Προσφυγή της 28ης Ιανουαρίου 2010 - Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-29/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: C. Wissels και Y. de Vries)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει εν μέρει την απόφαση της Επιτροπής της 18ης Νοεμβρίου 2009 στην υπόθεση C 10/2009 (πρώην N 138/2009) - Κάτω Χώρες/ενίσχυση προς την ING Groep N.V.·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Στην προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ορισμένα μέτρα, που ελήφθησαν από το ολλανδικό δημόσιο σχετικά με την ING Groep N.V., αποτελούν κρατική ενίσχυση υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και κήρυξε υπό ορισμένες προϋποθέσεις ασύμβατη την ενίσχυση αυτή με την κοινή αγορά. Κατά την προσβαλλόμενη απόφαση, καταλήγει σε πρόσθετη ενίσχυση η τροποποίηση των όρων εξοφλήσεως σχετικά με 5 δισεκατομμύρια ευρώ της εισφοράς κεφαλαίου.

Η προσφυγή στρέφεται κατά του άρθρου 2, παράγραφος 1, της προσβαλλομένης αποφάσεως, το οποίο στηρίζεται και στη διαπίστωση της Επιτροπής ότι συνιστά κρατική ενίσχυση η τροποποίηση των όρων εξοφλήσεως σχετικά με 5 δισεκατομμύρια ευρώ της εισφοράς κεφαλαίου.

Πρώτον, το προσφεύγον ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο άρθρο 107 ΣΛΕΕ, στο μέτρο που η Επιτροπή έκρινε στην απόφαση αυτή ότι συνιστά πρόσθετη ενίσχυση 2 δισεκατομμυρίων ευρώ υπέρ της ING η προσαρμογή των όρων εξοφλήσεως της συμμετοχής στα ίδια κεφάλαια της ING. Κατά το προσφεύγον, η Επιτροπή κακώς θεώρησε κρατική ενίσχυση την προσαρμογή των όρων εξοφλήσεως, και τούτο για τους ακόλουθους λόγους:

στο μέτρο που πρόκειται για κρατική ενίσχυση, η ενίσχυση αυτή, κατά την προσβαλλόμενη απόφαση, συνίσταται στην πλήρη συμμετοχή στα ίδια κεφάλαια της ING· μια τροποποίηση των όρων, υπό τους οποίους δύναται να επιστραφεί η ενίσχυση αυτή, δεν μπορεί να αποτελέσει κρατική ενίσχυση επιπλέον της συμμετοχής αυτής·

η προσαρμογή των όρων εξοφλήσεως έπρεπε να συνεκτιμηθεί από την Επιτροπή κατά την αξιολόγηση της συμμετοχής στα ίδια κεφάλαια, και δεν έπρεπε να κριθεί χωριστά·

αν η Επιτροπή μπορούσε να αξιολογήσει αυτή καθ' εαυτή την προσαρμογή των όρων εξοφλήσεως με γνώμονα τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων, τότε η Επιτροπή υπέπεσε σε διάφορα σφάλματα κατά την αξιολόγηση αυτή·

κατά την αξιολόγησή της, η Επιτροπή κακώς δεν συνεκτίμησε ότι η προσαρμογή των όρων εξοφλήσεως είχε ως σκοπό και να καταστήσει τους όρους αυτούς περισσότερο σύμφωνους με τους όρους εξοφλήσεως που ισχύουν στην αγορά.

Δεύτερον, το προσφεύγον διατείνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο καθήκον επιμελείας, επειδή η Επιτροπή παρέλειψε να αποκτήσει τις αναγκαίες γνώσεις σχετικά με τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά.

Τρίτον, το προσφεύγον θεωρεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στην υποχρέωση αιτιολογήσεως, επειδή η Επιτροπή παρέλειψε να αιτιολογήσει δεόντως την κρίση της ότι η προσαρμογή των όρων εξοφλήσεως συνιστά πρόσθετη ενίσχυση.

____________