliczeniu wynagrodzenia – Włączenie – Decyzja nieprzekazana na piśmie – Brak wpływu

(regulamin pracowniczy, art. 25, art. 90 ust. 2, art. 91 ust. 1)

2.      Skargi urzędników – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin – Rozpoczęcie biegu terminu

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

3.      Odwołanie – Zarzuty – Zarzut podniesiony po raz pierwszy w odwołaniu – Niedopuszczalność

(regulamin postępowania przed Sądem, art. 48 § 2, art. 139 § 2, art. 144)

4.      Postępowanie – Orzeczenie w drodze postanowienia z uzasadnieniem – Zakwestionowanie – Przesłanki – Obowiązek zakwestionowania dokonanej przez Sąd do spraw Służby Publicznej oceny tych przesłanek

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 76)

5.      Odwołanie – Zarzuty – Niewystarczające uzasadnienie – Podanie przez Sąd do spraw Służby Publicznej uzasadnienia dorozumianego – Dopuszczalność – Przesłanki

(statut Trybunału, art. 36, załącznik I, art. 7 ust. 1)

1.      Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej oraz następująca po nim skarga muszą być skierowane przeciwko aktowi wywołującemu niekorzystne dla skarżącego skutki w rozumieniu art. 90 ust. 2 i art. 91 ust. 1 regulaminu pracowniczego. Aktem niekorzystnym jest akt, który wywołuje wiążące skutki prawne mogące bezpośrednio i natychmiastowo wpłynąć na interesy skarżącego, zmieniając w istotny sposób jego sytuację prawną.

W tym względzie zakwalifikowania decyzji o ustaleniu zaszeregowania urzędnika na stopień, która zyskała wyraz w jego miesięcznym rozliczeniu wynagrodzenia, jako aktu niekorzystnego nie podważa fakt, że decyzja ta nie została przekazana na piśmie zgodnie z art. 25 regulaminu pracowniczego. Choć bowiem art. 25 regulaminu pracowniczego wymaga, by każda decyzja indywidualna była niezwłocznie przekazywana na piśmie zainteresowanemu urzędnikowi, niemniej przekazanie jest czynnością późniejszą w stosunku do decyzji, która musi zaistnieć przedtem. Przekazanie decyzji nie jest więc decydujące dla oceny, czy ta decyzja ma charakter aktu niekorzystnego. Znajduje to również potwierdzenie w art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego, zgodnie z którym akt niekorzystny może także stanowić zaniechanie działania, które z natury nie jest przedmiotem przekazania na piśmie przez instytucję.

Ponadto, chociaż rozliczenie wynagrodzenia, ze względu na swój charakter i przedmiot, nie posiada jako takie cech aktu niekorzystnego, ponieważ stanowi jedynie wyrażenie w ujęciu finansowym skutków wcześniejszych decyzji prawnych dotyczących sytuacji urzędnika, niemniej na płaszczyźnie proceduralnej rozliczenie wynagrodzenia może stanowić akt wywołujący dokładnie określone skutki względem adresata. Przekazanie paska wypłaty informującego o miesięcznym wynagrodzeniu powoduje bowiem rozpoczęcie biegu terminu do złożenia zażalenia i do wniesienia skargi na decyzję administracyjną, jeżeli ten pasek wypłaty wskazuje jasno na istnienie i zakres takiej decyzji. W tych okolicznościach przekazywane co miesiąc rozliczenia wynagrodzenia, zawierające zestawienie przysługujących świadczeń pieniężnych, może stanowić akt niekorzystny, na który przysługuje zażalenie, a w razie potrzeby, skarga.

(zob. pkt 21–23)

Odesłanie:

Trybunał: sprawy połączone od 15/73 do 33/73, 52/73, 53/73, od 57/73 do 109/73, 116/73, 117/73, 123/73, 132/73 i od 135/73 do 137/73 Kortner i in. przeciwko Radzie i in., 21 lutego 1974 r., Rec. s. 177, pkt 18; sprawa 204/85 Stroghili przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 21 stycznia 1987 r., Rec. s. 389, pkt 6

Sąd: sprawa T‑562/93 Obst przeciwko Komisji, 19 października 1995 r., RecFP s. I-A-247, II-737, pkt 23; sprawa T‑113/95 Mancini przeciwko Komisji, 23 kwietnia 1996 r., RecFP s. I-A-185, II-543, pkt 23; sprawa T‑391/94 Baiwir przeciwko Komisji, 6 czerwca 1996 r., RecFP s. I-A-269, II-787, pkt 34; sprawa T‑232/97 Becret-Danieau i in. przeciwko Parlamentowi, 24 marca 1998 r., RecFP s. I-A-157, II-495, pkt 31, 32; sprawa T‑354/03 Reggimenti przeciwko Parlamentowi, 16 lutego 2005 r., RecFP s. I-A-33, II-147, pkt 38, 39; sprawa T‑4/05 Strack przeciwko Komisji, 22 marca 2006 r., RecFP s. I-A-2-83, II‑A‑2‑361, pkt 35

2.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 26)

3.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 39)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑266/97 P VBA przeciwko VGB i in., 30 marca 2000 r., Rec. s. I‑2135, pkt 79; sprawa C‑167/04 P JCB Service przeciwko Komisji, 21 września 2006 r., Rec. s. I‑8935, pkt 114; sprawa C‑150/09 P Iride i Iride Energia przeciwko Komisji, 21 stycznia 2010 r., niepublikowany w Zbiorze, pkt 73, 74

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 45)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑396/03 P Killinger przeciwko Niemcom i in., 3 czerwca 2005 r., Zb.Orz. s. I‑4967, pkt 9; prawa C‑308/07 P Gorostiaga Atxalandabaso przeciwko Parlamentowi, 19 lutego 2009 r., Rec. s. I‑1059, pkt 36

Sąd: sprawa T‑48/10 P Meister przeciwko OHIM, 16 grudnia 2010 r., pkt 29

5.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 54)

Odesłanie:

Trybunał: sprawy połączone C‑422/11 P i C‑423/11 P Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej i Polska przeciwko Komisji, 6 września 2012 r., pkt 48 i przytoczone tam orzecznictwo