POSTANOWIENIE SĄDU (izba ds. odwołań)

z dnia 13 stycznia 2014 r.

Sprawy połączone T‑116/13 P i T‑117/13 P

Georgio Lebedef

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Postępowania w sprawie oceny (2008 i 2009) – Zwolnienie z pełnienia obowiązków w połowie wymiaru czasu pracy do celów związkowej działalności przedstawicielskiej – Sprawozdania z oceny obejmujące obowiązki pełnione w zatrudniającej jednostce organizacyjnej – Wyznaczenie do organów przedstawicielskich przez związek zawodowy – Odrzucenie skarg w pierwszej instancji jako oczywiście bezzasadnych – Odwołanie w części oczywiście niedopuszczalne, a w części oczywiście bezzasadne

Przedmiot:      Odwołania mające na celu uchylenie postanowień Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawach F‑70/11 i F‑109/11 Lebedef przeciwko Komisji.

Orzeczenie:      Odwołania zostają w części odrzucone, a w części oddalone. Giorgio Lebedef pokrywa własne koszty i zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską w niniejszej instancji.

Streszczenie

1.      Odwołanie – Zarzuty – Zwykłe powtórzenie zarzutów i argumentów podniesionych przed Sądem do spraw Służby Publicznej – Brak określenia podnoszonego naruszenia prawa – Niedopuszczalność

(art. 257 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 11 ust. 1; regulamin postępowania przed Sądem, art. 138 § 1)

2.      Odwołanie – Zarzuty – Zarzut mający na celu sprostowanie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej – Brak właściwości Sądu

(regulamin postępowania przed Sądem, art. 139 § 1; regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 84 § 1)

1.      Odwołanie musi dokładnie wskazywać zakwestionowane części wyroku, do którego uchylenia zmierza, oraz zawierać argumenty prawne w konkretny sposób uzasadniające to żądanie.

Nie spełnia tego wymogu zarzut odwołania, który nie obejmując nawet argumentacji mającej konkretnie na celu wskazanie wady, którą jest obarczona zaskarżona decyzja, ogranicza się jedynie do powtórzenia argumentów przedstawionych już przed Sądem do spraw Służby Publicznej. Zarzut taki stanowi bowiem w rzeczywistości wniosek o ponowne rozpatrzenie zarzutu podniesionego przed Sądem do spraw Służby Publicznej, co nie należy do właściwości Sądu.

(zob. pkt 23, 89)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑401/09 P Evropaïki Dynamiki przeciwko EBC, 9 czerwca 2011 r., Rec. s. I‑4911, pkt 61 i przytoczone tam orzecznictwo

Sąd: sprawa T‑52/10 P Lebedef przeciwko Komisji, 16 grudnia 2010 r., pkt 35 i przytoczone tam orzecznictwo

2.      Artykuł 84 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, dotyczący sprostowania błędów pisarskich i rachunkowych lub oczywistych omyłek, nie ma zastosowania do postępowania przed Sądem, które podlega wyłącznie jego własnemu regulaminowi postępowania. Skarżący nie może więc naprawić swego zaniechania działania na podstawie tego artykułu, żądając od Sądu poprawienia lub sprostowania wskazywanych przez siebie błędów pisarskich lub oczywistych omyłek zawartych w zaskarżonych orzeczeniach Sądu do spraw Służby Publicznej.

(zob. pkt 44, 45)