Skarga wniesiona w dniu 14 listopada 2013 r. – Léon Van Parys przeciwko Komisji
(Sprawa T-603/13)
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Strona skarżąca: Léon Van Parys NV (Antwerpia, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci P. Vlaemminck, B. Van Vooren i R. Verbeke)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
stwierdzenie nieważności pisma Komisji, w którym na podstawie art. 907 rozporządzenia EWG nr 2454/93 zażądała ona od Belgische Administratie der Douane en Accijnzen (belgijskich organów administracji z zakresu cła i akcyzy) dodatkowych informacji oraz pisma Komisji z dnia 16 września 2013 r., w którym poinformowała ona Léon Van Parys NV o owym żądaniu oraz o zawieszeniu terminu roboczego określonego w art. 907 rozporządzenia EWG nr 2454/93;
stwierdzenie, że po wydaniu wyroku Sądu z dnia 19 marca 2013 r. w sprawie T-324/10 (sprawa REM/REC 07/07) art. 909 rozporządzenia EWG nr 2454/93 ma w szerokim zakresie korzystne skutki dla skarżącej;
obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.
Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia przez Komisję art. 907 i art. 909 rozporządzenia EWG nr 2454/931 oraz art. 266 ust. 1 TFUE. Skarżąca podnosi, że upłynął dziewięciomiesięczny termin na wydanie decyzji na podstawie wskazanych przepisów, i że w związku z tym Komisja nie jest już uprawniona do decydowania w przedmiocie wniosku o umorzenie. W związku z tym Komisja nie ma już właściwości w zakresie dotyczącym aktów wykraczających poza zwykłą korektę jej decyzji, która została w części uznana za nieważną na mocy wyroku Sądu z dnia 19 marca 2013 r. w sprawie T-324/10 Léon Van Parys przeciwko Komisji. Zarzut drugi dotyczy naruszenia art. 907 rozporządzenia EWG nr 2454/93 oraz Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 41 dotyczącego prawa do dobrej administracji. Skarżąca podnosi, że Komisja niezgodnie z prawem zażądała informacji i zawiesiła dziewięciomiesięczny termin, aby uniknąć przyszłego zastosowania art. 909 rozporządzenia EWG nr 2454/93, lub by je przynajmniej opóźnić. Sytuacja, w której, Komisja w odniesieniu do kwestii, dla której zasadniczo obowiązuje dziewięciomiesięczny termin, przypisuje sobie prawo przeprowadzenia w roku 2013 szczegółowego badania związanego z wnioskiem o umorzenie złożonym pod koniec roku 2007 i dotyczącym przywozów z roku 1999 stanowi jednocześnie naruszenie zasady prawidłowej administracji.